فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام صفحه 75

علی (ع ) فرمود : این سخن را بگذار . همانا من دوست میدارم که ترا در راه خدا بکشم . پس (عمرو) پیاده شد و اسب خود را پی کرد و با شمشیر

آخته بر سر امیرالمؤ منین تاخت و با یکدیگر سخت بکوشیدند که زمین از گرد تاریک شد و لشکریان از دو جانب ایشان را نمیدیدند .

آخر الامر ، (عمرو) فرصتی کرد و شمشیر خود را بر امیرالمؤ منین علیه السلام فرود آورد . امیرالمؤ منین سپر در سر کشید . شمشیر (عمرو) سپر را دو نیمه کرد و سر آنجناب را جراحتی رسانید .

امیرالمؤ منین (ع ) چون شیر زخم خورده بر (عمرو) شتافت و بیک ضربت کار او را بساخت تکبیر گفت . مسلمانان دانستند که امیرالمؤ منین (ع ) غلبه جسته . شاد شدند و رسول خدا(ص ) فرمود که مبارزت علی روز خندق افضل اعمال امت من است تا روز قیامت . و عکرمه و هیبره و نوفل و ضرار که همراه (عمرو) بودند فرار کردند . این مقام را گنجایش بیش از این نیست . (22)

و در این روز سنه 257 ، صاحب زنج داخل بصره گردید و مردم بصره را بکشت و خانه ها را با مسجد جامع بسوازنید و عباس بن فرج معروف به ریاشی نحوی لغوی در جامع مشغول نماز ضحی خواندن بود که او را نیز بکشتند و شاید در غره ربیع الاول اشاره به فتنه صاحب زنج بکنیم انشاء الله .

روز : 18

در این روز سنه 367 ، عزالدوله دیلمی پدر زن طائع لله خلیفه عباسی بقتل رسید در حربی که ما بین او و پسر عمش عضدالدوله واقع شد و حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام در اخبار غیبیه خود از سلطنت دیالمه از قتل عزالدوله بر دست عضدالدوله خبر داده در آنجا که فرموده :

(( والمترف

ابن الاجدم یقتله ابن عمه علی دجله ))

تعبیر فرموده از عزالدوله بمترف چونکه نقل شده که او صاحب لهو و شرب بوده و از او بابن الاجدم بجهت آنکه پدرش معزالدوله مقطوع الید بود و او را نیز اقطع میگفتن چنانکه در ربیع الثانی بآن اشاره خواهم نمود انشاءالله . و پسر عمش عضدالدوله است که او را در قصر الجفن نزدیک دجله بکشت و ما در جمادی الاولی اشاره خواهیم کرد باستیلاء دیالمه بر بغداد و اخبار حضرت امیرالمؤ منین علیه السلام از ایشان .