- سخن ناشر 1
- درباره شرح زیارت جامعه 11
- مقامات وجود 14
- اشاره 18
- در دوستی اهل بیت 19
- در تضرع و زاری و عنایت ربانی به مؤلف 20
- در این که جام را از امام رضا گرفت 22
- مقدمه (در این که الفاظ برای معانی واقعی وضع شده اند) 23
- در این که تأویل به نظر عالمان تفسیر است 24
- در ادب زیارت 26
- در حقیقت زیارت 27
- در تفسیر عرفانی طهارت و غسل و زیارت 27
- در ارکان اسم اللَّه 29
- در معنای سلام 30
- اَلسَّلامُ عَلَیکُمْ 30
- سلام از اسماء خداوند است 31
- در معنای حقیقت نبوت 33
- یا أَهْلَ بَیتِ النُّبُوَّهِ 33
- در عالم حیرت (و عالم موت) 33
- در مرتبه ذکر 34
- مرتبه سوم چیست؟ 37
- سدره المنتهی چیست؟ 37
- روایاتی درباره اهل بیت از عامه و خاصه 41
- روایات اهل سنت در آیه تطهیر 45
- نتیجه گیری از روایات 51
- در عدم اشاره به ذات و صفات 54
- در مراتب حقیقت 54
- در حقیقت محمدیه 62
- در تحلیل طینت 64
- در خلقت عقل 65
- تذکراتی درباره عقل 66
- وَ مَوْضِعَ الرِّسَالَهِ 70
- مقامات سه گانه عالم شهادت 70
- در ارکان مراتب سه گانه 71
- در علم خدای تعالی 72
- در پیاده شدن اسماء در عوالم و معنای ماه های سال 73
- در اشتقاق اسماء 77
- در حقیقت نبوت 79
- وَ مُخْتَلَفَ الْمَلائِکَهِ 81
- در معنای وحی 86
- در مراتب نبی و رسول و محدث 90
- در مراتب سالکان 91
- وَ مَعْدِنَ الرَّحْمَهِ 96
- در معنای رحمت 96
- در اعتبارات صفات 99
- وَ خُزَّانَ الْعِلْمِ 101
- وَ خُزَّانَ الْعِلْمِ 101
- در اطلاقات علم 101
- مثالی برای احاطه علمی حق تعالی 106
- در این که ائمه مظهر علم خداوندند 110
- امام مبین کیست؟ 112
- در شب قدر چه می گذرد؟ 113
- در زیادت لحظه به لحظه علم امام 113
- بداء پیدایش علم تازه نیست 116
- در پیمان هایی که از انبیاء گرفته اند 121
- وَ مُنْتَهَی الْحِلْمِ 122
- وَ مُنْتَهَی الْحِلْمِ 122
- در معنای عقل و خرد 122
- وَ أُصُولَ الْکَرَمِ 124
- وَ أُصُولَ الْکَرَمِ 124
- میثاقی که خدا از پیامبران گرفت چه بود؟ 125
- وَ قَادَهَ الْأُمَمِ 127
- در سرّ و علانیه محمد و آل محمد 127
- وَ أَوْلِیاءَ النِّعَمِ 135
- وَ أَوْلِیاءَ النِّعَمِ 135
- در جامعیت کمالی انسان 137
- در این که اخبار طینت دو دسته اند 138
- در عدم تنافی اخبار طینت با اختیار 141
- در معنای طینت 144
- در عهد الست 145
- در طینت محمد و آل محمد 147
- اختیار در دیگر موجودات 148
- وَ دَعَائِمَ الْأَخْیارِ 151
- وَ دَعَائِمَ الْأَخْیارِ 151
- در حقیقت عبودیت 151
- مراتب عبودیت 155
- در تفاوت رتبی ولایت خدا و رسول و ائمه 158
- مراتب ولایت 161
- در این که زمین از آن امام است 165
- وَ سَاسَهَ الْعِبَادِ 166
- مراد از امانت چیست؟ 168
- گسترش ولایت در همه 168
- وَ أَرْکَانَ الْبِلادِ 168
- وَ أَبْوَابَ الْإِیمَانِ 173
- در معنای ایمان 173
- در این که هر عضوی ایمانی ویژه به خود دارد 174
- در شناخت حقیقی خدا 177
- وَ أُمَنَاءَ الرَّحْمَنِ 183
- وَ سُلالَهَ النَّبِیینَ 184
- وَ سُلالَهَ النَّبِیینَ 184
- وَ صَفْوَهَ الْمُرْسَلِینَ 185
- لطیفه ای در معنای این که ائمه از نسل پیامبراند 185
- وَ عِتْرَهَ خِیرَهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 186
- وَ عِتْرَهَ خِیرَهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 186
