- سخن ناشر 1
- درباره شرح زیارت جامعه 11
- مقامات وجود 14
- اشاره 18
- در دوستی اهل بیت 19
- در تضرع و زاری و عنایت ربانی به مؤلف 20
- در این که جام را از امام رضا گرفت 22
- مقدمه (در این که الفاظ برای معانی واقعی وضع شده اند) 23
- در این که تأویل به نظر عالمان تفسیر است 24
- در ادب زیارت 26
- در حقیقت زیارت 27
- در تفسیر عرفانی طهارت و غسل و زیارت 27
- در ارکان اسم اللَّه 29
- در معنای سلام 30
- اَلسَّلامُ عَلَیکُمْ 30
- سلام از اسماء خداوند است 31
- در عالم حیرت (و عالم موت) 33
- یا أَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّهِ 33
- در معنای حقیقت نبوت 33
- در مرتبه ذکر 34
- مرتبه سوم چیست؟ 37
- سدره المنتهی چیست؟ 37
- روایاتی درباره اهل بیت از عامه و خاصه 41
- روایات اهل سنت در آیه تطهیر 45
- نتیجه گیری از روایات 51
- در عدم اشاره به ذات و صفات 54
- در مراتب حقیقت 54
- در حقیقت محمدیه 62
- در تحلیل طینت 64
- در خلقت عقل 65
- تذکراتی درباره عقل 66
- مقامات سه گانه عالم شهادت 70
- وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَهِ 70
- در ارکان مراتب سه گانه 71
- در علم خدای تعالی 72
- در پیاده شدن اسماء در عوالم و معنای ماه های سال 73
- در اشتقاق اسماء 77
- در حقیقت نبوت 79
- وَ مُخْتَلَفَ الْمَلائِکَهِ 81
- در معنای وحی 86
- در مراتب نبی و رسول و محدث 90
- در مراتب سالکان 91
- وَ مَعْدِنَ الرَّحْمَهِ 96
- در معنای رحمت 96
- در اعتبارات صفات 99
- وَ خُزَّانَ الْعِلْمِ 101
- وَ خُزَّانَ الْعِلْمِ 101
- در اطلاقات علم 101
- مثالی برای احاطه علمی حق تعالی 106
- در این که ائمه مظهر علم خداوندند 110
- امام مبین کیست؟ 112
- در شب قدر چه می گذرد؟ 113
- در زیادت لحظه به لحظه علم امام 113
- بداء پیدایش علم تازه نیست 116
- در پیمان هایی که از انبیاء گرفته اند 121
- وَ مُنْتَهَی الْحِلْمِ 122
- در معنای عقل و خرد 122
- وَ مُنْتَهَی الْحِلْمِ 122
- وَ أُصُولَ الْکَرَمِ 124
- وَ أُصُولَ الْکَرَمِ 124
- میثاقی که خدا از پیامبران گرفت چه بود؟ 125
- وَ قَادَهَ الْأُمَمِ 127
- در سرّ و علانیه محمد و آل محمد 127
- وَ أَوْلِیاءَ النِّعَمِ 135
- وَ أَوْلِیاءَ النِّعَمِ 135
- در جامعیت کمالی انسان 137
- در این که اخبار طینت دو دسته اند 138
- در عدم تنافی اخبار طینت با اختیار 141
- در معنای طینت 144
- در عهد الست 145
- در طینت محمد و آل محمد 147
- اختیار در دیگر موجودات 148
- وَ دَعَائِمَ الْأَخْیارِ 151
- وَ دَعَائِمَ الْأَخْیارِ 151
- در حقیقت عبودیت 151
- مراتب عبودیت 155
- در تفاوت رتبی ولایت خدا و رسول و ائمه 158
- مراتب ولایت 161
- در این که زمین از آن امام است 165
- وَ سَاسَهَ الْعِبَادِ 166
- گسترش ولایت در همه 168
- مراد از امانت چیست؟ 168
- وَ أَرْکَانَ الْبِلادِ 168
- وَ أَبْوَابَ الْإِیمَانِ 173
- در معنای ایمان 173
- در این که هر عضوی ایمانی ویژه به خود دارد 174
- در شناخت حقیقی خدا 177
- وَ أُمَنَاءَ الرَّحْمَنِ 183
- وَ سُلالَهَ النَّبِیینَ 184
- وَ سُلالَهَ النَّبِیینَ 184
- وَ صَفْوَهَ الْمُرْسَلِینَ 185
- لطیفه ای در معنای این که ائمه از نسل پیامبراند 185
- وَ عِتْرَهَ خِیرَهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 186
- وَ عِتْرَهَ خِیرَهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 186
