حکایت عطش: جرعه ای از زلال دعای ندبه صفحه 69

1- 197. سوره اعراف، آیه 182.

2- 198. الکافی، ج 2، ص 452.

3- 199. وسائل الشیعه، ج 1، صص 291 - 290.

4- 200. مفاتیح الجنان، زیارت آل یاسین.

می کند تا دیگران حقیر و کوچک باشند و انسان راه تعالی را به سادگی بپیماید، دعوتی با بصیرت کامل، چنان که ثقل اکبر رهنمود داده بود.(1)

علی علیه السلام در غوغای بیعت فرمود: «دعونی و التمسوا غیری...» مرا رها کنید و غیر مرا بجویید، هدف من و شما یکی نیست، من شما را برای خدا می خواهم و شما مرا برای خود (هدف های شخصی) می خواهید.(2)

ج) تربیت باطنی (هدایت بالامر)

هربرت اسپنسر گفته است: بزرگ ترین آرمان نیکان، این است که در آدم سازی شرکت کنند؛ یعنی مکتب صالح سازی بیاورند.(3)

تربیت باطنی همان هدایت بالامر است که با هدایت عمومی و تشریعی متفاوت است، یعنی افرادی که قابلیت و زمینه های خوبی دارند به وسیله جذبه و محبّت ائمه علیهم السلام به هدایت می رسند، علامه طباطبایی رحمه الله درباره آیه مربوطه «جعلناهم ائمهً یهدون بامرنا»(4) می نویسد: چنان که امام علیه السلام وظیفه راهنمایی صوری مردم را به عهده دارد، همچنان ولایت و رهبری باطنی اعمال آنان را برعهده دارد و اوست که حیات معنوی مردم را تنظیم می کند و حقایق اعمال را به سوی خدا سوق می دهد.(5)