- چرا پیامبر ما حبیب اللَّه نامیده شده است 187
- سرّ خاتمیت 188
- رمز گزینش محمد و آل 191
- در همیشگی بودن خلقت 195
- در غیر متناهی بودن عوالم 196
- در تفویض به پیامبر 197
- السَّلامُ عَلَی أَئِمَّهِ الْهُدَی 198
- در معانی هدایت 198
- السَّلامُ عَلَی أَئِمَّهِ الْهُدَی 198
- چرا قرآن همیشه زنده است 199
- وَ مَصَابِیحِ الدُّجَی 200
- تفسیری کوتاه از آیه نور 200
- وَ أَعْلامِ التُّقَی 205
- وَ أَعْلامِ التُّقَی 205
- مقدمه ای در بیان حقیقت تقوی 206
- وَ ذَوِی النُّهَی 215
- وَ ذَوِی النُّهَی 215
- در تفاوت قرآن و فرقان 216
- وَ أُولِی الْحِجَی 217
- وَ کَهْفِ الْوَرَی 218
- وَ وَرَثَهِ الْأَنْبِیاءِ 219
- وَ الدَّعْوَهِ الْحُسْنَی 224
- اهل بیت دعوت حسنی حضرت ابراهیم(ع) هستند 224
- وَ حُجَجِ اللَّهِ عَلَی أَهْلِ الدُّنْیا وَ الآْخِرَهِوَ الْأُولَی وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 227
- در نشانه الست 227
- در این که ائمه(ع) حجّت های آخرتند 229
- در معنای معرفت 231
- در معنای معرفت در این که فضائل اهل بیت بی شمار است 232
- وَ مَسَاکِنِ بَرَکَهِ اللَّهِ 232
- در معنای حکمت 234
- در مراتب و معانی سرّ 238
- در معنای کتاب 242
- در اوصیاء پیامبران 243
- در این که کتاب واجد حروف اسم اعظم است 244
- امام مبین کیست؟ 248
- وَ أَوْصِیاءِ نَبِی اللَّهِ 249
- در اوصیاء پیامبر خاتم 249
- در لوح اهدایی خدا به پیامبرش در وصیت 252
- در استدلال بر این که ائمه ذرّیه پیامبرند 256
- وَ ذُرِّیهِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 256
- السَّلامُ عَلَی الدُّعَاهِ إِلَی اللَّهِ 258
- در معنای داعی بودن ائمه 258
- وَ الْأَدِلاءِ عَلَی مَرْضَاهِ اللَّهِ 259
- در این که آل محمد منشای همه خوبی ها و ملکاتند 259
- وَ الْمُسْتَقِرِّینَ فِی أَمْرِ اللَّهِ 262
- در معنای عرفانی فقر و فنا 262
- وَ الْمُسْتَقِرِّینَ فِی أَمْرِ اللَّهِ 262
- وَ التَّامِّینَ فِی مَحَبَّهِ اللَّهِ 265
- وَ التَّامِّینَ فِی مَحَبَّهِ اللَّهِ 265
- در اخلاص 266
- وَ الْمُخْلِصِینَ فِی تَوْحِیدِ اللَّهِ 266
- سخنی لطیف در منتهای سیر انسان 267
- هدف خلقت 268
- وَ عِبَادِهِ الْمُکْرَمِینَ الَّذِینَ لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 269
- وَ عِبَادِهِ الْمُکْرَمِینَ الَّذِینَ لا یسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یعْمَلُونَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 269
- در مراتب پیروی از ائمه(ع) 271
- وَ الْقَادَهِ الْهُدَاهِ 271
- السَّلامُ عَلَی الْأَئِمَّهِ الدُّعَاهِ 271
- در مرتبه خلّت 275
- اشاره 275
- تأویلی از آیه ارائه ملکوت به ابراهیم(ع) 277
- وَ السَّادَهِ الْوُلاهِ 280
- وَ الذَّادَهِ الْحُمَاهِ 281
- وَ أَهْلِ الذِّکْرِ 281
- وَ أُولِی الْأَمْرِ 282
- وَ بَقِیهِ اللَّهِ 283
- وَ خِیرَتِهِ 284
- وَ خِیرَتِهِ 284
- در این که اسماء شامل اسماء حسنی و اسماء غیر حسنی می شود 285
- در توفیقیت اسماء 286
- وَ عَیبَهِ عِلْمِهِ 289
- صراط چیست؟ 290
- وَ صِرَاطِهِ 290
- وَ نُورِهِ 291
- وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ 293
- أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ 293
- أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ 293
