شرح زیارت جامعه کبیره ترجمه شموس الطالعه صفحه 476

«وَمَنْ یطِعْ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیهِمْ مِنْ النَّبِیینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِینَ وَحَسُنَ أُوْلَئِکَ رَفِیقاً»(1) یعنی: «هرکس خدا و پیامبرش را فرمان برد، ایشان با کسانی اند که خداوند به آنها نعمت داده است، یعنی با پیامبران و صدیقان و شهدا و صالحان و چه خوب رفیقی هستند.»

عیاشی(2) از امام باقرعلیه السلام روایت کرده است که فرمود: «خداوند در کتاب خود شما را یاد کرده و فرمود: «فَأُوْلَئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیهِمْ » پس رسول خدا در آیه شریفه «النبیین» و ما در این موضع «الصدیقین» و «الشهداء» و شما «الصالحون» هستید. پس ایشان به صلاح نامیده شده اند، چنان که خداوند شما را به صلاح نامیده است.»

و در آن کتاب از امام رضاعلیه السلام(3)روایت شده که فرمود: «بر خداوند است که ولی ما را رفیق و همراه پیامبران و صدیقان و شهدا و صالحان قرار دهد و ایشان خوب رفیقانی اند، پس خوشا به حال کسانی که شما اولیای او هستید.»

وَ کَفَّارَهً لِذُنُوبِنَا

در این که چگونه پیامبر و آل(ع) گناهان شیعیان را بر دوش می گیرند

فرمود:

خداوند و رسولش و خلفایش ضامن آن شده اند. ضمانت خداوند در آیه شریفه «إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلاً صَالِحاً فَأُوْلَئِکَ یبَدِّلُ اللَّهُ سَیئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ»(4) یعنی «مگر کسانی که توبه کرده و ایمان آورده و کارهای شایسته کرده اند، خداوند گناهان ایشان را مبدل به حسنات می کند.»