شرح زیارت جامعه کبیره ترجمه شموس الطالعه صفحه 383

1- 929. سوره جاثیه، آیه 18.

از آن راه و شریعت پیروی نما و از هواهای کسانی که نمی دانند پیروی ننما». خداوند آنچه را که پیامبر بدان مبعوث شده را شریعت و راهی نسبت به امری که خداوند با حبیب خودصلی الله علیه وآله عهد کرده قرار داده است.

وَ سَنَنْتُمْ سُنَّتَهُ

سنت به معنای طریقه و سیره است و مراد سنت هایی است که رسول خداصلی الله علیه وآله گذاشت. آن سنت ها برای رسیدن به خداست، یعنی شما در مسیر پیامبرصلی الله علیه وآله حرکت کردید و از آن تجاوز ننمودید و اندک انحرافی در امر کوچک و بزرگ و در سر و آشکار نداشته اید، گویا این دو فقره بیان برای «اقمتم حدوده» است.

وَ صِرْتُمْ فِی ذَلِکَ مِنْهُ إِلَی الرِّضَاوَ سَلَّمْتُمْ لَهُ الْقَضَاءَ

در رضا

فرمود:

رضا سرور و خوشحالی بنده از آنچه که از مولایش به او می رسد و ابتهاج به آن در هر شرایط اگر خوشایند و یا ناخوشایند خودش باشد. چه این که می داند که هرچه خداوند حکم می کند در مسیر مصالح وی می باشد و لاغیر و نیز سرور و رضایت وی برای این است که می داند مولی او را در نظر دارد و او را فراموش نکرده. بنابراین آنچه از ناحیه مولی رسید به عنوان تحفه و هدیه ای مورد پذیرش اوست.

به همین خاطر در کافی(1) از امام صادق علیه السلام روایت شده که گفت: «لَقِی الْحَسَنُ بْنُ عَلِی علیه السلام عَبْدَ اللَّهِ بْنَ جَعْفَرٍ فَقَالَ یا عَبْدَ اللَّهِ کَیفَ یکُونُ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً وَ هُوَ یسْخَطُ قِسْمَهُ وَ یحَقِّرُ مَنْزِلَتَهُ وَ الْحَاکِمُ عَلَیهِ اللَّهُ وَ أَنَا الضَّامِنُ لِمَنْ لَمْ یهْجُسْ فِی قَلْبِهِ إِلَّا الرِّضَا أَنْ یدْعُوَ اللَّهَ