1- 123. من لا یحضره الفقیه» ج 3، ص 575؛ «ثواب الاعمال» شیخ صدوق، ص 129؛ «وسائل الشیعه» ج 15؛ ص 316؛ «بحارالانوار» ج 8، ص 351.
2- 124. همچنین یکی از کتاب های معروف در این زمینه، اثر شهید آیت اللَّه دستغیب به نام «گناهان کبیره» است که مطالعه آن برای عموم مفید می باشد.
3- 125. کافی» ج 2، ص 288؛ وسائل اشیعه» ج 15، ص 337؛ «غرر الحکم و درر الکلم» آمدی، حدیث 187؛ «بحارالانوار» ج 68، ص 250 و ج 85، ص 40.
مثل اینکه کسی جواب سلام را ندهد که کبیره بودن آن معلوم نیست؛ مگر اینکه باعث بی احترامی به مؤمن سلام کننده و ناراحتی و آزار او شود.
درجه دوم: این درجه که بالاتر از درجه اوّل است، پرهیز نمودن از تمام گناهان می باشد و روشن است که هر کسی این درجه از تقوی را حاصل کند، ثواب عباداتش کامل تر از اولی است. تحصیل این دو درجه از تقوی، مطابق آیات و روایات رسیده، واجب می باشد.(1)
درجه سوم: این درجه که در مرحله بالاتر از دو درجه قبلی است، با ترک مکروهات حاصل می شود، به جهت ترس از ارتکاب کارهای حرام.
درجه چهارم: این درجه که درجه کامل تری از تقوی می باشد با ترک مباحات حاصل می شود، چنین شخصی مباحات را ترک می کند تا ناخواسته مرتکب مکروهات و محرمات نشود.
درجه سوم و چهارم، مخصوص مقام مؤمنان کامل است که هر عملی انجام می دهند، مورد رضایت خداوند سبحان می باشد.(2)
شرط سوم: لزوم تهذیب اخلاق
یکی از شرایط رستگار شدن به ثواب های کامل، تهذیب نفس و پاک