دعاهای صادره از امام مهدی علیه السلام در عصر غیبت صغری صفحه 129

1- ای منتشر کننده رحمت از مواضع آن و خارج کننده برکات از معادن آن و ای کسی که

2- اوج رفعت را به خود اختصاص داده و دوستانش با عزّت او احساس عزّت می کنند.

3- ای کسی که تمام سلاطین در برابر او غبار مذلّت به گردن دارند و از سیطره قدرت او خوفناکند.

4- درخواست می کنم به حرمت اسمی که موجودات را آفریدی و همه به آن اقرار می کنند.

5- درخواست می کنم که به محمّد و خاندان او درود و سلام فرستی و کار مرا محقق کنی و در

6- فرجم تعجیل نمایی و مرا کفایت کنی و از شر دشمنان عافیت بخشی و نیازهایم را برآورده سازی.

7- همین الآن، همین الآن، همین امشب، همین امشب زیرا تو بر هر کاری را تونایی.

دعای سیزدهم

صلوات مخصوصه ای که از امام زمان علیه السلام صادر شده است(1)

یعقوب بن یوسف ضراب غسانی در بازگشت از اصفهان نقل می کرد که در سال دویست و هشتاد و یک با عدّه ای از اهل سنّت از مردمان شهرمان، به زیارت خانه خدا خارج شدیم. وقتی که به مکه رسیدیم. عدّه ای از آنها رفتند و خانه ای را که بر سر راه و در میان بازار مشهور به سوق اللیل بود، کرایه کردند. آنجا مشهور به خانه حضرت خدیجه بود. به آن دارالرضا هم می گفتند. پیرزنی گندمگون در آنجا زندگی می کرد. درباره خانه سؤال کردم که چرا به آنجا خانه امام رضا می گویند و چه مدتی است که در آنجا ساکن است؟

جواب داد: «من از دوستداران ایشان هستم و این خانه متعلق به امام رضاعلیه السلام بود. امام حسن عسکری علیه السلام مرا در این خانه جای داد؛ زیرا من از خدمتکاران آن حضرت بودم.»

وقتی که اینها را شنیدم، با او مأنوس شدم و سرّ آن را از دوستان سنّی خود، پنهان کردم. شب ها که از طواف برمی گشتم، با آنها در ایوان خانه می خوابیدیم. ما شب ها در را می بستیم و سنگ بزرگی را پشت آن می گذاشتیم.

تا اینکه شبی از شب ها متوجّه روشنایی چراغی شدم که درون رواق ما روشن شده است. روشنایی شبیه مشعل بود. متوجّه شدم