- چرا پیامبر ما حبیب اللَّه نامیده شده است 187
- سرّ خاتمیت 188
- رمز گزینش محمد و آل 191
- در همیشگی بودن خلقت 195
- در غیر متناهی بودن عوالم 196
- در تفویض به پیامبر 197
- در معانی هدایت 198
- السَّلامُ عَلَی أَئِمَّهِ الْهُدَی 198
- السَّلامُ عَلَی أَئِمَّهِ الْهُدَی 198
- چرا قرآن همیشه زنده است 199
- تفسیری کوتاه از آیه نور 200
- وَ مَصَابِیحِ الدُّجَی 200
- وَ أَعْلامِ التُّقَی 205
- وَ أَعْلامِ التُّقَی 205
- مقدمه ای در بیان حقیقت تقوی 206
- وَ ذَوِی النُّهَی 215
- وَ ذَوِی النُّهَی 215
- در تفاوت قرآن و فرقان 216
- وَ أُولِی الْحِجَی 217
- وَ کَهْفِ الْوَرَی 218
- وَ وَرَثَهِ الْأَنْبِیاءِ 219
- وَ الدَّعْوَهِ الْحُسْنَی 224
- اهل بیت دعوت حسنی حضرت ابراهیم(ع) هستند 224
- وَ حُجَجِ اللَّهِ عَلَی أَهْلِ الدُّنْیا وَ الآْخِرَهِوَ الْأُولَی وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 227
- در نشانه الست 227
- در این که ائمه(ع) حجّت های آخرتند 229
- در معنای معرفت 231
- در معنای معرفت در این که فضائل اهل بیت بی شمار است 232
- وَ مَسَاکِنِ بَرَکَهِ اللَّهِ 232
- در معنای حکمت 234
- در مراتب و معانی سرّ 238
- در معنای کتاب 242
- در اوصیاء پیامبران 243
- در این که کتاب واجد حروف اسم اعظم است 244
- امام مبین کیست؟ 248
- در اوصیاء پیامبر خاتم 249
- وَ أَوْصِیاءِ نَبِی اللَّهِ 249
- در لوح اهدایی خدا به پیامبرش در وصیت 252
- در استدلال بر این که ائمه ذرّیه پیامبرند 256
- وَ ذُرِّیهِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 256
- در معنای داعی بودن ائمه 258
- السَّلامُ عَلَی الدُّعَاهِ إِلَی اللَّهِ 258
- در این که آل محمد منشای همه خوبی ها و ملکاتند 259
- وَ الْأَدِلاءِ عَلَی مَرْضَاهِ اللَّهِ 259
- وَ الْمُسْتَقِرِّینَ فِی أَمْرِ اللَّهِ 262
- در معنای عرفانی فقر و فنا 262
- وَ الْمُسْتَقِرِّینَ فِی أَمْرِ اللَّهِ 262
- وَ التَّامِّینَ فِی مَحَبَّهِ اللَّهِ 265
- وَ التَّامِّینَ فِی مَحَبَّهِ اللَّهِ 265
- در اخلاص 266
- وَ الْمُخْلِصِینَ فِی تَوْحِیدِ اللَّهِ 266
- سخنی لطیف در منتهای سیر انسان 267
- هدف خلقت 268
- وَ عِبَادِهِ الْمُکْرَمِینَ الَّذِینَ لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 269
- وَ عِبَادِهِ الْمُکْرَمِینَ الَّذِینَ لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 269
- وَ الْقَادَهِ الْهُدَاهِ 271
- السَّلامُ عَلَی الْأَئِمَّهِ الدُّعَاهِ 271
- در مراتب پیروی از ائمه(ع) 271
- اشاره 275
- در مرتبه خلّت 275
- تأویلی از آیه ارائه ملکوت به ابراهیم(ع) 277
- وَ السَّادَهِ الْوُلاهِ 280
- وَ الذَّادَهِ الْحُمَاهِ 281
- وَ أَهْلِ الذِّکْرِ 281
- وَ أُولِی الْأَمْرِ 282
- وَ بَقِیهِ اللَّهِ 283
- وَ خِیرَتِهِ 284
- وَ خِیرَتِهِ 284
- در این که اسماء شامل اسماء حسنی و اسماء غیر حسنی می شود 285
- در توفیقیت اسماء 286
- وَ عَیبَهِ عِلْمِهِ 289
- وَ صِرَاطِهِ 290
- صراط چیست؟ 290
- وَ نُورِهِ 291
- أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ 293
- وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 293
- أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ 293
- در تفاوت واحد و احد 295
- در مراتب توحید 297