- در تفاوت واحد و احد 295
- در مراتب توحید 297
- کَمَا شَهِدَ اللَّهُ لِنَفْسِهِ وَ شَهِدَتْ لَهُ مَلائِکَتُهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ مِنْ خَلْقِهِ 297
- لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ 299
- در معنای عزیز 299
- وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ الْمُنْتَجَبُ 301
- وَ رَسُولُهُ الْمُرْتَضَی 301
- أَرْسَلَهُ بِالْهُدَی وَ دِینِ الْحَقِ 302
- «لِیظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ المُشْرِکُونَ» 303
- در قیام حضرت مهدی(ع) 303
- وَ أَشْهَدُ أَنَّکُمُ الْأَئِمَّهُ الرَّاشِدُونَ الْمَهْدِیونَ 304
- مقدمه ای برای بیان عصمت 305
- نور اول: در معنای فطرت و طینت 305
- مقدمه ای برای بیان عصمت 305
- الْمَعْصُومُونَ 305
- در خلقت ائمّه(ع) 309
- در شرح حجاب ها 310
- در حقیقت محمدیه 315
- در حقیقت محمدیه 315
- نور دوم: در حقیقت عصمت 315
- در ارواحی که در ائمّه(ع) قرار دارند 316
- در ارواحی که در ائمّه(ع) قرار دارند 316
- نور سوم: در معنای توبه و انابه معصومین علیهم السلام 321
- در اقسام گناهان 323
- در معنای کرامت ائمه(ع) بر دیگر خلایق 330
- الْمُکَرَّمُونَ 330
- مراد از صادقین چیست؟ 333
- الْمُتَّقُونَ الصَّادِقُونَ الْمُصْطَفَوْنَ 333
- الْمُقَرَّبُونَ 333
- الْمُطِیعُونَ لِلَّهِ 334
- الْعَامِلُونَ بِإِرَادَتِهِ 335
- الْفَائِزُونَ بِکَرَامَتِهِ 335
- ائمّه(ع) ظرف علم پروردگارند 336
- وَ رَضِیکُمْ خُلَفَاءَ فِی أَرْضِهِ 339
- در خلافت ائمّه(ع) از خدا 339
- وَ حُجَجا عَلَی بَرِیتِهِ 341
- وَ مُسْتَوْدَعا لِحِکْمَتِهِ 343
- وَ حَفَظَهً لِسِرِّهِ وَ خَزَنَهً لِعِلْمِهِ 343
- وَ أَرْکَانا لِتَوْحِیدِهِ 345
- ائمّه(ع) شاهدان بر خلقند 345
- وَ شُهَدَاءَ عَلَی خَلْقِهِ 345
- وَ أَعْلاما لِعِبَادِهِ 349
- وَ مَنَارا فِی بِلادِهِ 349
- وَ أَدِلاءَ عَلَی صِرَاطِهِ 349
- عَصَمَکُمُ اللَّهُ مِنَ الزَّلَلِ 350
- در آزمایش و فتنه ها 352
- در مراتب طهارت ائمه(ع) 354
- فَعَظَّمْتُمْ جَلالَهُ 356
- وَ أَکْبَرْتُمْ شَأْنَهُ 357
- در معنای تکبیر 357
- در عینیت صفات حق با ذات 358
- وَ مَجَّدْتُمْ کَرَمَهُ 358
- در ذکر خدا 361
- أَدْمَنْتُمْ ذِکْرَهُ 361
- در میثاق 363
- وَ نَصَحْتُمْ لَهُ فِی السِّرِّ وَ الْعَلانِیهِ 364
- وَ أَحْکَمْتُمْ عَقْدَ طَاعَتِهِ 364
- در معنای حکمت و موعظه حسنه و جدال احسن 365
- در غایت خلقت انسان 369
- در این که انسان آینه صفات جلالی و جمالی است 371
- در چرایی و حقیقت امر و نهی 374
- در شکیبایی 376
- وَ صَبَرْتُمْ عَلَی مَا أَصَابَکُمْ فِی جَنْبِهِ 376
- وَ أَقَمْتُمُ الصَّلاهَ 378
- در معنای اقامه نماز 378
- وَ آتَیتُمُ الزَّکَاهَ 379
- وَ جَاهَدْتُمْ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ 380
- در معنای جهاد 380
- حَتَّی أَعْلَنْتُمْ دَعْوَتَهُ 381
- وَ بَینْتُمْ فَرَائِضَهُ 381
- در حقیقت احکام و فرائض الهی 381
- در بیان حدود و احکام اشیاء 382
- وَ نَشَرْتُمْ شَرَائِعَ أَحْکَامِهِ 382
- وَ سَنَنْتُمْ سُنَّتَهُ 383
- در رضا 383
- وَ صِرْتُمْ فِی ذَلِکَ مِنْهُ إِلَی الرِّضَاوَ سَلَّمْتُمْ لَهُ الْقَضَاءَ 383
- وَ صَدَّقْتُمْ مِنْ رُسُلِهِ مَنْ مَضَی 384
