شرح زیارت جامعه کبیره ترجمه شموس الطالعه صفحه 617

نَفِدَتْ کَلِمَاتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ»(1)

این جملات سه گانه حال مضاف الیه در هر سه فقره بوده و عمل آنها را بیان می کند.

در طینت

در فقره نخست اعتراف به عجز از شناخت کارهای خیری که از تک تک ایشان صادر شده کرده است.

در فقره دوم اعتراف به عجز از معرفت عالم انوار و جبلت ایشان نموده است.

و در فقره سوم اعتراف به عجز از شناخت عالم فطرت ایشان علیهم السلام کرده است.

بِکُمْ فَتَحَ اللَّهُ وَ بِکُمْ یخْتِمُ

فرمود:

در «یا اهل بیت النبوه» بیان شدن که حقیقت نبوت به تنهایی نمی تواند ظهور کند و ظهور آن به یکی از مراتب دوازده گانه است و در هر نفس بلکه در هر موجودی نشانه ای از آن موجود است و همین مبدأ همه مراتب بی نهایت آن است و با همان آیه نیز ختم می کند و آن چیزی غیر از او نیست، هر مرتبه و شأنی که نازل شده مرتبه و شأنی از مراتب و شؤون اوست و همین سرّ آل محمدعلیهم السلام است، پس همه اشیاء با سرّ ایشان شروع شده و با سر ایشان ختم می شوند.