- کَمَا شَهِدَ اللَّهُ لِنَفْسِهِ وَ شَهِدَتْ لَهُ مَلائِکَتُهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ مِنْ خَلْقِهِ 297
- در معنای عزیز 299
- لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ 299
- وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ الْمُنْتَجَبُ 301
- وَ رَسُولُهُ الْمُرْتَضَی 301
- أَرْسَلَهُ بِالْهُدَی وَ دِینِ الْحَقِ 302
- در قیام حضرت مهدی(ع) 303
- «لِیظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ المُشْرِکُونَ» 303
- وَ أَشْهَدُ أَنَّکُمُ الْأَئِمَّهُ الرَّاشِدُونَ الْمَهْدِیونَ 304
- مقدمه ای برای بیان عصمت 305
- مقدمه ای برای بیان عصمت 305
- الْمَعْصُومُونَ 305
- نور اول: در معنای فطرت و طینت 305
- در خلقت ائمّه(ع) 309
- در شرح حجاب ها 310
- نور دوم: در حقیقت عصمت 315
- در حقیقت محمدیه 315
- در حقیقت محمدیه 315
- در ارواحی که در ائمّه(ع) قرار دارند 316
- در ارواحی که در ائمّه(ع) قرار دارند 316
- نور سوم: در معنای توبه و انابه معصومین علیهم السلام 321
- در اقسام گناهان 323
- در معنای کرامت ائمه(ع) بر دیگر خلایق 330
- الْمُکَرَّمُونَ 330
- الْمُقَرَّبُونَ 333
- الْمُتَّقُونَ الصَّادِقُونَ الْمُصْطَفَوْنَ 333
- مراد از صادقین چیست؟ 333
- الْمُطِیعُونَ لِلَّهِ 334
- الْعَامِلُونَ بِإِرَادَتِهِ 335
- الْفَائِزُونَ بِکَرَامَتِهِ 335
- ائمّه(ع) ظرف علم پروردگارند 336
- وَ رَضِیکُمْ خُلَفَاءَ فِی أَرْضِهِ 339
- در خلافت ائمّه(ع) از خدا 339
- وَ حُجَجا عَلَی بَرِیتِهِ 341
- وَ مُسْتَوْدَعا لِحِکْمَتِهِ 343
- وَ حَفَظَهً لِسِرِّهِ وَ خَزَنَهً لِعِلْمِهِ 343
- وَ شُهَدَاءَ عَلَی خَلْقِهِ 345
- ائمّه(ع) شاهدان بر خلقند 345
- وَ أَرْکَانا لِتَوْحِیدِهِ 345
- وَ أَعْلاما لِعِبَادِهِ 349
- وَ مَنَارا فِی بِلادِهِ 349
- وَ أَدِلاءَ عَلَی صِرَاطِهِ 349
- عَصَمَکُمُ اللَّهُ مِنَ الزَّلَلِ 350
- در آزمایش و فتنه ها 352
- در مراتب طهارت ائمه(ع) 354
- فَعَظَّمْتُمْ جَلالَهُ 356
- در معنای تکبیر 357
- وَ أَکْبَرْتُمْ شَأْنَهُ 357
- وَ مَجَّدْتُمْ کَرَمَهُ 358
- در عینیت صفات حق با ذات 358
- در ذکر خدا 361
- أَدْمَنْتُمْ ذِکْرَهُ 361
- در میثاق 363
- وَ نَصَحْتُمْ لَهُ فِی السِّرِّ وَ الْعَلانِیهِ 364
- وَ أَحْکَمْتُمْ عَقْدَ طَاعَتِهِ 364
- در معنای حکمت و موعظه حسنه و جدال احسن 365
- در غایت خلقت انسان 369
- در این که انسان آینه صفات جلالی و جمالی است 371
- در چرایی و حقیقت امر و نهی 374
- وَ صَبَرْتُمْ عَلَی مَا أَصَابَکُمْ فِی جَنْبِهِ 376
- در شکیبایی 376
- وَ أَقَمْتُمُ الصَّلاهَ 378
- در معنای اقامه نماز 378
- وَ آتَیتُمُ الزَّکَاهَ 379
- در معنای جهاد 380
- وَ جَاهَدْتُمْ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ 380
- حَتَّی أَعْلَنْتُمْ دَعْوَتَهُ 381
- وَ بَینْتُمْ فَرَائِضَهُ 381
- در حقیقت احکام و فرائض الهی 381
- در بیان حدود و احکام اشیاء 382
- وَ نَشَرْتُمْ شَرَائِعَ أَحْکَامِهِ 382
- وَ سَنَنْتُمْ سُنَّتَهُ 383
- در رضا 383
- وَ صِرْتُمْ فِی ذَلِکَ مِنْهُ إِلَی الرِّضَاوَ سَلَّمْتُمْ لَهُ الْقَضَاءَ 383
- وَ صَدَّقْتُمْ مِنْ رُسُلِهِ مَنْ مَضَی 384
- فَالرَّاغِبُ عَنْکُمْ مَارِقٌ 385
- وَ اللازِمُ لَکُمْ لاحِقٌ 385
- وَ الْمُقَصِّرُ فِی حَقِّکُمْ زَاهِقٌ 386
- در معنای حق 386
- در میراث نبوت 389
