شرح زیارت جامعه کبیره ترجمه شموس الطالعه صفحه 432

1- 1071. من لایحضره الفقیه، ج 4، ص 411، و من الفاظ رسول اللَّه صلی الله علیه وآله...

2- 1072. تفسیر عیاشی، ج 1، ص 245، سوره نساء.

3- 1073. تفسیر عیاشی، ج 1، ص 246، سوره نساء.

4- 1074. توحید، ص 409، باب الامر و النهی و الوعد.

ولایت علی علیه السلام و یا یکی از ائمه علیهم السلام در آتش خالدند، و این شرک، شرک به ولایت امیرالمؤمنین و ائمه علیهم السلام است.

پس معنای «إِلَّا مَا شَاءَ رَبُّکَ»(1) یعنی خداوند عفو و مغفرت خود را شامل حال ایشان کند و ایشان را از آتش بیرون آورده و داخل بهشت کند، و این در دوستداران علی و اولادش و شیعه اش می باشد.

و یا پروردگارت خواست ایشان را به شدت عذاب کند و ایشان را از دَرَک و درجه ای از آتش به درجه پایین تر می برد، مادامی که جهات فاعلیت و قابلیت اسماء طاغوتی باقی است.

آنگاه ایشان را از آن خارج می کند و ایشان را در حقیقت اسم طاغوت که جامع همه مراتب و شؤون اسماء ظلمانی است داخل می نماید، پس خداوند تو را سپاسگزاریم که ما را به ولایت والیان امرت راهنمایی کرده ای. حمدی که تو سزاوار آنی و از موالات با اعدای ایشان به تو پناه می بریم و از تو خواهانم که ما را از ایشان دور نمایی. آمین و آمین، برحمتک یا ارحم الراحمین و صلی اللَّه علی محمد و آله الطاهرین.

در ابتلاء مؤمنان

اشاره

با فهم آنچه بیان کردیم، پس سعادت ضد شقاوت است و شقاوت شدت و سختی است. و مراد از فقره مزبور این است که: هرکس در آسانی و راحتی دنیا و آخرت با شما موالات کند چه این که آسانی و راحتی دنیا با شریعت آسان تأمین می شود و گناهان کبیره نیز با بلاهای کوچک پوشیده و آمرزیده می شوند. مثل نقصان کمی از اموال و جان ها. بلکه در کافی(2) از امام باقرعلیه السلام روایت شده است که فرمود: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَیتَعَاهَدُ الْمُؤْمِنَ بِالْبَلَاءِ کَمَا یتَعَاهَدُ الرَّجُلُ أَهْلَهُ بِالْهَدِیهِ مِنَ الْغَیبَهِ؛ یعنی: خدای - عزّوجل - ملتفت مؤمن است تا دچار بلایا باشد، همانطور که رئیس