فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام صفحه 321

روز : 25

در این روز ، سنه 105 ، (یزید بن عبدالملک مروان ) وفات و این (یزید) سبط (یزید بن معاویه ) است و بعد از عمر بن عبدالعزیز بتخت نشست و تا مدت چهل روز بسیره (عمر) رفتار میکرد ، آنگاه چهل نفر مشایخ (شام ) نزد او آمدند و قسم یاد کردند که خلفا را در آخرت ، حساب و عقابی نیست . (یزید) فریفته گردید و از سیرت (عمر) دست کشید و نقل شده که غلبه کرده بود بر او محبت جاریه ای (حبابه ) نام و پیوسته با او در عیش و عشرت بود ، تا وقتی که (حبابه ) بمرد ، (یزید) از مرگ او سخت غمگین شد و عیشش منقص و عقلش ناقص شد و امر کرد که مرده (حبابه ) را دفن نکنند و پیوسته او را میبوسید و میبوئید تا آنکه بدن (حبابه ) متعفن شد و گندید و مردمان خلیفه را بر این کار عیب کردند اذن داد دفنش کردند و خود بر سر قبر او مقیم شد و بقولی دوباره امر کرد جیفه گندیده او را از گور بیرون آوردند و بالجمله بعد از پانزده روز از مرگ (حبابه ) یزید نیز بمرد .

و در این روز ، سنه 137 ، (ابو مسلم مروزی ) بامر (منصور) مقتول شد و (ابو مسلم ) همانستکه بنی عباس بسعی و کوشش او بدولت و خلافت رسیدند و مردی بوده بصفت حزم و بطش معروف و بسیار سفاک و خونریز بوده ، چنانچه عدد مقتولین او را

که جبرا کشته بود : ششصد هزار ، شماره کرده اند .

شب : 26

نمازش ده رکعت است ، در هر رکعت (حمد) و ده مرتبه (آیه آمن الرسول ) .

شب : 27

نمازش دو رکعت است ، در هر رکعت (حمد) ده مرتبه سوره (اعلی ) .

روز : 27

در این روز ، سنه 352 ، (حسن بن محمد) معروف به (مهلبی ) وزیر (معزالدوله دیلمی ) وفات کرد و او از احفاد (مهلب بن ابی صفره زادی ) است و پیش از آنکه بمرتبه وزارت برسد در کمال فقر وفاقه زندگی میکرده بحیدیکه تمنی مرگ کرده و گفته :