فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام صفحه 93

روز : 29

روایت شده که در این روز کعبه نازل شده و آن اول رحمتی است که از خدا نازل شده و هر که این روز را روزه دارد ، کفاره هفتاد سال او باشد .

روز : 30

در این روز ، سنه 220 ، بنابر مشهور حضرت امام محمد تقی علیه السلام بزهر (معتصم ) شهید شد و این بعد از دو سال و نیم تقریبا از فوت (مامون ) گذشته بوده ، چنانچه خود آن جناب می فرموده : (الفرج (35) بعد الماءمون بثلثین شهرا) و در وقت وفات از سن شریفش بیست و پنج سال و چند ماهی گذشته بود . قبر شریفش در (کاظمین ) در پشت سر جد بزرگوارش حضرت امام موسی علیه السلام واقع است - صلوات الله علیهم - .

باب چهارم : وقایع و اعمال ماه ذی الحجه الحرام

مقدمه

بدانکه این ماه از ماههای شریفه است و چون این ماه واصل میشد ، صلحای صحابه و تابعین اهتمام عظیم در عبادت میکردند و رهه اول آن ، ایامش ایام معلومات و در نهایت فضیلت و برکت است و از رسولخدا(ص ) مرویست که عمل خیر و عبادت در هیچ ایامی نزد حق تعالی محبوب تر نیست از این دهه و از برای این دهه اعمال چند است :

1- روزه گرفتن نه روز اول این دهه که ثواب روزه تمام عمر را دارد .

2- خواندن دو رکعت نماز مابین مغرب و عشا در تمام شبهای این دهه در هر رکعت بعد از (حمد) یکمرتبه (توحید) و این آیه را بخواند : و واعدنا موسی (36) که هر که چنین کند با ثواب حاجیان شریک خواهد بود .

3- از روز اول تا روز عرفه در عقب نماز صبح و پیش از مغرب این دعا را بخواند چنانچه حضرت صادق علیه السلام میخوانده است :