آیین انتظار صفحه 105

1- تفسیر البرهان ، 4 / 502 .

2- تفسیر البرهان: 503/4.

3- بحار الانوار: 83/51.

امام باقر علیه السلام ضمن حدیثی طولانی فرمود: «امر به معروف ونهی از منکر راه انبیا و روش صلحا است، فریضه مهمی است که به وسیله آن فرائض برپا، گرایش ها ایمن و کسب ها حلال می شود، مظالم دفع می گردد و زمین آباد می گردد، از دشمنان - به طریق انصاف - انتقام گرفته می شود و امرِ دین استقامت می یابد، پس با دل هایتان انکار کنید و به زبان آورید و به روی اهل گناه بزنید و در راه خدا از ملامت و سرزنش کسی نترسید».(1)

و پوشیده نیست که سعی و کوشش آن حضرت در امر به معروف و نهی از منکر، آن چنان است که هیچ کس مانندش نیست، زیرا امام عصرعلیه السلام از جانب خداوند متعال مأمور است که تمام منکرات را از همه جای دنیا بردارد، به طوری که دیگر احدی باقی نماند که برای فعل منکر خود پناهی داشته باشد.

در تفسیر آیه شریفه: «اَلَّذِینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاهَ وَآتَوْا الزَّکاهَ وَأَمَرُوا بِالمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ المُنْکَرِ...»(2)؛ کسانی که هرگاه در زمین، آنان را توانایی دهیم، نماز را بپادارند، و زکات [به مستحق]برسانند، و امر به معروف و نهی از منکر نمایند، از امام باقر علیه السلام نقل شده که فرمود: «این برای آل محمدعلیهم السلام است، خدای متعال مشارق ومغارب زمین را به تصرف مهدی و اصحابش درآورد، ودین را آشکار سازد و خدای متعال به وسیله او و یارانش بدعت ها و باطل را از بین می برد ... تا جایی که اثری از ظلم دیده نشود و امر به معروف و نهی از منکر خواهند نمود».

5 - نصیحت آن حضرت علیه السلام برای خدا و رسول و برای مؤمنین

در زیارت آن حضرت آمده که: «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الوَلِیُّ النّاصِحُ»؛ سلام بر تو ای سرپرست خیرخواه.