- وَ اللازِمُ لَکُمْ لاحِقٌ 385
- فَالرَّاغِبُ عَنْکُمْ مَارِقٌ 385
- در معنای حق 386
- وَ الْمُقَصِّرُ فِی حَقِّکُمْ زَاهِقٌ 386
- در میراث نبوت 389
- در این که ائمه(ع) مبدأ و منتهای مردم هستند 390
- وَ إِیابُ الْخَلْقِ إِلَیکُمْ وَ حِسَابُهُمْ عَلَیکُمْ 390
- وَ فَصْلُ الْخِطَابِ عِنْدَکُمْ وَ آیاتُ اللَّهِ لَدَیکُمْ وَعَزَائِمُهُ فِیکُمْ وَ نُورُهُ وَ بُرْهَانُهُ عِنْدَکُمْ وَ أَمْرُهُ إِلَیکُمْ 394
- در امامت 395
- در این که امامت به اختیار مردم نیست 398
- مَنْ وَالاکُمْ فَقَدْ وَالَی اللَّهَ وَ مَنْ عَادَاکُمْ فَقَدْ عَادَی اللَّهَ 405
- وَ مَنِ اعْتَصَمَ بِکُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ 406
- در این که ائمه(ع) صراط مستقیم و اسم اعظم پروردگارند 407
- أَنْتُمُ الصِّرَاطُ الْأَقْوَمُ و السَّبِیلُ الْأَعْظَمُ 407
- در مراتب نبوت و طینت 409
- در معنای رحمت و فضل 413
- وَ الرَّحْمَهُ الْمَوْصُولَهُ 413
- وَ الآْیهُ الْمخْزُونَهُ 415
- در معنای آیه مخزونه 415
- در معنای امانت الهی 417
- وَ الْبَابُ الْمُبْتَلَی بِهِ النَّاسُ 419
- در تأویل باب حطّه 419
- در فرقه ناجیه 423
- مَنْ أَتَاکُمْ نَجَا وَ مَنْ لَمْ یأْتِکُمْ هَلَکَ 423
- إِلَی اللَّهِ تَدْعُونَ وَ عَلَیهِ تَدُلُّونَ 425
- وَ بِهِ تُؤْمِنُونَ وَ لَهُ تُسَلِّمُونَ وَ بِأَمْرِهِ تَعْمَلُونَ وَ إِلَی سَبِیلِهِ تُرْشِدُونَ وَ بِقَوْلِهِ تَحْکُمُونَ 427
- سَعِدَ مَنْ وَالاکُمْ وَ هَلَکَ مَنْ عَادَاکُمْ 428
- سَعِدَ مَنْ وَالاکُمْ وَ هَلَکَ مَنْ عَادَاکُمْ 428
- در سعادت و شقاوت 429
- اشاره 432
- در ابتلاء مؤمنان 432
- در این که دوستی اهل بیت شرط قبولی اعمال است 435
- وَ أَمِنَ مَنْ لَجَأَ إِلَیکُمْ 437
- وَ فَازَ مَنْ تَمَسَّکَ بِکُمْ 437
- وَ ضَلَّ مَنْ فَارَقَکُمْ 437
- در عدم قبولی اعمال مخالفان 438
- وَ هُدِی مَنِ اعْتَصَمَ بِکُمْ 438
- مَنِ اتَّبَعَکُمْ فَالْجَنَّهُ مَأْوَاهُ وَ مَنْ خَالَفَکُمْ فَالنَّارُ مَثْوَاهُ 438
- اشاره 439
- وَ مَنْ جَحَدَکُمْ کَافِرٌ وَ مَنْ حَارَبَکُمْ مُشْرِکٌ 439
- در کفر مخالفان 439
- أَشْهَدُ أَنَّ هَذَا سَابِقٌ لَکُمْ فِیما مَضَی وَ جَارٍ لَکُمْ فِیما بَقِی 442
- در این که میثاق اَلَسْتُ، میثاق بر ولایت است 442
- در پیمان گرفتن از بنی اسرائیل بر ولایت 443
- در عرض ولایت بر همه موجودات 447
- در این که چگونه ائمّه(ع) نور واحدند 449
- در این که چگونه ائمّه(ع) نور واحدند 449
- قبس اول: در چگونگی ارتباط موجودات با حقیقت مطلقه 449
- وَ أَنَّ أَرْوَاحَکُمْ وَ نُورَکُمْ وَ طِینَتَکُمْ وَاحِدَهٌ 449
- قبس دوم حقیقت ائمه(ع) در طول حکمی دارد و در عرض حکمی دیگر 452
- قبس سوم: در ارواح پنجگانه ائمّه(ع) 453
- بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ 461
- طَابَتْ 461
- بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ 461
- وَ طَهُرَتْ 461
- در مراتب و مقامات ائمّه(ع) در مقایسه با همدیگر 462
- در خلقت حقیقت محمدیه 466
- حاملان علم ائمّه(ع) چه کسانی هستند 470
- فَجَعَلَکُمْ فِی بُیوتٍ 473
- وَ جَعَلَ صَلَوَاتِنَا عَلَیکُمْ وَ مَا خَصَّنَا بِهِ مِنْ وِلایتِکُمْ طِیبا لِخَلْقِنَا وَ طَهَارَهً لِأَنْفُسِنَا وَ تَزْکِیهً لَنَا 474
- وَ کَفَّارَهً لِذُنُوبِنَا 476
