شرح زیارت جامعه کبیره ترجمه شموس الطالعه صفحه 602

وَ تَقَرُّ عَینُهُ غَدا بِرُؤْیتِکُمْ

فرمود:

چه این که آرزوی همه دوستداران شماست.

بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی وَ أَهْلِی وَ مَالِی مَنْ أَرَادَ اللَّهَ بَدَأَ بِکُمْ وَ مَنْ وَحَّدَهُ قَبِلَ عَنْکُمْ وَ مَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِکُمْ

در شناخت خدا

یعنی: جانم و پدر و مادر و خانواده و اموالم فدای شما باد.

هرکس خدا را بخواهد از شما شروع می کند و هرکس به یگانگی او معتقد باشد از شما می پذیرد و هرکس قصد خداوند نماید از کانال شما به او توجه می نماید.

برای توضیح این فقره ها نیازمند مقدمه ای هستم:

بدان که ذات خدای - تبارک و تعالی - را نمی توان شناخت و نمی توان به هیچیک از صفاتش احاطه نمود، چنان که روایات تصریح دارند.

از جمله خطبه(1) مولی امیرالمؤمنین علیه السلام در کافی به اسنادش از امام صادق علیه السلام است، گفت: «أَنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام اسْتَنْهَضَ النَّاسَ فِی حَرْبِ مُعَاوِیهَ فِی الْمَرَّهِ الثَّانِیهِ فَلَمَّا حَشَدَ النَّاسُ قَامَ