شرح زیارت جامعه کبیره ترجمه شموس الطالعه صفحه 686

اللَّهُمَّ إِنِّی لَوْ وَجَدْتُ شُفَعَاءَ أَقْرَبَ إِلَیکَ مِنْ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیتِهِ الْأَخْیارِالْأَئِمَّهِ الْأَبْرَارِ لَجَعَلْتُهُمْ شُفَعَائِی

اشاره

فَبِحَقِّهِمُ الَّذِی أَوْجَبْتَ لَهُمْ عَلَیکَ

در این که مقام شفاعت وهبی است

در کافی(1) به اسنادش از جابر از امام باقرعلیه السلام روایت شده که فرمود: «خَطَبَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام النَّاسَ بِصِفِّینَ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَی عَلَیهِ وَ صَلَّی عَلَی مُحَمَّدٍ النَّبِی صلی الله علیه وآله ثُمَّ قَالَ أَمَّا بَعْدُ فَقَدْ جَعَلَ اللَّهُ تَعَالَی لِی عَلَیکُمْ حَقّاً بِوَلَایهِ أَمْرِکُمْ وَ مَنْزِلَتِی الَّتِی أَنْزَلَنِی اللَّهُ عَزَّ ذِکْرُهُ بِهَا مِنْکُمْ وَ لَکُمْ عَلَی مِنَ الْحَقِّ مِثْلُ الَّذِی لِی عَلَیکُمْ وَ الْحَقُّ أَجْمَلُ الْأَشْیاءِ فِی التَّوَاصُفِ وَ أَوْسَعُهَا فِی التَّنَاصُفِ لَا یجْرِی لِأَحَدٍ إِلَّا جَرَی عَلَیهِ وَ لَا یجْرِی عَلَیهِ إِلَّا جَرَی لَهُ وَ لَوْ کَانَ لِأَحَدٍ أَنْ یجْرِی ذَلِکَ لَهُ وَ لَا یجْرِی عَلَیهِ لَکَانَ ذَلِکَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ خَالِصاً دُونَ خَلْقِهِ لِقُدْرَتِهِ عَلَی عِبَادِهِ وَ لِعَدْلِهِ فِی کُلِّ مَا جَرَتْ عَلَیهِ ضُرُوبُ قَضَائِهِ وَ لَکِنْ جَعَلَ حَقَّهُ عَلَی الْعِبَادِ أَنْ یطِیعُوهُ وَ جَعَلَ کَفَّارَتَهُمْ عَلَیهِ بِحُسْنِ الثَّوَابِ تَفَضُّلًا مِنْهُ وَ تَطَوُّلًا بِکَرَمِهِ وَ تَوَسُّعاً بِمَا هُوَ مِنَ الْمَزِیدِ لَهُ أَهْلًا؛ امیرالمؤمنین برای مردم در صفین خطبه ای خواند. آن حضرت حمد و ثنای خدا را به جای آورد و درود بر حضرت محمدصلی الله علیه وآله فرستاد و فرمود: