- سخن ناشر 1
- درباره شرح زیارت جامعه 11
- مقامات وجود 14
- اشاره 18
- در دوستی اهل بیت 19
- در تضرع و زاری و عنایت ربانی به مؤلف 20
- در این که جام را از امام رضا گرفت 22
- مقدمه (در این که الفاظ برای معانی واقعی وضع شده اند) 23
- در این که تأویل به نظر عالمان تفسیر است 24
- در ادب زیارت 26
- در تفسیر عرفانی طهارت و غسل و زیارت 27
- در حقیقت زیارت 27
- در ارکان اسم اللَّه 29
- اَلسَّلامُ عَلَیکُمْ 30
- در معنای سلام 30
- سلام از اسماء خداوند است 31
- در معنای حقیقت نبوت 33
- در عالم حیرت (و عالم موت) 33
- یا أَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّهِ 33
- در مرتبه ذکر 34
- مرتبه سوم چیست؟ 37
- سدره المنتهی چیست؟ 37
- روایاتی درباره اهل بیت از عامه و خاصه 41
- روایات اهل سنت در آیه تطهیر 45
- نتیجه گیری از روایات 51
- در عدم اشاره به ذات و صفات 54
- در مراتب حقیقت 54
- در حقیقت محمدیه 62
- در تحلیل طینت 64
- در خلقت عقل 65
- تذکراتی درباره عقل 66
- مقامات سه گانه عالم شهادت 70
- وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَهِ 70
- در ارکان مراتب سه گانه 71
- در علم خدای تعالی 72
- در پیاده شدن اسماء در عوالم و معنای ماه های سال 73
- در اشتقاق اسماء 77
- در حقیقت نبوت 79
- وَ مُخْتَلَفَ الْمَلائِکَهِ 81
- در معنای وحی 86
- در مراتب نبی و رسول و محدث 90
- در مراتب سالکان 91
- وَ مَعْدِنَ الرَّحْمَهِ 96
- در معنای رحمت 96
- در اعتبارات صفات 99
- وَ خُزَّانَ الْعِلْمِ 101
- در اطلاقات علم 101
- وَ خُزَّانَ الْعِلْمِ 101
- مثالی برای احاطه علمی حق تعالی 106
- در این که ائمه مظهر علم خداوندند 110
- امام مبین کیست؟ 112
- در زیادت لحظه به لحظه علم امام 113
- در شب قدر چه می گذرد؟ 113
- بداء پیدایش علم تازه نیست 116
- در پیمان هایی که از انبیاء گرفته اند 121
- در معنای عقل و خرد 122
- وَ مُنْتَهَی الْحِلْمِ 122
- وَ مُنْتَهَی الْحِلْمِ 122
- وَ أُصُولَ الْکَرَمِ 124
- وَ أُصُولَ الْکَرَمِ 124
- میثاقی که خدا از پیامبران گرفت چه بود؟ 125
- وَ قَادَهَ الْأُمَمِ 127
- در سرّ و علانیه محمد و آل محمد 127
- وَ أَوْلِیاءَ النِّعَمِ 135
- وَ أَوْلِیاءَ النِّعَمِ 135
- در جامعیت کمالی انسان 137
- در این که اخبار طینت دو دسته اند 138
- در عدم تنافی اخبار طینت با اختیار 141
- در معنای طینت 144
- در عهد الست 145
- در طینت محمد و آل محمد 147
- اختیار در دیگر موجودات 148
- وَ دَعَائِمَ الْأَخْیارِ 151
- وَ دَعَائِمَ الْأَخْیارِ 151
- در حقیقت عبودیت 151
- مراتب عبودیت 155
- در تفاوت رتبی ولایت خدا و رسول و ائمه 158
- مراتب ولایت 161
- در این که زمین از آن امام است 165
- وَ سَاسَهَ الْعِبَادِ 166
- گسترش ولایت در همه 168
- مراد از امانت چیست؟ 168
- وَ أَرْکَانَ الْبِلادِ 168
- وَ أَبْوَابَ الْإِیمَانِ 173
- در معنای ایمان 173
- در این که هر عضوی ایمانی ویژه به خود دارد 174
- در شناخت حقیقی خدا 177
- وَ أُمَنَاءَ الرَّحْمَنِ 183
- وَ سُلالَهَ النَّبِیینَ 184
- وَ سُلالَهَ النَّبِیینَ 184
- وَ صَفْوَهَ الْمُرْسَلِینَ 185
- لطیفه ای در معنای این که ائمه از نسل پیامبراند 185
- وَ عِتْرَهَ خِیرَهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 186
- وَ عِتْرَهَ خِیرَهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 186
