فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام صفحه 257

پس دستها را بر روی خود کشد و از برای این نماز فضیلت بسیار روایت شده و از فوائد آن نباید غفلت نمود و در روز نیمه آخر ماه نیز باید بجا آورد بنحویکه خواهد آمد و (سید) و در (اقبال ) از برای این روز ، چهار رکعت نمازی بکیفیتی مخصوص نقل کرده هر که طالب است بآنجا رجوع کند .

بدانکه (محقق داماد) - عطرالله مرقده - در ساله اربعه ایام خود گفته در اعمال روز (دحوالارض ) که 25 ذی العقده باشد فرموده که زیارت حضرت امام رضا علیه السلام در این روز افضل اعمال مستحبه واکد آداب منسونه است و همچنین زیارت آنحضرت در روز اول ماه رجب الفرد نیز بغایت موکد و محثوث علیه است .

و در این روز ، سنه 57 : بروایت (شیخ

) و (ابن شهر آشوب ولادت ) با سعادت حضرت باقر علیه السلام واقع شده و موجب زیادتی شرف اینروز گردیده و حقیر ولادت آنجانبرا در سوم صفرا ایراد کردم .

و در مثل این روز ، سنه 110 ، (حسن بصری ) وفات کرد و صوفیه و اهل سنت را اعتقاد تمامی است و باو و اکثر شیعه او را منحرف میدانند . از امیرالمؤ منین و ائمه طاهرین علیهم السلام و از برای او مطاعن بسیار نقل کرده اند و گفته اند که امیرالمومنین او را الفتی (81) گفت و سامری امت لقب داد و هم دعا کرد در حق او که همیشه محزون و غمین باشد لاجرم پیوسته وغمنده و حزین بود تا زنده بود و (( کان کمن رجع عن دفن حمیم او کخر بند ج ضل حماره )) .

مکالمه (حسن ) با آنحضرت هنگام مراجعت آنحضرت از جنگ اهل (بصره ) معروفست .

(ابن ابی الحدید) گفته که گفته اند (حسن بصری ) ، علی علیه السلام را مبغض بوده و مذمت میکرده و بعد ، چند چیزی از او در این باب نقل میکند ، آنگاه میگوید که اصحاب ما منکرند این مطلب را و میگویند او از محبین علی علیه السلام بوده و او را تعظیم نموده ، الخ .

و بالجمله ، مان بین (حسن ) و (ابن سرین ) منافرت تامی بوده بطوریکه مثل گشته (جالس الحسن او ابن سرین ) و لهذا بفاصله کمی بعد از او (ابن سرین ) نیز وفات کرد ، چنانچه (فرزدق ) و (جریر) شاعر نیز با هم ضد و معاند بودند و

چون خبر وفات (فرزدق ) به (جریر) رسید بگریست و گفت : (( اوالله انی لاعلی انی قلیل البقاء بعده و لقد کان نجمنا و احد او کان واحد منا مشغول بصاحبه و قل مامات ضد او صدیق الاوتبعه صاحبه )) و اتفاقا در همان سال و بقولی بعد از چهل روز (جریر) وفات یافت . (82)

و بالجمله در شب وفات (حسن ) و (ابوعبیده معمر بن مشتی ) نحوی بصری صاحب تصنیفات مفیده ، متولد شد و صد سال عمر کرد و در سنه 211 ، وفات کرد و گفته اند که او چون راءی خوارج میداشت و متهم بود بمیل غلمان کسی بر جنازه او حاضر کرد و گفته اند که او چون برای حمل جنازه اش حمال کرایه کردند و (ابوعبیده ) را در مسجد (بصره ) در پای یکی از ستونها مقامی بود که در پای آن همیشه می نشسته وقتی (ابونواس ) شاعر که با (ابوعبیده ) خیلی مزاح میداشت بر آن ستون نوشت :