آیین انتظار صفحه 37

1- البرهان: 164/1.

2- بحار الانوار: 328/52.

عُقُولُهُمْ وَکَمُلَتْ بِهِ أَحْلامُهُمْ»(1)؛ هرگاه قائم ما قیام کند، خداوند دستش را بر سر بندگان قرار دهد، پس عقل هایشان جمع و بردباریشان کامل گردد.

حرف «ح»

1 - حمایت آن حضرت علیه السلام از اسلام

امام باقر علیه السلام فرمود: «گویا می بینم دین شما پیوسته رو به ضعف و از بین رفتن خواهد نهاد و در خون خود دست و پا خواهد زد و کسی آن را به شما باز نمی گرداند مگر مردی از ما اهل البیت».(2)

2 - حرب (جنگ) آن حضرت علیه السلام با مخالفین

امام صادق علیه السلام فرمود: «سیزده شهر و طایفه است که قائم علیه السلام با آنها جنگ می کند، و آنها هم با آن حضرت می ستیزند: اهل مکّه، اهل مدینه، اهل شام، بنی امیّه، اهل بصره، اهل دمیسان، کردها، اعراب، ضبّه، غِنی، باهله، اَزْد و اهل ری».(3)

و امام باقر علیه السلام فرمود: «در صاحب این امر شیوه و سنّتی از موسی و سنّتی از عیسی و سنّتی از یوسف و سنّتی از محمدصلی الله علیه وآله هست: امّا سنّت از موسی، اینکه ترسان و برحذر است. و امّا از عیسی، اینکه درباره اش گفته می شود آنچه درباره عیسی گفته شد. و امّا از یوسف، زندان و غیبت است. و امّا از محمّدصلی الله علیه وآله قیام با شمشیر و روش آن حضرت را پیروی می کند، و آثارش آشکار گردد، آن گاه شمشیر خود را تا هشت ماه با دست راست و بر شانه حمایل می نماید و پیوسته دشمنان را خواهد کشت تا خداوند - عزّوجلّ - راضی گردد».(4)