حکایت عطش: جرعه ای از زلال دعای ندبه صفحه 60

1- 160. تفسیر نمونه، ج 20، صص 418 - 410.

2- 161. همان، ص 414 - 413.

3- 162. میزان الحکمه، مادّه فکر، ج 7، ص 544.

اسوه ها این است که زمینه را برای انتخاب یکی از دو راه «وَهَدَیْناهُ النَّجْدَیْنِ»(1) آماده کند.

«انا هدیناه السبیل اما شاکراً واما کفوراً»؛(2) مقصد فقط یک انتخاب است. فقط همین!

به همین دلیل است که قرآن می گوید: «لااکراه فی الدین»(3) و به پیامبرصلی الله علیه وآله می گوید: تو بر آنها مسلّط نیستی(4) وکیل آنها هم نمی باشی(5) و گاه می گوید: رهایشان کن.(6)

با این بینش این شبهه نیز پاسخ می یابد که برخی می گویند: پس چرا جبهه دین که حقیقت است، همیشه شکست خورده و در انزوا و تبعید قرار گرفته؟ پاسخ این است اگر مقصد رسالت و هدف حکومت دینی، تسلّط، قدرت، اصلاح و تحول آدم ها می بود، شکست را پذیرفتیم که با این اهداف، دین دچار تزلزل و بدعت و انحراف شد، اما اگر هدف، ایجاد زمینه تحوّل و امکان انتخاب و اتخاذ باشد، انبیاء و اولیاء دین، موفق بوده اند، چون دو راه حقّ و باطل، خوبی و بدی را مشخص کرده و امکان انتخاب و راه سلوک را فراهم نموده اند.(7)

مقام امام علی علیه السلام و مناقب او و تحلیل مقصد امامت و ولایت

اشاره

فکانوا هم السبیل الیک و المسلک الی رضوانک؛ پس اهل بیت