حکایت عطش: جرعه ای از زلال دعای ندبه صفحه 10

1- 16. کلامی از استاد علی صفایی حائری رحمه الله.

2- 17. سوره مؤمن، آیه 42؛ وسائل الشیعه، ج 4، ص 1086 و کتاب ارزشمند دعا عند اهل بیت علیهم السلام، شیخ محمد آصفی، صص 107 - 93.

3- 18. جامع السعادات، ج 3، ص 293.

4- 19. المیزان، ج 2، ص 36.

3. هماهنگی با عناصر اجابت

در تعقیب نماز ظهر می خوانیم: ولا حاجهً هی لک رضا ولی فیها صلاح الا قضیتها؛ اجابت باید دارای دو عنصر باشد، رضای حق و صلاح عبد.

4. هماهنگی با سنت ها و مقاصد تربیتی؛

یعنی: سازندگی آدم ها، اتمام حجّت و ظهور و بروز استعدادها.

هشام بن سالم از امام صادق علیه السلام نقل می کند که ایشان فرمودند: بین سخن خداوند در قرآن که به موسی علیه السلام و هارون علیه السلام پاسخ داد «قد اُجیبت دعوتکما و بین مواخذه فرعون»40 سال فاصله شد.(1)

این جا همان مقاصد و هدف برتر است که موسی با فرعون درگیر شود تا ابوذری ساخته شود! و امت ها استعداد خود را بروز و ظهور دهند، گرچه دعا به اجابت رسیده بود؛ چنان که راوی می گوید: به امام صادق علیه السلام عرض نمودم: «یستجاب للرجل الدعا و یؤخّر؟ قال: نعم، عشرین سنه» دعا به اجابت می رسد، اما گاه بیست سال تأخیر می افتد.(2)

5. اضطرار به سوی خدا و انقطاع از غیر او

اذا اراد احدکم ان لا یسئل اللَّه شیئاً الا اعطاه فلییأس من الناس کلهم و لایکون له رجاءً الا عندللَّه عزوجل؛(3) هر کدام از شما وقتی حاجت داشته باشد و بخواهد حتماً از خدا بگیرد، باید از همه مردم ناامید باشد، مگر امید به خدا.