- وَ إِیابُ الْخَلْقِ إِلَیکُمْ وَ حِسَابُهُمْ عَلَیکُمْ 390
- در این که ائمه(ع) مبدأ و منتهای مردم هستند 390
- وَ فَصْلُ الْخِطَابِ عِنْدَکُمْ وَ آیاتُ اللَّهِ لَدَیکُمْ وَعَزَائِمُهُ فِیکُمْ وَ نُورُهُ وَ بُرْهَانُهُ عِنْدَکُمْ وَ أَمْرُهُ إِلَیکُمْ 394
- در امامت 395
- در این که امامت به اختیار مردم نیست 398
- مَنْ وَالاکُمْ فَقَدْ وَالَی اللَّهَ وَ مَنْ عَادَاکُمْ فَقَدْ عَادَی اللَّهَ 405
- وَ مَنِ اعْتَصَمَ بِکُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ 406
- در این که ائمه(ع) صراط مستقیم و اسم اعظم پروردگارند 407
- أَنْتُمُ الصِّرَاطُ الْأَقْوَمُ و السَّبِیلُ الْأَعْظَمُ 407
- در مراتب نبوت و طینت 409
- در معنای رحمت و فضل 413
- وَ الرَّحْمَهُ الْمَوْصُولَهُ 413
- وَ الآْیهُ الْمخْزُونَهُ 415
- در معنای آیه مخزونه 415
- در معنای امانت الهی 417
- در تأویل باب حطّه 419
- وَ الْبَابُ الْمُبْتَلَی بِهِ النَّاسُ 419
- در فرقه ناجیه 423
- مَنْ أَتَاکُمْ نَجَا وَ مَنْ لَمْ یأْتِکُمْ هَلَکَ 423
- إِلَی اللَّهِ تَدْعُونَ وَ عَلَیهِ تَدُلُّونَ 425
- وَ بِهِ تُؤْمِنُونَ وَ لَهُ تُسَلِّمُونَ وَ بِأَمْرِهِ تَعْمَلُونَ وَ إِلَی سَبِیلِهِ تُرْشِدُونَ وَ بِقَوْلِهِ تَحْکُمُونَ 427
- سَعِدَ مَنْ وَالاکُمْ وَ هَلَکَ مَنْ عَادَاکُمْ 428
- سَعِدَ مَنْ وَالاکُمْ وَ هَلَکَ مَنْ عَادَاکُمْ 428
- در سعادت و شقاوت 429
- اشاره 432
- در ابتلاء مؤمنان 432
- در این که دوستی اهل بیت شرط قبولی اعمال است 435
- وَ أَمِنَ مَنْ لَجَأَ إِلَیکُمْ 437
- وَ فَازَ مَنْ تَمَسَّکَ بِکُمْ 437
- وَ ضَلَّ مَنْ فَارَقَکُمْ 437
- مَنِ اتَّبَعَکُمْ فَالْجَنَّهُ مَأْوَاهُ وَ مَنْ خَالَفَکُمْ فَالنَّارُ مَثْوَاهُ 438
- وَ هُدِی مَنِ اعْتَصَمَ بِکُمْ 438
- در عدم قبولی اعمال مخالفان 438
- در کفر مخالفان 439
- اشاره 439
- وَ مَنْ جَحَدَکُمْ کَافِرٌ وَ مَنْ حَارَبَکُمْ مُشْرِکٌ 439
- در این که میثاق اَلَسْتُ، میثاق بر ولایت است 442
- أَشْهَدُ أَنَّ هَذَا سَابِقٌ لَکُمْ فِیما مَضَی وَ جَارٍ لَکُمْ فِیما بَقِی 442
- در پیمان گرفتن از بنی اسرائیل بر ولایت 443
- در عرض ولایت بر همه موجودات 447
- در این که چگونه ائمّه(ع) نور واحدند 449
- قبس اول: در چگونگی ارتباط موجودات با حقیقت مطلقه 449
- در این که چگونه ائمّه(ع) نور واحدند 449
- وَ أَنَّ أَرْوَاحَکُمْ وَ نُورَکُمْ وَ طِینَتَکُمْ وَاحِدَهٌ 449
- قبس دوم حقیقت ائمه(ع) در طول حکمی دارد و در عرض حکمی دیگر 452
- قبس سوم: در ارواح پنجگانه ائمّه(ع) 453
- طَابَتْ 461
- بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ 461
- وَ طَهُرَتْ 461
- بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ 461
- در مراتب و مقامات ائمّه(ع) در مقایسه با همدیگر 462
- در خلقت حقیقت محمدیه 466
- حاملان علم ائمّه(ع) چه کسانی هستند 470
- فَجَعَلَکُمْ فِی بُیوتٍ 473
- وَ جَعَلَ صَلَوَاتِنَا عَلَیکُمْ وَ مَا خَصَّنَا بِهِ مِنْ وِلایتِکُمْ طِیبا لِخَلْقِنَا وَ طَهَارَهً لِأَنْفُسِنَا وَ تَزْکِیهً لَنَا 474
- وَ کَفَّارَهً لِذُنُوبِنَا 476
- در این که چگونه پیامبر و آل(ع) گناهان شیعیان را بر دوش می گیرند 476
- فَکُنَّا عِنْدَهُ مُسَلِّمِینَ بِفَضْلِکُمْ 478
- وَ مَعْرُوفِینَ بِتَصْدِیقِنَا إِیاکُمْ 478