- چرا پیامبر ما حبیب اللَّه نامیده شده است 187
- سرّ خاتمیت 188
- رمز گزینش محمد و آل 191
- در همیشگی بودن خلقت 195
- در غیر متناهی بودن عوالم 196
- در تفویض به پیامبر 197
- در معانی هدایت 198
- السَّلامُ عَلَی أَئِمَّهِ الْهُدَی 198
- السَّلامُ عَلَی أَئِمَّهِ الْهُدَی 198
- چرا قرآن همیشه زنده است 199
- تفسیری کوتاه از آیه نور 200
- وَ مَصَابِیحِ الدُّجَی 200
- وَ أَعْلامِ التُّقَی 205
- وَ أَعْلامِ التُّقَی 205
- مقدمه ای در بیان حقیقت تقوی 206
- وَ ذَوِی النُّهَی 215
- وَ ذَوِی النُّهَی 215
- در تفاوت قرآن و فرقان 216
- وَ أُولِی الْحِجَی 217
- وَ کَهْفِ الْوَرَی 218
- وَ وَرَثَهِ الْأَنْبِیاءِ 219
- وَ الدَّعْوَهِ الْحُسْنَی 224
- اهل بیت دعوت حسنی حضرت ابراهیم(ع) هستند 224
- وَ حُجَجِ اللَّهِ عَلَی أَهْلِ الدُّنْیا وَ الآْخِرَهِوَ الْأُولَی وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 227
- در نشانه الست 227
- در این که ائمه(ع) حجّت های آخرتند 229
- در معنای معرفت 231
- وَ مَسَاکِنِ بَرَکَهِ اللَّهِ 232
- در معنای معرفت در این که فضائل اهل بیت بی شمار است 232
- در معنای حکمت 234
- در مراتب و معانی سرّ 238
- در معنای کتاب 242
- در اوصیاء پیامبران 243
- در این که کتاب واجد حروف اسم اعظم است 244
- امام مبین کیست؟ 248
- در اوصیاء پیامبر خاتم 249
- وَ أَوْصِیاءِ نَبِی اللَّهِ 249
- در لوح اهدایی خدا به پیامبرش در وصیت 252
- در استدلال بر این که ائمه ذرّیه پیامبرند 256
- وَ ذُرِّیهِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 256
- در معنای داعی بودن ائمه 258
- السَّلامُ عَلَی الدُّعَاهِ إِلَی اللَّهِ 258
- در این که آل محمد منشای همه خوبی ها و ملکاتند 259
- وَ الْأَدِلاءِ عَلَی مَرْضَاهِ اللَّهِ 259
- وَ الْمُسْتَقِرِّینَ فِی أَمْرِ اللَّهِ 262
- در معنای عرفانی فقر و فنا 262
- وَ الْمُسْتَقِرِّینَ فِی أَمْرِ اللَّهِ 262
- وَ التَّامِّینَ فِی مَحَبَّهِ اللَّهِ 265
- وَ التَّامِّینَ فِی مَحَبَّهِ اللَّهِ 265
- وَ الْمُخْلِصِینَ فِی تَوْحِیدِ اللَّهِ 266
- در اخلاص 266
- سخنی لطیف در منتهای سیر انسان 267
- هدف خلقت 268
- وَ عِبَادِهِ الْمُکْرَمِینَ الَّذِینَ لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 269
- وَ عِبَادِهِ الْمُکْرَمِینَ الَّذِینَ لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 269
- وَ الْقَادَهِ الْهُدَاهِ 271
- در مراتب پیروی از ائمه(ع) 271
- السَّلامُ عَلَی الْأَئِمَّهِ الدُّعَاهِ 271
- در مرتبه خلّت 275
- اشاره 275
- تأویلی از آیه ارائه ملکوت به ابراهیم(ع) 277
- وَ السَّادَهِ الْوُلاهِ 280
- وَ الذَّادَهِ الْحُمَاهِ 281
- وَ أَهْلِ الذِّکْرِ 281
- وَ أُولِی الْأَمْرِ 282
- وَ بَقِیهِ اللَّهِ 283
- وَ خِیرَتِهِ 284
- وَ خِیرَتِهِ 284
- در این که اسماء شامل اسماء حسنی و اسماء غیر حسنی می شود 285
- در توفیقیت اسماء 286
- وَ عَیبَهِ عِلْمِهِ 289
- وَ صِرَاطِهِ 290
- صراط چیست؟ 290
- وَ نُورِهِ 291
- أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ 293
- وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 293
- أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ 293
- در تفاوت واحد و احد 295
- در مراتب توحید 297
