شرح زیارت جامعه کبیره ترجمه شموس الطالعه صفحه 585

1- 1455. بحار، ج 82، ص 260، باب 33، من القنوتات الطویله المرویه.

2- 1456. سوره بقره، آیه 256.

3- 1457. سوره بقره، آیه 257.

ولیجه دونکم» «ولیجه» به معنای بطانه (پیراهن چسبیده به بدن) است یعنی کسی که راز خود را با او می گویی و او را در امور پنهان خود وارد می کنی و بر او اعتماد می نمایی.

«و کل مطاع سواکم» تعمیم داده و نتیجه و خلاصه ای است از آنچه گذشته، یعنی کسانی که باید از ایشان تبری جست.

وَ مِنَ الْأَئِمَّهِ الَّذِینَ یدْعُونَ إِلَی النَّارِ

فرمود:

عطف تفسیری «کل مطاع سواکم» است، چه این که «مطاع» که به ولایت ایشان دعوت می کند باید ولایت او را بر عهده گرفت و از ولایت دیگران برائت جست، چنان که در اخبار یاد شده است.

در کافی(1) به اسناد خود به جابر از امام باقرعلیه السلام روایت شده که گفت: «امام باقرعلیه السلام فرمود: هنگامی که این آیه: «یوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ»(2) نازل شد، مسلمانان گفتند: ای پیامبر خدا آیا تو امام همه مردم نیستی؟ حضرت فرمود: من پیامبر خدا بر همه هستم، ولیکن بعد از من اهل بیتم ائمه مردمند و قیام می کنند، مردم ایشان را تکذیب می کنند و امامان کفر و گمراهی و پیروان شان بر ایشان ستم می کنند، هرکس با ایشان موالات و دوستی و پیروی نماید و آنها را تصدیق نماید از من است و با من محشور می گردد و به زودی مرا ملاقات می نماید، آگاه باشید هرکس بر ایشان ستم کند و آنها را تکذیب نماید، از من نیست و با من محشور نمی شود و من از او بیزارم.»

و در همان کتاب(3) از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمود: «ائمه در کتاب خدا دو