- در این که چگونه پیامبر و آل(ع) گناهان شیعیان را بر دوش می گیرند 476
- فَکُنَّا عِنْدَهُ مُسَلِّمِینَ بِفَضْلِکُمْ 478
- وَ مَعْرُوفِینَ بِتَصْدِیقِنَا إِیاکُمْ 478
- فَبَلَغَ اللَّهُ بِکُمْ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُکَرَّمِینَ وَ أَعْلَی مَنَازِلِ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ الْمُرْسَلِینَ حَیثُ لا یلْحَقُهُ لاحِقٌ وَ لا یفُوقُهُ فَائِقٌ وَ لا یسْبِقُهُ سَابِقٌ 480
- وَ لا یطْمَعُ فِی إِدْرَاکِهِ طَامِعٌ حَتَّی لا یبْقَی مَلَکٌ مُقَرَّبٌ وَ لا نَبِی مُرْسَلٌ وَ لا صِدِّیقٌ وَ لا شَهِیدٌ وَ لا عَالِمٌ وَ لا جَاهِلٌ وَ لا دَنِی وَ لا فَاضِلٌ وَ لا مُؤْمِنٌ صَالِحٌ وَ لا فَاجِرٌ طَالِحٌ وَ لا جَبَّارٌ عَنِیدٌوَ لا شَیطَانٌ مَرِیدٌ وَ لا خَلْقٌ فِیما بَینَ ذَلِکَ شَهِیدٌ 482
- در معنای درخت ممنوعه بهشتی 482
- همه خلایق ولایت را می شناسند 486
- إِلا عَرَّفَهُمْ 486
- جَلالَهَ أَمْرِکُمْ 488
- وَ کِبَرَ شَأْنِکُمْ 488
- وَ عِظَمَ خَطَرِکُمْ 488
- اشاره 489
- وَ صِدْقَ مَقَاعِدِکُمْ 489
- وَ شَرَفَ مَحَلِّکُمْ وَ مَنْزِلَتِکُمْ 489
- وَ ثَبَاتَ مَقَامِکُمْ 489
- در چگونگی مراحل ولادت ائمه(ع) 490
- وَ خَاصَّتَکُمْ لَدَیهِ 490
- در این که شناخت مردم به اندازه برخورداری از ولایت است 493
- در این که امام از کودکی لهو و لعب ندارد 495
- أُشْهِدُ اللَّهَ وَ أُشْهِدُکُمْ أَنِّی مُؤْمِنٌ بِکُمْ وَ بِمَا آمَنْتُمْ بِهِ کَافِرٌ بِعَدُوِّکُمْ وَ بِمَا کَفَرْتُمْ بِهِ 497
- مُسْتَبْصِرٌ بِشَأْنِکُمْ وَ بِضَلالَهِ مَنْ خَالَفَکُمْ 498
- مُوَالٍ لَکُمْ وَ لِأَوْلِیائِکُمْ 498
- سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ 499
- مُحَقِّقٌ لِمَا حَقَّقْتُمْ 499
- عَارِفٌ بِحَقِّکُمْ 500
- مُطِیعٌ لَکُمْ 500
- در معرفت امیرالمؤمنین(ع) به نورانیت 500
- مُقِرٌّ بِفَضْلِکُمْ 513
- مُحْتَمِلٌ لِعِلْمِکُمْ مُحْتَجِبٌ 513
- بِذِمَّتِکُمْ مُعْتَرِفٌ بِکُمْ 513
- لمعه نخست: در بیان حقیقت رجعت 514
- مُؤْمِنٌ بِإِیابِکُمْ مُصَدِّقٌ بِرَجْعَتِکُمْ 514
- در رجعت 514
- در رجعت 514
- لمعه دوم: در امکان عقلی رجعت 516
- لمعه سوم: در حکمت رجعت 521
- لمعه چهارم: در ادله نقلی از کتاب و سنت 524
- در علوم امیر المؤمنین(ع) 536
- در تأویل قتل و موت مؤمن 537
- آگاهی اول: در مراد از این که کافران محض و مؤمنان محض کیستند 552
- آگاهی ها 552
- آگاهی سوم: درباره کشتن ابلیس 558
- مُنْتَظِرٌ لِأَمْرِکُمْ مُرْتَقِبٌ لِدَوْلَتِکُمْ 559
- آخِذٌ بِقَوْلِکُمْ 561
- مُسْتَجِیرٌ بِکُمْ 562
- عَامِلٌ بِأَمْرِکُمْ 562
- زَائِرٌ لَکُمْ 562
- عَائِذٌ بِکُمْ 563
- شفاعت 565
- وَ مُتَقَرِّبٌ بِکُمْ إِلَیهِ 568
- در تفویض جان و مال به ائمه(ع) 571
- وَ مُفَوِّضٌ فِی ذَلِکَ کُلِّهِ إِلَیکُمْ 571
- وَ مُسَلِّمٌ فِیهِ مَعَکُمْ وَ قَلْبِی لَکُمْ مُسَلِّمٌ وَ رَأْیی لَکُمْ تَبَعٌ وَ نُصْرَتِی لَکُمْ مُعَدَّهٌ 573
- مراد از مرگ و حیات دین 574
- در این که ائمه(ع) ایام اللَّه هستند 578
- وَ یظْهِرَکُمْ لِعَدْلِهِ 579
- وَ یمَکِّنَکُمْ فِی أَرْضِهِ 579
- فَمَعَکُمْ مَعَکُمْ لا مَعَ غَیرِکُمْ آمَنْتُ بِکُمْ وَ تَوَلَّیتُ آخِرَکُمْ بِمَا تَوَلَّیتُ بِهِ أَوَّلَکُمْ 580