- کَمَا شَهِدَ اللَّهُ لِنَفْسِهِ وَ شَهِدَتْ لَهُ مَلائِکَتُهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ مِنْ خَلْقِهِ 297
- لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ 299
- در معنای عزیز 299
- وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ الْمُنْتَجَبُ 301
- وَ رَسُولُهُ الْمُرْتَضَی 301
- أَرْسَلَهُ بِالْهُدَی وَ دِینِ الْحَقِ 302
- در قیام حضرت مهدی(ع) 303
- «لِیظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ المُشْرِکُونَ» 303
- وَ أَشْهَدُ أَنَّکُمُ الْأَئِمَّهُ الرَّاشِدُونَ الْمَهْدِیونَ 304
- مقدمه ای برای بیان عصمت 305
- مقدمه ای برای بیان عصمت 305
- الْمَعْصُومُونَ 305
- نور اول: در معنای فطرت و طینت 305
- در خلقت ائمّه(ع) 309
- در شرح حجاب ها 310
- در حقیقت محمدیه 315
- نور دوم: در حقیقت عصمت 315
- در حقیقت محمدیه 315
- در ارواحی که در ائمّه(ع) قرار دارند 316
- در ارواحی که در ائمّه(ع) قرار دارند 316
- نور سوم: در معنای توبه و انابه معصومین علیهم السلام 321
- در اقسام گناهان 323
- در معنای کرامت ائمه(ع) بر دیگر خلایق 330
- الْمُکَرَّمُونَ 330
- الْمُقَرَّبُونَ 333
- الْمُتَّقُونَ الصَّادِقُونَ الْمُصْطَفَوْنَ 333
- مراد از صادقین چیست؟ 333
- الْمُطِیعُونَ لِلَّهِ 334
- الْعَامِلُونَ بِإِرَادَتِهِ 335
- الْفَائِزُونَ بِکَرَامَتِهِ 335
- ائمّه(ع) ظرف علم پروردگارند 336
- در خلافت ائمّه(ع) از خدا 339
- وَ رَضِیکُمْ خُلَفَاءَ فِی أَرْضِهِ 339
- وَ حُجَجا عَلَی بَرِیتِهِ 341
- وَ مُسْتَوْدَعا لِحِکْمَتِهِ 343
- وَ حَفَظَهً لِسِرِّهِ وَ خَزَنَهً لِعِلْمِهِ 343
- وَ شُهَدَاءَ عَلَی خَلْقِهِ 345
- وَ أَرْکَانا لِتَوْحِیدِهِ 345
- ائمّه(ع) شاهدان بر خلقند 345
- وَ أَعْلاما لِعِبَادِهِ 349
- وَ أَدِلاءَ عَلَی صِرَاطِهِ 349
- وَ مَنَارا فِی بِلادِهِ 349
- عَصَمَکُمُ اللَّهُ مِنَ الزَّلَلِ 350
- در آزمایش و فتنه ها 352
- در مراتب طهارت ائمه(ع) 354
- فَعَظَّمْتُمْ جَلالَهُ 356
- در معنای تکبیر 357
- وَ أَکْبَرْتُمْ شَأْنَهُ 357
- در عینیت صفات حق با ذات 358
- وَ مَجَّدْتُمْ کَرَمَهُ 358
- در ذکر خدا 361
- أَدْمَنْتُمْ ذِکْرَهُ 361
- در میثاق 363
- وَ نَصَحْتُمْ لَهُ فِی السِّرِّ وَ الْعَلانِیهِ 364
- وَ أَحْکَمْتُمْ عَقْدَ طَاعَتِهِ 364
- در معنای حکمت و موعظه حسنه و جدال احسن 365
- در غایت خلقت انسان 369
- در این که انسان آینه صفات جلالی و جمالی است 371
- در چرایی و حقیقت امر و نهی 374
- وَ صَبَرْتُمْ عَلَی مَا أَصَابَکُمْ فِی جَنْبِهِ 376
- در شکیبایی 376
- وَ أَقَمْتُمُ الصَّلاهَ 378
- در معنای اقامه نماز 378
- وَ آتَیتُمُ الزَّکَاهَ 379
- در معنای جهاد 380
- وَ جَاهَدْتُمْ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ 380
- وَ بَینْتُمْ فَرَائِضَهُ 381
- در حقیقت احکام و فرائض الهی 381
- حَتَّی أَعْلَنْتُمْ دَعْوَتَهُ 381
- در بیان حدود و احکام اشیاء 382
- وَ نَشَرْتُمْ شَرَائِعَ أَحْکَامِهِ 382
- در رضا 383
- وَ سَنَنْتُمْ سُنَّتَهُ 383
- وَ صِرْتُمْ فِی ذَلِکَ مِنْهُ إِلَی الرِّضَاوَ سَلَّمْتُمْ لَهُ الْقَضَاءَ 383
- وَ صَدَّقْتُمْ مِنْ رُسُلِهِ مَنْ مَضَی 384
- وَ اللازِمُ لَکُمْ لاحِقٌ 385
- فَالرَّاغِبُ عَنْکُمْ مَارِقٌ 385
- در معنای حق 386
- وَ الْمُقَصِّرُ فِی حَقِّکُمْ زَاهِقٌ 386
- در میراث نبوت 389
