شرح زیارت جامعه کبیره ترجمه شموس الطالعه صفحه 184

1- 437. بحارالانوار 26 / 1، باب 14، نوادرفی معرفتهم.

2- 438. بحارالانوار، 27 / 46، باب 15، انهم الحجه علی جمع العوالم.

ما در ضمن سخن آن حضرت: «و معدن الرحمه»(1) شرحش کردیم، ابو عبداللَّه حضرت امام حسین در دعاء عرفه فرمود: «إلهی أمرت بالرجوع إلی الآثار فارجعنی إلیک بکسوه الأنوار و هدایه الاستبصار حتی أرجع إلیک منها کما دخلت إلیک(2) منها مصون السّر عن النظر إلیها و مرفوع الهمه عن الاعتماد علیها إنک علی کل شی ء قدیر»(3) یعنی: «خدایا! فرمانم داده ای که به آثار رجوع کنم، مرا با لباس انوارو هدایت و استبصار به سوی خود باز گردان، تا از آنها به سوی تو باز گردم چنان که از تو بر آنها وارد شدم در حالی که سّرم از نگاه به آثار پاک بوده و همت من بر آنها والاتر باشد، تو بر همه اشیاء توانایی».

وَ سُلالَهَ النَّبِیینَ

وَ سُلالَهَ النَّبِیینَ

مجمع البیان «سلاله» را به خلاصه معنا کرد، چه این که سلاله پاکی از پلیدی است و در این جمله اشاره شد به این که ایشان محل جمع تمام اوصاف و علوم و آیات انبیاء و لوازم نبوت آنها هستند، و آنها را به طور زلال و خالص واجدند، چه این که هر یک از انبیاء مظهر مرتبه ای از مراتب نبوت می باشند و ریشه و مصدر همه شؤون آنها یک اسم و یا چند اسم از اسماء حسنی الهی می باشد، چنان که مقتضای روایات است. از جمله روایت کافی(4) به اسنادش از امام صادق است که آن حضرت فرمود: «إِنَّ عِیسَی ابْنَ مَرْیمَ أُعْطِی حَرْفَینِ کَانَ یعْمَلُ بِهِمَا وَ أُعْطِی مُوسَی أَرْبَعَهَ أَحْرُفٍ وَ أُعْطِی إِبْرَاهِیمُ ثَمَانِیهَ أَحْرُفٍ وَ أُعْطِی نُوحٌ خَمْسَهَ عَشَرَ حَرْفاً وَ أُعْطِی آدَمُ خَمْسَهً وَ عِشْرِینَ حَرْفاً وَ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی جَمَعَ ذَلِکَ کُلَّهُ لِمُحَمَّدٍ ص وَ إِنَّ اسْمَ اللَّهِ الْأَعْظَمَ ثَلَاثَهٌ وَ سَبْعُونَ حَرْفاً أُعْطِی مُحَمَّدٌصلی الله علیه وآله اثْنَینِ وَ سَبْعِینَ حَرْفاً وَ حُجِبَ عَنْهُ حَرْفٌ وَاحِدٌ» یعنی: «به عیسی بن مریم علیه السلام دو حرف داده شده، وی با آن دو کار می کند، و به موسی چهار حرف داده شده و به ابراهیم علیه السلام هشت حرف داده شده، و به نوح علیه السلام پانزده حرف و به آدم علیه السلام بیست و پنج حرف داده شده و خدای تبارک و تعالی همه آنها را برای حضرت محمدصلی الله علیه وآله جمع کرده، و اسم اعظم خدا هفتاد و