- فَبَلَغَ اللَّهُ بِکُمْ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُکَرَّمِینَ وَ أَعْلَی مَنَازِلِ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ الْمُرْسَلِینَ حَیثُ لا یلْحَقُهُ لاحِقٌ وَ لا یفُوقُهُ فَائِقٌ وَ لا یسْبِقُهُ سَابِقٌ 480
- وَ لا یطْمَعُ فِی إِدْرَاکِهِ طَامِعٌ حَتَّی لا یبْقَی مَلَکٌ مُقَرَّبٌ وَ لا نَبِی مُرْسَلٌ وَ لا صِدِّیقٌ وَ لا شَهِیدٌ وَ لا عَالِمٌ وَ لا جَاهِلٌ وَ لا دَنِی وَ لا فَاضِلٌ وَ لا مُؤْمِنٌ صَالِحٌ وَ لا فَاجِرٌ طَالِحٌ وَ لا جَبَّارٌ عَنِیدٌوَ لا شَیطَانٌ مَرِیدٌ وَ لا خَلْقٌ فِیما بَینَ ذَلِکَ شَهِیدٌ 482
- در معنای درخت ممنوعه بهشتی 482
- همه خلایق ولایت را می شناسند 486
- إِلا عَرَّفَهُمْ 486
- جَلالَهَ أَمْرِکُمْ 488
- وَ عِظَمَ خَطَرِکُمْ 488
- وَ کِبَرَ شَأْنِکُمْ 488
- وَ شَرَفَ مَحَلِّکُمْ وَ مَنْزِلَتِکُمْ 489
- اشاره 489
- وَ ثَبَاتَ مَقَامِکُمْ 489
- وَ صِدْقَ مَقَاعِدِکُمْ 489
- در چگونگی مراحل ولادت ائمه(ع) 490
- وَ خَاصَّتَکُمْ لَدَیهِ 490
- در این که شناخت مردم به اندازه برخورداری از ولایت است 493
- در این که امام از کودکی لهو و لعب ندارد 495
- أُشْهِدُ اللَّهَ وَ أُشْهِدُکُمْ أَنِّی مُؤْمِنٌ بِکُمْ وَ بِمَا آمَنْتُمْ بِهِ کَافِرٌ بِعَدُوِّکُمْ وَ بِمَا کَفَرْتُمْ بِهِ 497
- مُسْتَبْصِرٌ بِشَأْنِکُمْ وَ بِضَلالَهِ مَنْ خَالَفَکُمْ 498
- مُوَالٍ لَکُمْ وَ لِأَوْلِیائِکُمْ 498
- سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ 499
- مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ 499
- عَارِفٌ بِحَقِّکُمْ 500
- در معرفت امیرالمؤمنین(ع) به نورانیت 500
- مُطِیعٌ لَکُمْ 500
- مُقِرٌّ بِفَضْلِکُمْ 513
- بِذِمَّتِکُمْ مُعْتَرِفٌ بِکُمْ 513
- مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِکُمْ مُحْتَجِبٌ 513
- مُؤْمِنٌ بِإِیابِکُمْ مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِکُمْ 514
- لمعه نخست: در بیان حقیقت رجعت 514
- در رجعت 514
- در رجعت 514
- لمعه دوم: در امکان عقلی رجعت 516
- لمعه سوم: در حکمت رجعت 521
- لمعه چهارم: در ادله نقلی از کتاب و سنت 524
- در علوم امیر المؤمنین(ع) 536
- در تأویل قتل و موت مؤمن 537
- آگاهی اول: در مراد از این که کافران محض و مؤمنان محض کیستند 552
- آگاهی ها 552
- آگاهی سوم: درباره کشتن ابلیس 558
- مُنْتَظِرٌ لِأَمْرِکُمْ مُرْتَقِبٌ لِدَوْلَتِکُمْ 559
- آخِذٌ بِقَوْلِکُمْ 561
- مُسْتَجِیرٌ بِکُمْ 562
- عَامِلٌ بِأَمْرِکُمْ 562
- زَائِرٌ لَکُمْ 562
- عَائِذٌ بِکُمْ 563
- شفاعت 565
- وَ مُتَقَرِّبٌ بِکُمْ إِلَیهِ 568
- در تفویض جان و مال به ائمه(ع) 571
- وَ مُفَوِّضٌ فِی ذَلِکَ کُلِّهِ إِلَیکُمْ 571
- وَ مُسَلِّمٌ فِیهِ مَعَکُمْ وَ قَلْبِی لَکُمْ مُسَلِّمٌ وَ رَأْیی لَکُمْ تَبَعٌ وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّهٌ 573
- مراد از مرگ و حیات دین 574
- در این که ائمه(ع) ایام اللَّه هستند 578
- وَ یظْهِرَکُمْ لِعَدْلِهِ 579
- وَ یمَکِّنَکُمْ فِی أَرْضِهِ 579
- فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لا مَعَ غَیرِکُمْ آمَنْتُ بِکُمْ وَ تَوَلَّیتُ آخِرَکُمْ بِمَا تَوَلَّیتُ بِهِ أَوَّلَکُمْ 580
- در مراد از جبت و طاغوت و آیات متشابه و محکم 581
- وَ مِنَ الْأَئِمَّهِ الَّذِینَ یدْعُونَ إِلَی النَّارِ 585