- در این که ائمه(ع) مبدأ و منتهای مردم هستند 390
- وَ إِیابُ الْخَلْقِ إِلَیکُمْ وَ حِسَابُهُمْ عَلَیکُمْ 390
- وَ فَصْلُ الْخِطَابِ عِنْدَکُمْ وَ آیاتُ اللَّهِ لَدَیکُمْ وَعَزَائِمُهُ فِیکُمْ وَ نُورُهُ وَ بُرْهَانُهُ عِنْدَکُمْ وَ أَمْرُهُ إِلَیکُمْ 394
- در امامت 395
- در این که امامت به اختیار مردم نیست 398
- مَنْ وَالاکُمْ فَقَدْ وَالَی اللَّهَ وَ مَنْ عَادَاکُمْ فَقَدْ عَادَی اللَّهَ 405
- وَ مَنِ اعْتَصَمَ بِکُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ 406
- در این که ائمه(ع) صراط مستقیم و اسم اعظم پروردگارند 407
- أَنْتُمُ الصِّرَاطُ الْأَقْوَمُ و السَّبِیلُ الْأَعْظَمُ 407
- در مراتب نبوت و طینت 409
- در معنای رحمت و فضل 413
- وَ الرَّحْمَهُ الْمَوْصُولَهُ 413
- وَ الآْیهُ الْمخْزُونَهُ 415
- در معنای آیه مخزونه 415
- در معنای امانت الهی 417
- در تأویل باب حطّه 419
- وَ الْبَابُ الْمُبْتَلَی بِهِ النَّاسُ 419
- در فرقه ناجیه 423
- مَنْ أَتَاکُمْ نَجَا وَ مَنْ لَمْ یأْتِکُمْ هَلَکَ 423
- إِلَی اللَّهِ تَدْعُونَ وَ عَلَیهِ تَدُلُّونَ 425
- وَ بِهِ تُؤْمِنُونَ وَ لَهُ تُسَلِّمُونَ وَ بِأَمْرِهِ تَعْمَلُونَ وَ إِلَی سَبِیلِهِ تُرْشِدُونَ وَ بِقَوْلِهِ تَحْکُمُونَ 427
- سَعِدَ مَنْ وَالاکُمْ وَ هَلَکَ مَنْ عَادَاکُمْ 428
- سَعِدَ مَنْ وَالاکُمْ وَ هَلَکَ مَنْ عَادَاکُمْ 428
- در سعادت و شقاوت 429
- اشاره 432
- در ابتلاء مؤمنان 432
- در این که دوستی اهل بیت شرط قبولی اعمال است 435
- وَ فَازَ مَنْ تَمَسَّکَ بِکُمْ 437
- وَ ضَلَّ مَنْ فَارَقَکُمْ 437
- وَ أَمِنَ مَنْ لَجَأَ إِلَیکُمْ 437
- در عدم قبولی اعمال مخالفان 438
- مَنِ اتَّبَعَکُمْ فَالْجَنَّهُ مَأْوَاهُ وَ مَنْ خَالَفَکُمْ فَالنَّارُ مَثْوَاهُ 438
- وَ هُدِی مَنِ اعْتَصَمَ بِکُمْ 438
- اشاره 439
- وَ مَنْ جَحَدَکُمْ کَافِرٌ وَ مَنْ حَارَبَکُمْ مُشْرِکٌ 439
- در کفر مخالفان 439
- در این که میثاق اَلَسْتُ، میثاق بر ولایت است 442
- أَشْهَدُ أَنَّ هَذَا سَابِقٌ لَکُمْ فِیما مَضَی وَ جَارٍ لَکُمْ فِیما بَقِی 442
- در پیمان گرفتن از بنی اسرائیل بر ولایت 443
- در عرض ولایت بر همه موجودات 447
- قبس اول: در چگونگی ارتباط موجودات با حقیقت مطلقه 449
- در این که چگونه ائمّه(ع) نور واحدند 449
- در این که چگونه ائمّه(ع) نور واحدند 449
- وَ أَنَّ أَرْوَاحَکُمْ وَ نُورَکُمْ وَ طِینَتَکُمْ وَاحِدَهٌ 449
- قبس دوم حقیقت ائمه(ع) در طول حکمی دارد و در عرض حکمی دیگر 452
- قبس سوم: در ارواح پنجگانه ائمّه(ع) 453
- بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ 461
- بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ 461
- طَابَتْ 461
- وَ طَهُرَتْ 461
- در مراتب و مقامات ائمّه(ع) در مقایسه با همدیگر 462
- در خلقت حقیقت محمدیه 466
- حاملان علم ائمّه(ع) چه کسانی هستند 470
- فَجَعَلَکُمْ فِی بُیوتٍ 473
- وَ جَعَلَ صَلَوَاتِنَا عَلَیکُمْ وَ مَا خَصَّنَا بِهِ مِنْ وِلایتِکُمْ طِیبا لِخَلْقِنَا وَ طَهَارَهً لِأَنْفُسِنَا وَ تَزْکِیهً لَنَا 474
- در این که چگونه پیامبر و آل(ع) گناهان شیعیان را بر دوش می گیرند 476
- وَ کَفَّارَهً لِذُنُوبِنَا 476
- فَکُنَّا عِنْدَهُ مُسَلِّمِینَ بِفَضْلِکُمْ 478
- وَ مَعْرُوفِینَ بِتَصْدِیقِنَا إِیاکُمْ 478