- در مراد از جبت و طاغوت و آیات متشابه و محکم 581
- وَ مِنَ الْأَئِمَّهِ الَّذِینَ یدْعُونَ إِلَی النَّارِ 585
- در ایمان مستقر و مستودع 586
- فَثَبَّتَنِی اللَّهُ أَبَدا مَا حَییتُ عَلَی مُوَالاتِکُمْ وَ مَحَبَّتِکُمْ وَ دِینِکُمْ وَ وَفَّقَنِی لِطَاعَتِکُمْ 586
- در شرح صدر برای ایمان 588
- وَ وَفَّقَنِی لِطَاعَتِکُمْ 588
- در شفاعت 590
- وَ رَزَقَنِی شَفَاعَتَکُمْ 590
- در گرایش اهل ایمان به ولایت ائمه: که باعث نجات و شفاعت است 595
- در این که زیارت و ملاقات با ائمه: باعث رقت قلب می گردد 597
- وَ جَعَلَنِی مِمَّنْ یقْتَصُّ آثَارَکُمْ 599
- وَ جَعَلَنِی مِنْ خِیارِ مَوَالِیکُمْ التَّابِعِینَ لِمَا دَعَوْتُمْ إِلَیهِ 599
- وَ یهْتَدِی بِهُدَاکُمْ 600
- وَ یسْلُکُ سَبِیلَکُمْ 600
- وَ یمَکَّنُ فِی أَیامِکُمْ 601
- وَ یشَرَّفُ فِی عَافِیتِکُمْ 601
- وَ یمَلَّکُ فِی دَوْلَتِکُمْ 601
- وَ یکِرُّ فِی رَجْعَتِکُمْ 601
- در شناخت خدا 602
- بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی وَ أَهْلِی وَ مَالِی مَنْ أَرَادَ اللَّهَ بَدَأَ بِکُمْ وَ مَنْ وَحَّدَهُ قَبِلَ عَنْکُمْ وَ مَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِکُمْ 602
- در این که ائمه(ع) معرّف خدا هستند 606
- در نسبت اسم خدا با مسمی 609
- وَ لا أَبْلُغُ مِنَ الْمَدْحِ کُنْهَکُمْ 615
- وَ مِنَ الْوَصْفِ قَدْرَکُمْ 615
- وَ أَنْتُمْ نُورُ الْأَخْیارِ وَ هُدَاهُ الْأَبْرَارِوَ حُجَجُ الْجَبَّارِ 616
- وَ أَنْتُمْ نُورُ الْأَخْیارِ وَ هُدَاهُ الْأَبْرَارِوَ حُجَجُ الْجَبَّارِ 616
- در طینت 617
- بِکُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِکُمْ یخْتِمُ 617
- ائمه(ع) ورثه علوم نبوتند 619
- وَ بَخَعَ کُلُّ مُتَکَبِّرٍ لِطَاعَتِکُمْ 621
- طَأْطَأَ کُلُّ شَرِیفٍ لِشَرَفِکُمْ 621
- معنایی لطیف از فرج امام(ع) 621
- وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِکُمْ 621
- و ما انت علیهم بجبّار وَ خَضَعَ کُلُّ جَبَّارٍلِفَضْلِکُمْ وَ ذَلَّ کُلُّ شَی ءٍ لَکُمْ 621
- مرگ برای مؤمن شیرین است 624
- بِکُمْ یسْلَکُ إِلَی الرِّضْوَانِ 628
- احوال کافران در زمان مرگ 629
- وَ عَلَی مَنْ جَحَدَ وِلایتَکُمْ غَضَبُ الرَّحْمَنِ 629
- معنای معیت ائمه(ع) با همه چیست 631
- جذوه نخست در بیان حقیقت نبوت 631
- در مراد از ذکر و ارواح و اجساد جذوه دوم 633
- وجود ائمه در طول دیگران و در قوس صعود 634
- در این که نشأه دنیوی ائمه(ع) در عرض دیگران است جذوه سوم 634
- در این که ولایت ائمه(ع) باعث مضاعف شدن درجات دوستداران آنها می شود 636
- وَ أَکْرَمَ أَنْفُسَکُمْ 637
- وَ أَوْفَی عَهْدَکُمْ 638
- وَ أَعْظَمَ شَأْنَکُمْ وَ أَجَلَّ خَطَرَکُمْ 638
- در معنای حق و صدق 639
- وَ أَصْدَقَ وَعْدَکُمْ 639
- وَ سَجِیتُکُمُ الْکَرَمُ 639
- وَ وَصِیتُکُمُ التَّقْوَی 639
- وَ عَادَتُکُمُ الْإِحْسَانُ 639
- وَ شَأْنُکُمُ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ 639
- کَلامُکُمْ نُورٌ وَ أَمْرُکُمْ رُشْدٌ 639
- وَ فِعْلُکُمُ الْخَیرُ 639
- وَ رَأْیکُمْ عِلْمٌ وَ حِلْمٌ وَ حَزْمٌ 641
- در این که ائمه(ع) مبدأ همه خیراتند 642
- بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی کَیفَ أَصِفُ حُسْنَ ثَنَائِکُمْ وَ أُحْصِی جَمِیلَ بَلائِکُمْ 644
