فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام صفحه 355

76 تا 90

76- عدد خلفای بنی عباس :(ع ) خلع و عزل آنان است و (ل ) علامت قتل ایشان است - عبدالله السفاح 2 - ابوجعفر منصور 3 - مهدی بن منصور 4 - هادی بن مهدی 5 - هارون بن مهدی 6 - محمد امین (ع ل ) 7 - ماءمون بن هارون 8 - معتصم بن هاورن 9- واثق بن معتثم 10 - متوکل بن معتصم (ل ) 11 - مستنصر بالله بن متوکل 12 - مستعین بالله بن محمد بن معتصم (ل ع ) 13 - معتز بالله بن متوکل (ع ل ) 14 - مهتدی بالله بن الواثق 15 - معتمد علی الله بن المتوکل 16 - معتضد بالله بن طلحه بن متوکل (ل ) 17 - مکنفی بالله بن المعتمد 18

- مقتدر باللهبن المعتضدر 19 - قاهر بالله بن المعتضد (ع ) 20 - راضی بالله بن المقتدر 21 - متقی بالله بن المقتدر (ع ) 22 - مستکفی بالله بن مکتفی (ع ) 23 - مطیع لله بن المقتدر(ع ) 24 - طایع لله بن مطیع 25 - قادر بالله بن اسحق بن مقتدر 26- قائم بامر الله بن القادر 27 - مقتدی بامرالله بن قائم 28 - مستظهر بامر الله بن المقتدی 29 - مستر شد بالله بن مستظهر (ل ) 30 - راشد بالله بن مستر شد (ع ل ) 31 - مقتضی لامر الله بن مستظهر 32 - مستنجدبالله بن مقتضی 33 - مستضئی بنورالله بن مستنجد 34 - ناصر الدین الله بن المستضئی 35- الظاهر بالله بن الناصر (ل ) 36 - مستنصر بالله بن ظاهر 37 - مستعصم بالله بن مستنصر (ل ).

77- (سخاوی ) منسوب است به (سخا) از اعمال (مصر). (منه )

78- اهل سنت گویند رسولخدا(ص ) را دوازده حواری بود: 1 - ابوبکر 2 - عمر 3 - عثمان 4 - علی (ع ) 5 - حمزه 6 - جعفر بن ابیطالب 7 - ابوعبیده جراح 8 - عثمان ابن مظعون 9 - عبدالرحمن بن عوف 10 - سعدبن ابن وقاص 11 - طلحه 12 - زبیر

و نیز گویند که رسولخدا ده نفر را بشارت به بهشت داده و آنجماعت همین حواریین میباشند بغیر از حمزه و جعفر بن عثمان بن مظعون و دهم ایشان سعید است و سامی ایشان را چنین بنظم آورده اند:

ده یار بهشتی اند میدان بوبکر و عمر علی و عثمان

طلحه و

زبیر و بو عبیده سعد است و سعید و عبدالرحمن (منه عفی عنه )

79- قال ابن الحدید المعتزلی فی شرح النهج و قد ذکر المسعودی و غیره ان عبدالله بن الزبیر جمع بنی هاشم کلهم و منهم محمد بن الحنفیه فی سجن عارم و ارادان یحرقهم بالنار فجعل فی فم الشعب حطبا کثیرا اذورد ابو عبدالله الجدلی من جانب المختار فی اربعه الاف فقصد قصد الشعب فاخرج الهاشمیین منه و هرب ابن الزبیر فلاذ باستار الکعبه . قال المسعودی و کان عروه بن الزبیر یعذر اخاه عبدالله فی حصر بن هاشم فی الشعب و جمعه الحطب لیحرقهم و یقول انما اراد بذلک الاتنتشر الکلمه و لا یختلف المسلون و ان یدخلوا فی الطاعه فتکون الکلمه واحده کما فعل عمر بن الخطاب ببنی هاشم لما تاخروا عن بیعه ابی بکر فانه احضر الحطب لیحرق علیهم الدار (منه عفی عنه )