- فَبَلَغَ اللَّهُ بِکُمْ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُکَرَّمِینَ وَ أَعْلَی مَنَازِلِ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ الْمُرْسَلِینَ حَیثُ لا یلْحَقُهُ لاحِقٌ وَ لا یفُوقُهُ فَائِقٌ وَ لا یسْبِقُهُ سَابِقٌ 480
- وَ لا یطْمَعُ فِی إِدْرَاکِهِ طَامِعٌ حَتَّی لا یبْقَی مَلَکٌ مُقَرَّبٌ وَ لا نَبِی مُرْسَلٌ وَ لا صِدِّیقٌ وَ لا شَهِیدٌ وَ لا عَالِمٌ وَ لا جَاهِلٌ وَ لا دَنِی وَ لا فَاضِلٌ وَ لا مُؤْمِنٌ صَالِحٌ وَ لا فَاجِرٌ طَالِحٌ وَ لا جَبَّارٌ عَنِیدٌوَ لا شَیطَانٌ مَرِیدٌ وَ لا خَلْقٌ فِیما بَینَ ذَلِکَ شَهِیدٌ 482
- در معنای درخت ممنوعه بهشتی 482
- إِلا عَرَّفَهُمْ 486
- همه خلایق ولایت را می شناسند 486
- وَ عِظَمَ خَطَرِکُمْ 488
- جَلالَهَ أَمْرِکُمْ 488
- وَ کِبَرَ شَأْنِکُمْ 488
- وَ ثَبَاتَ مَقَامِکُمْ 489
- اشاره 489
- وَ شَرَفَ مَحَلِّکُمْ وَ مَنْزِلَتِکُمْ 489
- وَ صِدْقَ مَقَاعِدِکُمْ 489
- در چگونگی مراحل ولادت ائمه(ع) 490
- وَ خَاصَّتَکُمْ لَدَیهِ 490
- در این که شناخت مردم به اندازه برخورداری از ولایت است 493
- در این که امام از کودکی لهو و لعب ندارد 495
- أُشْهِدُ اللَّهَ وَ أُشْهِدُکُمْ أَنِّی مُؤْمِنٌ بِکُمْ وَ بِمَا آمَنْتُمْ بِهِ کَافِرٌ بِعَدُوِّکُمْ وَ بِمَا کَفَرْتُمْ بِهِ 497
- مُسْتَبْصِرٌ بِشَأْنِکُمْ وَ بِضَلالَهِ مَنْ خَالَفَکُمْ 498
- مُوَالٍ لَکُمْ وَ لِأَوْلِیائِکُمْ 498
- مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ 499
- سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ 499
- مُطِیعٌ لَکُمْ 500
- عَارِفٌ بِحَقِّکُمْ 500
- در معرفت امیرالمؤمنین(ع) به نورانیت 500
- مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِکُمْ مُحْتَجِبٌ 513
- مُقِرٌّ بِفَضْلِکُمْ 513
- بِذِمَّتِکُمْ مُعْتَرِفٌ بِکُمْ 513
- لمعه نخست: در بیان حقیقت رجعت 514
- در رجعت 514
- مُؤْمِنٌ بِإِیابِکُمْ مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِکُمْ 514
- در رجعت 514
- لمعه دوم: در امکان عقلی رجعت 516
- لمعه سوم: در حکمت رجعت 521
- لمعه چهارم: در ادله نقلی از کتاب و سنت 524
- در علوم امیر المؤمنین(ع) 536
- در تأویل قتل و موت مؤمن 537
- آگاهی اول: در مراد از این که کافران محض و مؤمنان محض کیستند 552
- آگاهی ها 552
- آگاهی سوم: درباره کشتن ابلیس 558
- مُنْتَظِرٌ لِأَمْرِکُمْ مُرْتَقِبٌ لِدَوْلَتِکُمْ 559
- آخِذٌ بِقَوْلِکُمْ 561
- مُسْتَجِیرٌ بِکُمْ 562
- عَامِلٌ بِأَمْرِکُمْ 562
- زَائِرٌ لَکُمْ 562
- عَائِذٌ بِکُمْ 563
- شفاعت 565
- وَ مُتَقَرِّبٌ بِکُمْ إِلَیهِ 568
- در تفویض جان و مال به ائمه(ع) 571
- وَ مُفَوِّضٌ فِی ذَلِکَ کُلِّهِ إِلَیکُمْ 571
- وَ مُسَلِّمٌ فِیهِ مَعَکُمْ وَ قَلْبِی لَکُمْ مُسَلِّمٌ وَ رَأْیی لَکُمْ تَبَعٌ وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّهٌ 573
- مراد از مرگ و حیات دین 574
- در این که ائمه(ع) ایام اللَّه هستند 578
- وَ یظْهِرَکُمْ لِعَدْلِهِ 579
- وَ یمَکِّنَکُمْ فِی أَرْضِهِ 579
- فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لا مَعَ غَیرِکُمْ آمَنْتُ بِکُمْ وَ تَوَلَّیتُ آخِرَکُمْ بِمَا تَوَلَّیتُ بِهِ أَوَّلَکُمْ 580
- در مراد از جبت و طاغوت و آیات متشابه و محکم 581
- وَ مِنَ الْأَئِمَّهِ الَّذِینَ یدْعُونَ إِلَی النَّارِ 585