- وَ بِکُمْ أَخْرَجَنَا اللَّهُ مِنَ الذُّلِ وَ فَرَّجَ عَنَّا غَمَرَاتِ الْکُرُوبِ 644
- وَ أَنْقَذَنَا مِنْ شَفَا جُرُفِ الْهَلَکَاتِ وَ مِنَ النَّارِ 645
- وَ أَنْقَذَنَا مِنْ شَفَا جُرُفِ الْهَلَکَاتِ وَ مِنَ النَّارِ 645
- در ویژگی های شیعیان از جهت تکوینی 646
- بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی بِمُوَالاتِکُمْ عَلَّمَنَا اللَّهُ مَعَالِمَ دِینِنَا وَ أَصْلَحَ مَا کَانَ فَسَدَ مِنْ دُنْیانَا 647
- در این که بدون ولایت هیچ عملی پذیرفته نمی شود 649
- در این که باید با کارهای بد مؤمنین دشمنی کرد نه با خودشان 659
- آگاهی و موعظه و نصیحت در مغرور نشدن به موالات با اهل بیت(ع) 661
- وَ بِمُوَالاتِکُم تَقَبَلَ الطَّاعَهَ المُفْتَرِضَه 664
- در عدم پذیرش اعمال دشمنان و تبدیل سیئات مؤمنین به حسنات 664
- در سرّ عبودیت 666
- وَ لَکُمُ الْمَوَدَّهُ الْوَاجِبَهُ 668
- در این که حب علی(ع) بر همه واجب است 668
- وَ الدَّرَجَاتُ الرَّفِیعَهُ وَ الْمَقَامُ الَْمحْمُودُوَ الْمَکَانُ الْمَعْلُومُ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الْجَاهُ الْعَظِیمُ وَ الشَّأْنُ الْکَبِیرُ وَ الشَّفَاعَهُ الْمَقْبُولَهُ 671
- در مراتب نبوت 671
- در معنای درجه رفیعه و مقام محمود 672
- رَبَّنَا لا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیتَنَا 678
- وَ هَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهًإِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ 679
- سُبْحَانَ رَبِّنَا إِنْ کَانَ وَعْدُ رَبِّنَا لَمَفْعُولا 680
- یا وَلِی اللَّهِ إِنَّ بَینِی وَ بَینَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَ ذُنُوبا لا یأْتِی عَلَیهَا إِلا رِضَاکُمْ 681
- در این که تسلیم کامل بودن ائمه(ع) شرط کامل شدن ایمان است 681
- فَبِحَقِّ مَنِ ائْتَمَنَکُمْ عَلَی سِرِّهِ وَ اسْتَرْعَاکُمْ أَمْرَ خَلْقِهِ 682
- لَمَّا اسْتَوْهَبْتُمْ ذُنُوبِی وَ کُنْتُمْ شُفَعَائِی 684
- وَ قَرَنَ طَاعَتَکُمْ بِطَاعَتِهِ 684
- اشاره 686
- در این که مقام شفاعت وهبی است 686
- أَسْأَلُکَ أَنْ تُدْخِلَنِی فِی جُمْلَهِالْعَارِفِینَ بِهِمْ وَ بِحَقِّهِمْ وَ فِی زُمْرَهِ الْمَرْحُومِینَ بِشَفَاعَتِهِمْ إِنَّکَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ کَثِیرا وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ 689
- فَاِذَا اَرَدْتَ الانصِرَاف 691
- در زیارت وداع 691
- لا سِئْم 693
- وَ لا مَالَ 693
- وَ لا قَال 693
- وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ عَلَیکُم أَهْلَ الْبَیتِ إِنَّهُ حَمِید مَجِید 694
- وَ لامُسْتَبْدِل بِکُم 695
- سَلام وَلِی غَیرُ رَاغِب عَنْکُم 695
- وَ لامُؤَثِر عَلَیکُم 695
- وَ لامُنْحَرَف عَنْکُم 696
- لا جَعَلُهُ اللَّهُ آخِرُ العَهْدِ مِنْ زَیارَهِقُبُورِکُم، وَ إتْیانِ مَشاهِدِکُم 696
- وَ لا زَاهُد فِی قُرْبِکُم 696
- وَ أورَدَنی حَوضِکُم 697
- وَ أَرْضَاکُم عَنِّی 698
- وَ جَعَلَنِی فِی حَزْبِکُم 698
- وَ مَکَّننی فِی دَوْلَتِکُم، وَ أَحْیانِی فِی رِجْعَتِکُم، وَ مَلِّکْنِی فِی أَیامِکُم 699
- در معنای شکر 699
- وَ شَکِر سَعْیی لَکُم 699
- در حقیقت گناه 701
- وَ أَقَالَ عَثْرَتِی بِمَحَبَّتِکُم 701