- فَثَبَّتَنِی اللَّهُ أَبَدا مَا حَییتُ عَلَی مُوَالاتِکُمْ وَ مَحَبَّتِکُمْ وَ دِینِکُمْ وَ وَفَّقَنِی لِطَاعَتِکُمْ 586
- در ایمان مستقر و مستودع 586
- در شرح صدر برای ایمان 588
- وَ وَفَّقَنِی لِطَاعَتِکُمْ 588
- در شفاعت 590
- وَ رَزَقَنِی شَفَاعَتَکُمْ 590
- در گرایش اهل ایمان به ولایت ائمه: که باعث نجات و شفاعت است 595
- در این که زیارت و ملاقات با ائمه: باعث رقت قلب می گردد 597
- وَ جَعَلَنِی مِمَّنْ یقْتَصُّ آثَارَکُمْ 599
- وَ جَعَلَنِی مِنْ خِیارِ مَوَالِیکُمْ التَّابِعِینَ لِمَا دَعَوْتُمْ إِلَیهِ 599
- وَ یهْتَدِی بِهُدَاکُمْ 600
- وَ یسْلُکُ سَبِیلَکُمْ 600
- وَ یکِرُّ فِی رَجْعَتِکُمْ 601
- وَ یمَکَّنُ فِی أَیامِکُمْ 601
- وَ یشَرَّفُ فِی عَافِیتِکُمْ 601
- وَ یمَلَّکُ فِی دَوْلَتِکُمْ 601
- در شناخت خدا 602
- بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی وَ أَهْلِی وَ مَالِی مَنْ أَرَادَ اللَّهَ بَدَأَ بِکُمْ وَ مَنْ وَحَّدَهُ قَبِلَ عَنْکُمْ وَ مَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِکُمْ 602
- در این که ائمه(ع) معرّف خدا هستند 606
- در نسبت اسم خدا با مسمی 609
- وَ لا أَبْلُغُ مِنَ الْمَدْحِ کُنْهَکُمْ 615
- وَ مِنَ الْوَصْفِ قَدْرَکُمْ 615
- وَ أَنْتُمْ نُورُ الْأَخْیارِ وَ هُدَاهُ الْأَبْرَارِوَ حُجَجُ الْجَبَّارِ 616
- وَ أَنْتُمْ نُورُ الْأَخْیارِ وَ هُدَاهُ الْأَبْرَارِوَ حُجَجُ الْجَبَّارِ 616
- در طینت 617
- بِکُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِکُمْ یخْتِمُ 617
- ائمه(ع) ورثه علوم نبوتند 619
- معنایی لطیف از فرج امام(ع) 621
- وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِکُمْ 621
- وَ بَخَعَ کُلُّ مُتَکَبِّرٍ لِطَاعَتِکُمْ 621
- و ما انت علیهم بجبّار وَ خَضَعَ کُلُّ جَبَّارٍلِفَضْلِکُمْ وَ ذَلَّ کُلُّ شَی ءٍ لَکُمْ 621
- طَأْطَأَ کُلُّ شَرِیفٍ لِشَرَفِکُمْ 621
- مرگ برای مؤمن شیرین است 624
- بِکُمْ یسْلَکُ إِلَی الرِّضْوَانِ 628
- احوال کافران در زمان مرگ 629
- وَ عَلَی مَنْ جَحَدَ وِلایتَکُمْ غَضَبُ الرَّحْمَنِ 629
- جذوه نخست در بیان حقیقت نبوت 631
- معنای معیت ائمه(ع) با همه چیست 631
- در مراد از ذکر و ارواح و اجساد جذوه دوم 633
- وجود ائمه در طول دیگران و در قوس صعود 634
- در این که نشأه دنیوی ائمه(ع) در عرض دیگران است جذوه سوم 634
- در این که ولایت ائمه(ع) باعث مضاعف شدن درجات دوستداران آنها می شود 636
- وَ أَکْرَمَ أَنْفُسَکُمْ 637
- وَ أَعْظَمَ شَأْنَکُمْ وَ أَجَلَّ خَطَرَکُمْ 638
- وَ أَوْفَی عَهْدَکُمْ 638
- وَ عَادَتُکُمُ الْإِحْسَانُ 639
- وَ شَأْنُکُمُ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ 639
- وَ أَصْدَقَ وَعْدَکُمْ 639
- وَ فِعْلُکُمُ الْخَیرُ 639
- وَ سَجِیتُکُمُ الْکَرَمُ 639
- کَلامُکُمْ نُورٌ وَ أَمْرُکُمْ رُشْدٌ 639
- وَ وَصِیتُکُمُ التَّقْوَی 639
- در معنای حق و صدق 639
- وَ رَأْیکُمْ عِلْمٌ وَ حِلْمٌ وَ حَزْمٌ 641
- در این که ائمه(ع) مبدأ همه خیراتند 642
- بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی کَیفَ أَصِفُ حُسْنَ ثَنَائِکُمْ وَ أُحْصِی جَمِیلَ بَلائِکُمْ 644
- وَ بِکُمْ أَخْرَجَنَا اللَّهُ مِنَ الذُّلِ وَ فَرَّجَ عَنَّا غَمَرَاتِ الْکُرُوبِ 644
- وَ أَنْقَذَنَا مِنْ شَفَا جُرُفِ الْهَلَکَاتِ وَ مِنَ النَّارِ 645