- فَثَبَّتَنِی اللَّهُ أَبَدا مَا حَییتُ عَلَی مُوَالاتِکُمْ وَ مَحَبَّتِکُمْ وَ دِینِکُمْ وَ وَفَّقَنِی لِطَاعَتِکُمْ 586
- در ایمان مستقر و مستودع 586
- وَ وَفَّقَنِی لِطَاعَتِکُمْ 588
- در شرح صدر برای ایمان 588
- وَ رَزَقَنِی شَفَاعَتَکُمْ 590
- در شفاعت 590
- در گرایش اهل ایمان به ولایت ائمه: که باعث نجات و شفاعت است 595
- در این که زیارت و ملاقات با ائمه: باعث رقت قلب می گردد 597
- وَ جَعَلَنِی مِمَّنْ یقْتَصُّ آثَارَکُمْ 599
- وَ جَعَلَنِی مِنْ خِیارِ مَوَالِیکُمْ التَّابِعِینَ لِمَا دَعَوْتُمْ إِلَیهِ 599
- وَ یهْتَدِی بِهُدَاکُمْ 600
- وَ یسْلُکُ سَبِیلَکُمْ 600
- وَ یکِرُّ فِی رَجْعَتِکُمْ 601
- وَ یمَکَّنُ فِی أَیامِکُمْ 601
- وَ یشَرَّفُ فِی عَافِیتِکُمْ 601
- وَ یمَلَّکُ فِی دَوْلَتِکُمْ 601
- در شناخت خدا 602
- بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی وَ أَهْلِی وَ مَالِی مَنْ أَرَادَ اللَّهَ بَدَأَ بِکُمْ وَ مَنْ وَحَّدَهُ قَبِلَ عَنْکُمْ وَ مَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِکُمْ 602
- در این که ائمه(ع) معرّف خدا هستند 606
- در نسبت اسم خدا با مسمی 609
- وَ مِنَ الْوَصْفِ قَدْرَکُمْ 615
- وَ لا أَبْلُغُ مِنَ الْمَدْحِ کُنْهَکُمْ 615
- وَ أَنْتُمْ نُورُ الْأَخْیارِ وَ هُدَاهُ الْأَبْرَارِوَ حُجَجُ الْجَبَّارِ 616
- وَ أَنْتُمْ نُورُ الْأَخْیارِ وَ هُدَاهُ الْأَبْرَارِوَ حُجَجُ الْجَبَّارِ 616
- در طینت 617
- بِکُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِکُمْ یخْتِمُ 617
- ائمه(ع) ورثه علوم نبوتند 619
- وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِکُمْ 621
- و ما انت علیهم بجبّار وَ خَضَعَ کُلُّ جَبَّارٍلِفَضْلِکُمْ وَ ذَلَّ کُلُّ شَی ءٍ لَکُمْ 621
- معنایی لطیف از فرج امام(ع) 621
- طَأْطَأَ کُلُّ شَرِیفٍ لِشَرَفِکُمْ 621
- وَ بَخَعَ کُلُّ مُتَکَبِّرٍ لِطَاعَتِکُمْ 621
- مرگ برای مؤمن شیرین است 624
- بِکُمْ یسْلَکُ إِلَی الرِّضْوَانِ 628
- احوال کافران در زمان مرگ 629
- وَ عَلَی مَنْ جَحَدَ وِلایتَکُمْ غَضَبُ الرَّحْمَنِ 629
- معنای معیت ائمه(ع) با همه چیست 631
- جذوه نخست در بیان حقیقت نبوت 631
- در مراد از ذکر و ارواح و اجساد جذوه دوم 633
- وجود ائمه در طول دیگران و در قوس صعود 634
- در این که نشأه دنیوی ائمه(ع) در عرض دیگران است جذوه سوم 634
- در این که ولایت ائمه(ع) باعث مضاعف شدن درجات دوستداران آنها می شود 636
- وَ أَکْرَمَ أَنْفُسَکُمْ 637
- وَ أَعْظَمَ شَأْنَکُمْ وَ أَجَلَّ خَطَرَکُمْ 638
- وَ أَوْفَی عَهْدَکُمْ 638
- وَ وَصِیتُکُمُ التَّقْوَی 639
- در معنای حق و صدق 639
- وَ سَجِیتُکُمُ الْکَرَمُ 639
- وَ عَادَتُکُمُ الْإِحْسَانُ 639
- وَ أَصْدَقَ وَعْدَکُمْ 639
- وَ شَأْنُکُمُ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ 639
- وَ فِعْلُکُمُ الْخَیرُ 639
- کَلامُکُمْ نُورٌ وَ أَمْرُکُمْ رُشْدٌ 639
- وَ رَأْیکُمْ عِلْمٌ وَ حِلْمٌ وَ حَزْمٌ 641
- در این که ائمه(ع) مبدأ همه خیراتند 642
- بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی کَیفَ أَصِفُ حُسْنَ ثَنَائِکُمْ وَ أُحْصِی جَمِیلَ بَلائِکُمْ 644
- وَ بِکُمْ أَخْرَجَنَا اللَّهُ مِنَ الذُّلِ وَ فَرَّجَ عَنَّا غَمَرَاتِ الْکُرُوبِ 644
