فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام صفحه 258

(( صلی الاله علی لوط و شیعته

ابا عبیده قل بالله امینا

فانت عندی بلاشک بقیتهم

منذا حتلمت و قد جاوزت سبعینا))

(ابوعبیده ) چون داخل مسجد شد و آن شعر بدید گفت : این کار (ماجن لواط ابونواس ) است او را محو کنید اگر چه در آن صلوات بر پیغمبر است و نوادر او بسیار است و او است اول کسیکه غریب الحدیث تصنیف کرد و او غیر از (ابوعبیده قاسم بن سلام ) است .

شب : 2

نمازش ده رکعت است به (حمد) و (جحد) .

روز : 2

در این روز ، سنه 212 یا سنه 214 ، بروایت (ابن عیاش ) ولادت حضرت هادی علیه السلام واقع شد و در روز ولادت آنحضرت که یا نیمه ذیحجه یا 27 آن یا در ایام این ماه است اختلاف است و از دعای (( اللهم انی اسئلک بالمولودین فی رجب )) چنین ظاهر شود که ولادت در این ماه بوده و مکان ولادت موضعی است در حوالی (مدینه ) که آنرا (صریا) گویند و اسم آنجناب (علی ) و کنیتش (ابوالحسن ) است و چون امام موسی و امام رضا را نیز ابوالحسن میگفتند از جهت تعیین ، آنجناب را (ابوالحسن الثالث ) میگویند و امام رضا را (ابوالحسن ثانی ) و گاهی هم مکان ثالث ماضی یا هادی یا عسکری ذکر میکنند .

مشهورترین القاب آنجناب نقی و هادی است و گاهی هم نجیب و مرتضی عالم و فقیه و ناصح و امین و موتمن و طیب و متوکل میگفتند ولکن لقب اخیر را آنحضرت مخفی میکرد و اصحاب خود را فرموده بود که از این لقب اعراض کنید ، بجهت آنکه لقب خلیفه (متوکل علی الله ) بود در آنزمان و چون آنجناب و فرزندش امام حسن در (سامره ) سکنی فرمودند و در محله ای که (عسکر) نام داشت از این جهت این دو امام را نسبت بآن مکان داده و عسکری میگفتند و آنجناب گندم گون بوده و نقش نگینش :