- وَ أَعْلَی کَعْبی بِمُوالاتِکُم، وَ شَرِّفْنِی بِطاعَتِکُم، وَ أَعِزَّنِی بِهُدَاکُم 703
- وَ جَعَلَنی مِمَّن ینْقَلِب مُفْلِحاً مُنْجَحاً غانِماًسالِماً مُعَافی غَنِیاً فَائِزاً بِرِضوانِ اللَّهِ وَ فَضْلِهِ وَ کِفَایتِه، بِأَفْضَلِ مَا ینْقَلِبُ بِهِ أَحَدٌ مِنْ زُوَّارِکُم وَ مَوَالیکُم، وَ مُحِبّیکُمْ، وَ شیعَتِکُمْ 703
- در معنای نیت 704
- در این که علت مخلد بودن اهل عذاب در عذاب چیست؟ 706
- در رزق حلال 707
- وَ رِزْقٍ وَاسِعٍ حَلالٍ طَیب 707
- وَ الصَّلاهِ عَلَیهِم 709
- وَ أَوْجِبْ لِی الْمَغْفِرَهِ وَ الْخَیرِ وَ الرَّحْمَهِوَ الْبَرَکَهِ وَ الْفَوْزِ، وَ النّورِ وَ الإیمَان 709
- وَ حُسْنِ الإِجَابَهِ 711
- کَمَا أَوْجَبَتْ لأَوْلِیائِکَ الْعَارِفینَ بِحَقِّهِم 711
- بِأَبی أَنْتُم وَ أُمّی وَ نَفْسی وَ مَالی وَ أَهْلی اجْعَلونی فی هَمِّکُمْ وَ صَیرونی فی حِزْبِکُم، وَ أَدْخَلونی فی شِفَاعَتِکُم وَ اذْکُرونی عِنْدَ رَبِّکُم 712
- وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً کَثِیراً 713
- اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍوَ أَبْلِغْ أَروَاحهُمْ وَ أجْسَادهُم مِنّی السَّلام 713
- در معنای صلوات 713
- در معنای صلوات خدا و ملائکه 716
- خاتمه 720
1- 1228. سوره نمل، آیه 83 و 84.
2- 1229. تفسیر قمی، ج 2، ص 130، علی علیه السلام دابه الارض.
3- 1230. بحارالانوار، ج 53، ص 52، باب الرجعه.
4- 1231. سوره کهف، آیه 47.
5- 1232. تفسیر قمی، ج 2، ص 131، علی علیه السلام دابه الارض.
6- 1233. بحارالانوار، ج 53، ص 39، باب الرجعه به نقل از بصائر.
ایمان محض داشته و یا کافر محض باشند.»
و از کتاب بشاره المصطفی(1) از سید رضی الدین علی بن طاووس یافتم که در کتابی که تألیف جعفر بن محمد بن مالک کوفی به اسنادش به حمران یافتم که گفت: «عمر دنیا صد هزار سال است، بیست هزار سال از آن دیگر مردم و هشتاد هزار سال از آن آل محمدعلیهم السلام است.»
سید گفت: فکر می کنم که این روایت را در کتاب طهر بن عبداللَّه از این ساده تر یافتم.
و در کتاب منتخب البصائر(2) به اسنادش به ابوابراهیم (امام موسی کاظم علیه السلام) روایت شده است که فرمود: «نفوسی که رفته اند باز خواهند گشت و روزی که برخیزند قصاص شوند و هرکس عذاب کند از آن قصاص می شود و هرکس خشم گیرد خشم بگیرند و هرکس بکشد قصاص می گردد و دشمنان ایشان نیز زنده خواهند شد تا انتقام گیرند. بعد از آن سی ماه زنده بمانند، آنگاه در یک شب در حالی که انتقامشان را گرفته و دلشان خنک شده و دشمنان ایشان به سوی آتش روان شده اند می میرند. آنگاه در درگاه حضرت جبار بایستند و حقوق آنها گرفته می شود.»
لمعه دوم: در امکان عقلی رجعت
بدان که ذاتاً خدای - تعالی - بی نیاز از خلق و ایمان و طاعت ایشان است و بزرگ تر از این است که با نافرمانی عاصیان از قدرت او چیزی کم شود و یا با طاعت مطیعان بر آن چیزی افزوده شود و او ذاتاً بی نیاز از وصف است، بلکه کمال توحیدی وی نفی صفات از او است و خود نیاز همه اشیاء را برآورده می کند و هیچ چیز نیاز او را بر نمی آورد. او عین علم و قدرت و سمع و بصر وجود است. پیوسته بوده و خواهد بود و هیچ دوستی او را از ذلت نمی رهاند، بنابراین خداوند را بزرگ بدانید. خداوند به تنهایی خلایق را آفرید، بدون این که از کسی کمک بگیرد و