- وَ أَنْقَذَنَا مِنْ شَفَا جُرُفِ الْهَلَکَاتِ وَ مِنَ النَّارِ 645
- در ویژگی های شیعیان از جهت تکوینی 646
- بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی بِمُوَالاتِکُمْ عَلَّمَنَا اللَّهُ مَعَالِمَ دِینِنَا وَ أَصْلَحَ مَا کَانَ فَسَدَ مِنْ دُنْیانَا 647
- در این که بدون ولایت هیچ عملی پذیرفته نمی شود 649
- در این که باید با کارهای بد مؤمنین دشمنی کرد نه با خودشان 659
- آگاهی و موعظه و نصیحت در مغرور نشدن به موالات با اهل بیت(ع) 661
- در عدم پذیرش اعمال دشمنان و تبدیل سیئات مؤمنین به حسنات 664
- وَ بِمُوَالاتِکُم تَقَبَلَ الطَّاعَهَ المُفْتَرِضَه 664
- در سرّ عبودیت 666
- وَ لَکُمُ الْمَوَدَّهُ الْوَاجِبَهُ 668
- در این که حب علی(ع) بر همه واجب است 668
- در مراتب نبوت 671
- وَ الدَّرَجَاتُ الرَّفِیعَهُ وَ الْمَقَامُ الَْمحْمُودُوَ الْمَکَانُ الْمَعْلُومُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الْجَاهُ الْعَظِیمُ وَ الشَّأْنُ الْکَبِیرُ وَ الشَّفَاعَهُ الْمَقْبُولَهُ 671
- در معنای درجه رفیعه و مقام محمود 672
- رَبَّنَا لا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیتَنَا 678
- وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهًإِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ 679
- سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ کَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولا 680
- در این که تسلیم کامل بودن ائمه(ع) شرط کامل شدن ایمان است 681
- یا وَلِی اللَّهِ إِنَّ بَینِی وَ بَینَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَ ذُنُوبا لا یأْتِی عَلَیهَا إِلا رِضَاکُمْ 681
- فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَکُمْ عَلَی سِرِّهِ وَ اسْتَرْعَاکُمْ أَمْرَ خَلْقِهِ 682
- وَ قَرَنَ طَاعَتَکُمْ بِطَاعَتِهِ 684
- لَمَّا اسْتَوْهَبْتُمْ ذُنُوبِی وَ کُنْتُمْ شُفَعَائِی 684
- اشاره 686
- در این که مقام شفاعت وهبی است 686
- أَسْأَلُکَ أَنْ تُدْخِلَنِی فِی جُمْلَهِالْعَارِفِینَ بِهِمْ وَ بِحَقِّهِمْ وَ فِی زُمْرَهِ الْمَرْحُومِینَ بِشَفَاعَتِهِمْ إِنَّکَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ کَثِیرا وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ 689
- فَاِذَا اَرَدْتَ الانصِرَاف 691
- در زیارت وداع 691
- وَ لا مَالَ 693
- وَ لا قَال 693
- لا سِئْم 693
- وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ عَلَیکُم أَهْلَ الْبَیتِ إِنَّهُ حَمِید مَجِید 694
- وَ لامُؤَثِر عَلَیکُم 695
- سَلام وَلِی غَیرُ رَاغِب عَنْکُم 695
- وَ لامُسْتَبْدِل بِکُم 695
- وَ لا زَاهُد فِی قُرْبِکُم 696
- لا جَعَلُهُ اللَّهُ آخِرُ العَهْدِ مِنْ زَیارَهِقُبُورِکُم، وَ إتْیانِ مَشاهِدِکُم 696
- وَ لامُنْحَرَف عَنْکُم 696
- وَ أورَدَنی حَوضِکُم 697
- وَ أَرْضَاکُم عَنِّی 698
- وَ جَعَلَنِی فِی حَزْبِکُم 698
- وَ مَکَّننی فِی دَوْلَتِکُم، وَ أَحْیانِی فِی رِجْعَتِکُم، وَ مَلِّکْنِی فِی أَیامِکُم 699
- وَ شَکِر سَعْیی لَکُم 699
- در معنای شکر 699
- وَ أَقَالَ عَثْرَتِی بِمَحَبَّتِکُم 701
- در حقیقت گناه 701
- وَ أَعْلَی کَعْبی بِمُوالاتِکُم، وَ شَرِّفْنِی بِطاعَتِکُم، وَ أَعِزَّنِی بِهُدَاکُم 703
