آیین انتظار صفحه 28

1- الاحتجاج: 284.

2- الکافی: 332/1.

3- بحار الانوار: 115/51.

4- بصائر الدرجات: 256.

درگاه الهی برایشان طلب بخشش می کند و آنچه بین آنها و بین مردم بوده باشد از مظالم، محمدصلی الله علیه وآله آن را از طرف ایشان ادا خواهد ساخت و آنچه بین آنها با ما باشد، ما به آنها می بخشیم تا بدون حساب وارد بهشت شوند».(1)

3 - تحمل اذیت

در توقیعی از آن حضرت روایت است که: «جاهلان شیعه و احمق های آنان و کسانی که دینشان [مانند]بال پشّه ای هست، همانا ما را اذیّت کرده اند».(2)

4 - تشییع جنازه مردگان ما

در بحار نقل شده است که: «شیعیان نیشابور - در زمان امامت حضرت موسی بن جعفرعلیهما السلام - جمع شدند، و شخصی به نام محمد بن علی نیشابوری را انتخاب کردند تا به مدینه برود و حقوق شرعی و هدایای شیعیان را به خدمت امام زمانشان ببرد، در این میان [یکی از بانوان باایمان به نام]شطیطه یک درهم و یک تکّه پارچه پیش آورد و گفت: خداوند از حقّ خجالت نمی کشد (یعنی حقوق امام علیه السلام را گرچه کم باشد، باید پرداخت).

آن گاه آن جمعیت جزوه ای آوردند و سؤالاتی نوشتند تا جواب زیر آن نوشته شود. و آن را مهر زدند و گفتند: این جزوه را شب هنگام به خدمت امام علیه السلام ببر و فردای آن باز گیر. مهرها را نگاه کن، اگر نشکسته بود پنج تا از آنها را بشکن و ببین آیا جواب سؤال ها را داده است یا نه، که اگر بدون شکسته شدن مُهرها جواب داده بود، او همان امام است و مستحقّ این اموال و گرنه اموال را به ما بازگردان.