آیین انتظار صفحه 213

1- بحار الانوار، 22 / 227، ح 33.

خداوند - عزّوجلّ - فرموده: «وَمَنْ یُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَی القُلُوبِ»(1)؛ و هر کس شعائر خداوند را بزرگ و محترم دارد، پس به درستی که این از [صفات]دل های باتقوا است.

از امیر المؤمنین علی علیه السلام نقل شده که فرمود: «نَحْنُ الشَّعائِرُ وَالأَصْحابُ(2)؛ ماییم شعائر و اصحاب».

البته تعظیم این مواقف و مشاهد گونه های مختلفی دارد. مانند نماز تحیّت و ذِکر و دعا، و یا زینت کردن و بوسیدن و پای برهنه در آنها داخل شدن و امثال اینها ... .

39 - وقت ظهور را تعیین نکردن و تکذیب وقت گذاران

مفضَّل بن عمر گوید: از سرورم امام صادق علیه السلام پرسیدم: آیا ظهور مهدی منتظر وقت معیّنی دارد که مردم آن را بدانند؟ فرمود: «حاشا که خداوند برای آن وقتی تعیین کرده باشد یا شیعیان ما برای آن وقتی معین کنند».

و ابوبصیر گوید: به امام صادق علیه السلام عرضه داشتم: فدایت گردم، خروج قائم علیه السلام کی خواهد بود؟ فرمود: «ای ابومحمد! ما خاندانی هستیم که وقت نمی گذاریم، و همانا حضرت محمدصلی الله علیه وآله فرمود: وقت گذاران دروغ گویند».

و نیز آن حضرت علیه السلام فرمود: «خداوند جز این نخواهد کرد که خلاف وقتی را که وقت گذاران تعیین کنند ظاهر سازد».(3)

از این روایات معلوم می شود که علم به وقت ظهور مولایمان صاحب الامرعلیه السلام از اسرار خداوند است و حکمت الهی بر این است که وقت ظهور