- وَ أَنْقَذَنَا مِنْ شَفَا جُرُفِ الْهَلَکَاتِ وَ مِنَ النَّارِ 645
- وَ أَنْقَذَنَا مِنْ شَفَا جُرُفِ الْهَلَکَاتِ وَ مِنَ النَّارِ 645
- در ویژگی های شیعیان از جهت تکوینی 646
- بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی بِمُوَالاتِکُمْ عَلَّمَنَا اللَّهُ مَعَالِمَ دِینِنَا وَ أَصْلَحَ مَا کَانَ فَسَدَ مِنْ دُنْیانَا 647
- در این که بدون ولایت هیچ عملی پذیرفته نمی شود 649
- در این که باید با کارهای بد مؤمنین دشمنی کرد نه با خودشان 659
- آگاهی و موعظه و نصیحت در مغرور نشدن به موالات با اهل بیت(ع) 661
- در عدم پذیرش اعمال دشمنان و تبدیل سیئات مؤمنین به حسنات 664
- وَ بِمُوَالاتِکُم تَقَبَلَ الطَّاعَهَ المُفْتَرِضَه 664
- در سرّ عبودیت 666
- در این که حب علی(ع) بر همه واجب است 668
- وَ لَکُمُ الْمَوَدَّهُ الْوَاجِبَهُ 668
- در مراتب نبوت 671
- وَ الدَّرَجَاتُ الرَّفِیعَهُ وَ الْمَقَامُ الَْمحْمُودُوَ الْمَکَانُ الْمَعْلُومُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الْجَاهُ الْعَظِیمُ وَ الشَّأْنُ الْکَبِیرُ وَ الشَّفَاعَهُ الْمَقْبُولَهُ 671
- در معنای درجه رفیعه و مقام محمود 672
- رَبَّنَا لا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیتَنَا 678
- وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهًإِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ 679
- سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ کَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولا 680
- یا وَلِی اللَّهِ إِنَّ بَینِی وَ بَینَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَ ذُنُوبا لا یأْتِی عَلَیهَا إِلا رِضَاکُمْ 681
- در این که تسلیم کامل بودن ائمه(ع) شرط کامل شدن ایمان است 681
- فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَکُمْ عَلَی سِرِّهِ وَ اسْتَرْعَاکُمْ أَمْرَ خَلْقِهِ 682
- وَ قَرَنَ طَاعَتَکُمْ بِطَاعَتِهِ 684
- لَمَّا اسْتَوْهَبْتُمْ ذُنُوبِی وَ کُنْتُمْ شُفَعَائِی 684
- اشاره 686
- در این که مقام شفاعت وهبی است 686
- أَسْأَلُکَ أَنْ تُدْخِلَنِی فِی جُمْلَهِالْعَارِفِینَ بِهِمْ وَ بِحَقِّهِمْ وَ فِی زُمْرَهِ الْمَرْحُومِینَ بِشَفَاعَتِهِمْ إِنَّکَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ کَثِیرا وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ 689
- فَاِذَا اَرَدْتَ الانصِرَاف 691
- در زیارت وداع 691
- وَ لا مَالَ 693
- لا سِئْم 693
- وَ لا قَال 693
- وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ عَلَیکُم أَهْلَ الْبَیتِ إِنَّهُ حَمِید مَجِید 694
- وَ لامُسْتَبْدِل بِکُم 695
- وَ لامُؤَثِر عَلَیکُم 695
- سَلام وَلِی غَیرُ رَاغِب عَنْکُم 695
- وَ لا زَاهُد فِی قُرْبِکُم 696
- لا جَعَلُهُ اللَّهُ آخِرُ العَهْدِ مِنْ زَیارَهِقُبُورِکُم، وَ إتْیانِ مَشاهِدِکُم 696
- وَ لامُنْحَرَف عَنْکُم 696
- وَ أورَدَنی حَوضِکُم 697
- وَ جَعَلَنِی فِی حَزْبِکُم 698
- وَ أَرْضَاکُم عَنِّی 698
- وَ مَکَّننی فِی دَوْلَتِکُم، وَ أَحْیانِی فِی رِجْعَتِکُم، وَ مَلِّکْنِی فِی أَیامِکُم 699
- وَ شَکِر سَعْیی لَکُم 699
- در معنای شکر 699
- وَ أَقَالَ عَثْرَتِی بِمَحَبَّتِکُم 701
- در حقیقت گناه 701
- وَ أَعْلَی کَعْبی بِمُوالاتِکُم، وَ شَرِّفْنِی بِطاعَتِکُم، وَ أَعِزَّنِی بِهُدَاکُم 703
