شرح زیارت جامعه کبیره ترجمه شموس الطالعه صفحه 349

1- 839. بصائرالدرجات، ص 493، باب 14، باب فی الائمه ان الخلق الذی خلف.

2- 840. بحارالانوار، ج 27، ص 46، باب 15، انهم الحجه علی جمیع العوالم، به نقل از سرائر.

3- 841. کافی، ج 8، ص 267، حدیث نوح یوم القیامه.

رسانیده است. امام صادق علیه السلام فرمود: پس جعفر و حمزه شاهد پیامبران در تبلیغ هستند؛ پرسیدم: فدایت شوم، پس علی علیه السلام چه جایگاهی دارد و کجاست؟ فرمود: منزلت علی بزرگ تر از این است.»

در همان کتاب(1) در باب «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیلَهِ الْقَدْرِ * وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیلَهُ الْقَدْرِ»(2) از امام باقرعلیه السلام روایتی طولانی نقل شده است که فرمود: «به خدا سوگند، حکم الهی است که بین مؤمنین اختلافی نباشد، به همین خاطر ایشان شاهدان بر مردمند، تا محمدصلی الله علیه وآله برای ما و ما برای شیعیان شهادت دهیم، و شیعیان ما شاهد بر دیگر مردمند، بنابراین ایشان بر همه مردم شاهدند.»

وَ أَعْلاما لِعِبَادِهِ

«اعلام» جمع «علم» کوهی است که راه به آن دانسته می شود و در اضافه «عباد» به ضمیر «ه» که به خدا بر می گردد اشاره به این شده که هرکس که خدا را می پرستد چاره ای از توجه به ائمه علیهم السلام ندارد، وگرنه به خدا راه نمی برد و راه عبادت او را نمی فهمد.

وَ مَنَارا فِی بِلادِهِ

«المنار» به فتح میم، چیز مرتفعی که بر آن آتش افروزند تا گمشده ها راه یابند.

وَ أَدِلاءَ عَلَی صِرَاطِهِ

بدان که قوام هر چیز به مبدأ آن است، و مبدأ آن چیز خود مظهری از مظاهر جزئیه حقیقت نبوت می باشد و مبدأ آن شی ء رکن آن است، پس به اعتبار این که باب ایمان به خدا می باشد، عَلَم بندگان است و به اعتبار این که گمراه به او راه را پیدا می کند و شخص را به رشد می خواند، منار در بلاد انفس است و به اعتبار این که بعد از شناختن آن شخص را راهنمایی