آیین انتظار صفحه 134

1- سوره مائده، آیه 2.

2- بحار الانوار: 257/45.

می شود، پس هرکه او را یاری کند مرا یاری کرده و فرزندش قائم علیه السلام را نیز یاری نموده است، و هرکس با زبان ما را یاری کند روز قیامت در حزب ما خواهد بود».

بنابراین دعا برای آن حضرت علیه السلام نوعی نصرت و یاری ایشان است که همان نصرت خداوند است، که موجب نصرت و یاری خداوند برای دعا کننده، و پیروزی او بر دشمنانش می باشد، زیرا خدای تعالی فرموده: «وَلَیَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ»(1)؛ و به تحقیق هرکه خدا را یاری کند، خدای متعال او را کمک خواهد کرد.

31 - هدایت به نور قرآن مجید

قبلاً بیان داشتیم که اهتمام در دعا برای مولایمان حضرت صاحب الزمان - عجّل اللَّه فرجه الشریف - از اموری است که مایه کمال ایمان است، و شکّی نیست که هرقدر ایمان کامل تر و تمام تر باشد، استفاده شخص از قرآن و بهره وری اش از آثار آن بیشتر و بهتر است، زیرا خدای - عزّوجلّ - می فرماید: «ذلِکَ الکِتابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدیً لِلمُتَّقِینَ»(2)؛ آن کتاب که هیچ تردیدی در آن نیست، روشنگر راه تقوی پیشگان است. بنابراین هدایت شدن کامل به قرآن مترتّب بر دعا بر آن حضرت علیه السلام می باشد.

32 - شناخته شدن نزد اصحاب اعراف

امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه: «وَعَلَی الأَعْرافِ رِجالٌ یَعْرِفُونَ کُلاًٌّ بِسِیماهُمْ»(3)؛ و بر اعراف رجالی هستند که هریک را به چهره هایشان می شناسند. فرمود: «اعراف بلندی ای است بین بهشت و جهنّم، و رجال امامان علیهم السلام می باشند...».(4)