- وَ جَعَلَنی مِمَّن ینْقَلِب مُفْلِحاً مُنْجَحاً غانِماًسالِماً مُعَافی غَنِیاً فَائِزاً بِرِضوانِ اللَّهِ وَ فَضْلِهِ وَ کِفَایتِه، بِأَفْضَلِ مَا ینْقَلِبُ بِهِ أَحَدٌ مِنْ زُوَّارِکُم وَ مَوَالیکُم، وَ مُحِبّیکُمْ، وَ شیعَتِکُمْ 703
- در معنای نیت 704
- در این که علت مخلد بودن اهل عذاب در عذاب چیست؟ 706
- در رزق حلال 707
- وَ رِزْقٍ وَاسِعٍ حَلالٍ طَیب 707
- وَ أَوْجِبْ لِی الْمَغْفِرَهِ وَ الْخَیرِ وَ الرَّحْمَهِوَ الْبَرَکَهِ وَ الْفَوْزِ، وَ النّورِ وَ الإیمَان 709
- وَ الصَّلاهِ عَلَیهِم 709
- وَ حُسْنِ الإِجَابَهِ 711
- کَمَا أَوْجَبَتْ لأَوْلِیائِکَ الْعَارِفینَ بِحَقِّهِم 711
- بِأَبی أَنْتُم وَ أُمّی وَ نَفْسی وَ مَالی وَ أَهْلی اجْعَلونی فی هَمِّکُمْ وَ صَیرونی فی حِزْبِکُم، وَ أَدْخَلونی فی شِفَاعَتِکُم وَ اذْکُرونی عِنْدَ رَبِّکُم 712
- اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍوَ أَبْلِغْ أَروَاحهُمْ وَ أجْسَادهُم مِنّی السَّلام 713
- وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً کَثِیراً 713
- در معنای صلوات 713
- در معنای صلوات خدا و ملائکه 716
- خاتمه 720
1- 521. سوره نباء، آیه 26.
2- 522. کافی، 1 / 418، باب فیه نکت و نتف.
3- 523. کافی، 1 / 207.
4- 524. تفسیر قمی / 2 / 401، در تفسیر 78 سوره نباء.
5- 525. عیون اخبار الرضا، 2 / 6 / فماجاء عن الرضا.
صراط مستقیمی، تو مثل اعلی هستی».
و در خطبه وسیله که در کافی از امیر المؤمنین علیه السلام روایت شده آمده است که «إِنِّی النَّبَأُ الْعَظِیمُ وَ الصِّدِّیقُ الْأَکْبَرُ وَ عَنْ قَلِیلٍ سَتَعْلَمُونَ» یعنی: «همانا من نباء عظیم هستم و به زودی آنچه را وعده داده شدید می فهمید».
بنابراین ایشان مثل اعلی و حجت کبری بر مردمند، هر کس که بخواهد خدایش را بشناسد باید ایشان را بشناسد و هر کس ایشان را نشناسد خدا را نشناخته و هر کس از(مهر) ایشان خالی باشد از(مهر) خداوند خالی شده است، این در سرّ است.
و اما در علانیه باید گفت: کدام مثلی از خدا از ایشان برتر است، چه این که ایشان در علم و قدرت و دیگر صفات دومی ندارند، پدر و مادرم فدای ایشان باد!
سپاس خدایی را که حق ایشان را به ما نشان داد و ما را از دوستان ایشان قرار داد، حمدی که پایان ندارد و او شایسته و مستحق آن است و درود و سلام خدا بر محمد و آل پاکش باد!
وَ الدَّعْوَهِ الْحُسْنَی
اهل بیت دعوت حسنی حضرت ابراهیم(ع) هستند
فرمود:
این اشاره دارد به درخواست حضرت ابراهیم علیه السلام از خدای تعالی «لسان صدق در آخرین» خواسته بود دارد چنان که در آیه شریفه: «وَ اجْعَلْ لِی لِسانَ صِدْقٍ فِی الاخِرِینَ»(1)یعنی: «خداوندا! زبان راستین برای من در مردم متأخر قرار ده» قمی روایت کرد که مراد از لسان صدق مزبور امیرالمؤمنین علیه السلام است.
خدای تعالی دعای حضرت ابراهیم را در این آیه اجابت کرد: «وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یعْقُوبَ وَ کُلاًّ جَعَلْنا نَبِیا وَ وَهَبْنا لَهُمْ مِنْ رَحْمَتِنا وَ جَعَلْنا لَهُمْ لِسانَ صِدْقٍ عَلِیا»(2) یعنی: «ما به ابراهیم، اسحق و یعقوب را دادیم و آنها را پیامبر نمودیم، و به ایشان از رحمت خویش دادیم، و برای ایشان زبان صدقی بلند مرتبه قرار دادیم».
قمی از حضرت زکی علیه السلام نقل کرده که «و وهبنا لهم» یعنی: «به ابراهیم و اسحق و یعقوب از رحمت خویش دادیم، مراد از این رحمت رسول خداصلی الله علیه وآله است، و مراد از «جعلنا لهم لسان