- وَ جَعَلَنی مِمَّن ینْقَلِب مُفْلِحاً مُنْجَحاً غانِماًسالِماً مُعَافی غَنِیاً فَائِزاً بِرِضوانِ اللَّهِ وَ فَضْلِهِ وَ کِفَایتِه، بِأَفْضَلِ مَا ینْقَلِبُ بِهِ أَحَدٌ مِنْ زُوَّارِکُم وَ مَوَالیکُم، وَ مُحِبّیکُمْ، وَ شیعَتِکُمْ 703
- در معنای نیت 704
- در این که علت مخلد بودن اهل عذاب در عذاب چیست؟ 706
- وَ رِزْقٍ وَاسِعٍ حَلالٍ طَیب 707
- در رزق حلال 707
- وَ الصَّلاهِ عَلَیهِم 709
- وَ أَوْجِبْ لِی الْمَغْفِرَهِ وَ الْخَیرِ وَ الرَّحْمَهِوَ الْبَرَکَهِ وَ الْفَوْزِ، وَ النّورِ وَ الإیمَان 709
- کَمَا أَوْجَبَتْ لأَوْلِیائِکَ الْعَارِفینَ بِحَقِّهِم 711
- وَ حُسْنِ الإِجَابَهِ 711
- بِأَبی أَنْتُم وَ أُمّی وَ نَفْسی وَ مَالی وَ أَهْلی اجْعَلونی فی هَمِّکُمْ وَ صَیرونی فی حِزْبِکُم، وَ أَدْخَلونی فی شِفَاعَتِکُم وَ اذْکُرونی عِنْدَ رَبِّکُم 712
- وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً کَثِیراً 713
- اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍوَ أَبْلِغْ أَروَاحهُمْ وَ أجْسَادهُم مِنّی السَّلام 713
- در معنای صلوات 713
- در معنای صلوات خدا و ملائکه 716
- خاتمه 720
1- 58. بحارالانوار، ج 23، ص 138، فضائل اهل بیت علیهم السلام.
2- 59. شواهد التنزیل، ج 2، ص 85، و نیز کتاب صواعق در ضمن آیه مزبور. و نیز بنگرید: الدرالمنثور، ج 6، ص 605 و 606؛ کنزالعمال، ج 2، ص 44، حدیث 3050.
ایشان باشند، چنان که روایت های عامه(1) و خاصه(2) بر آن دلالت دارند و من برخی از روایت های اهل سنت را از صحاح ایشان می آورم تا حجت بر آنها باشد و حول و قوه ای جز از آن خدای بزرگ نیست.
روایاتی درباره اهل بیت از عامه و خاصه
در طرائف(3) از احمد ابن حنبل در مسندش به اسناد به ابو سعید خدری روایت شده که گفت: رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: «إنّی قد ترکت فیکم الثقلین ما إن تمسکتم بهما لن تضلوا بعدی و أحدهما أکبر من الآخر کتاب اللَّه حبل ممدود من السماء إلی الأرض و عترتی أهل بیتی ألا و إنهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض؛ من دو چیز گرانبها بین شما واگذاشتم که اگر به آن دو چنگ بزنید بعد از من گمراه نخواهید شد و یکی از دیگری بزرگ تر است کتاب خدا که ریسمانی کشیده از آسمان به زمین است و عترت من اهل بیت من می باشد، آگاه باشید این دو از هم جدا نشوند تا بر حوض بر من وارد گردند.
روایت شده که ابوبکر گفت: عترت پیامبرصلی الله علیه وآله علی علیه السلام است.
در همین معنا روایت احمد ابن حنبل در مسندش به اسناد وی به اسرائیل بن عثمان بن مغیره بن ربیعه روایت شده که وی گفت: من با زید بن ارقم در حالی که در خانه مختار وارد می شد یا از نزد او خارج می گردید ملاقات کردم و به او گفتم آیا از رسول خداصلی الله علیه وآله شنیدی که می فرمود: «انی تارک فیکم الثقلین قال نعم؛ من در بین شما دو چیز گران بها وا می گذارم! وی پاسخ داد: بله من از آن حضرت شنیدم. از همین باب روایت احمد بن حنبل در مسند خویش به اسنادش به زید بن ثابت گفت: رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: من در میان شما دو ثقل بر جا می گذارم، کتاب خدا که ریسمانی کشیده از آسمان به زمین است و عترت من که اهل بیت من اند و آن دو از همدیگر جدا نمی شوند تا بر من به حوض وارد شوند.
و در همین معنا روایت مسلم در صحیح است که از چند طریق نقل شده است: طریق اول: