آیین انتظار صفحه 17

1- الاحتجاج: 278/2.

وجه دوم اینکه: مقصود از آفرینش تمام آنچه خداوند متعال آفریده، آن حضرت و پدران طاهرینش می باشند، یعنی اینها علّت غایی و هدف اصلی آفرینش هستند و آنچه هست به خاطر اینها آفریده شده است.

مؤیّد این وجه روایتی است که از امیر المؤمنین علی علیه السلام آمده: ««فَإِنّا صَن آئِعُ رَبِّنا وَالنّاسُ بَعْدُ صَن آئِعُ لَنا»(1)؛ همانا ما ساخته شده پروردگارمان هستیم و مردم برای ما ساخته شده اند.

و احادیث فراوانی بر این معنی دلالت دارد.

دوم: حقّ بقاء در دنیا

دلیل بر این معنی روایاتی است که به برخی اشاره می شود.

1 - حسن بن علی الوشّاء گوید: از حضرت رضاعلیه السلام پرسیدم: آیا زمین به غیر امام باقی می ماند؟ فرمود: نه. گفتم: این طور روایت کرده اند که در حالی زمین [بدون امام]باقی بماند که خداوند بر بندگان خشم گرفته باشد؟ فرمود: خیر، باقی نماند، در این صورت درهم فرو ریزد.(2)

2 - امام صادق علیه السلام فرمود: «اگر زمین بدون امام بماند، از هم می پاشد».(3)

3 - امام صادق علیه السلام از امیر مؤمنان علی علیه السلام نقل می کند که فرمود: «و بدانید زمین از حجّت الهی خالی نمی ماند و لیکن خداوند چشم باطن بندگانش را از شناختن امام به خاطر ظلم و ستم و اسراف آنان بر خودشان کور می کند و اگر زمین یک ساعت از حجّت الهی خالی بماند اهلش را فرو می برد».(4)

و اخبار در این باره بسیار زیاد است.