شرح زیارت جامعه کبیره ترجمه شموس الطالعه صفحه 699

1- 1687. سوره توبه، آیه 94.

2- 1688. کافی، ج 1، ص 219، باب عرض الاعمال علی النبی و الائمهعلیهم السلام.

3- 1689. کافی، ج 1، ص 219، باب عرض الاعمال علی النبی و الائمهعلیهم السلام.

بنابراین مراد از این فقره این است که خدایا مرا توفیق ده تا کارهای شایسته انجام دهم تا هنگامی که اعمالم بر شما عرضه می شود، شما را آزار ندهم و از من خشنود باشید.

وَ مَکَّننی فِی دَوْلَتِکُم، وَ أَحْیانِی فِی رِجْعَتِکُم، وَ مَلِّکْنِی فِی أَیامِکُم

فرمود:

شرح این فقره ها در فقره «و یکرّ فی رجعتکم و تملیک فی دولته» بیان شد.

وَ شَکِر سَعْیی لَکُم

در معنای شکر

فرمود:

حقیقت شکر این است که عبد بفهمد که همه دارایی های او از قبیل جان و مال و همه صفاتش از آن خدای جهانیان است که شریکی ندارد. چه این که خدا درباره حضرت نوح علیه السلام فرمود: «إِنَّهُ کَانَ عَبْداً شَکُوراً»(1)

قمی(2) به اسنادش از امام باقرعلیه السلام روایت کرده که «حضرت نوح علیه السلام هنگامی که شب می کرد و یا صبح می شد می فرمود: «أمسیت أشهد أنه ما أمسی بی من نعمه فی دین أو دنیا فإنها من الله وحده لا شریک له له الحمد علی بها کثیرا و الشکر کثیرا» یعنی: «من شب را با این شهادت شروع می کنم که هر نعمتی در این شب در دین و دنیا دارم از ناحیه خدای بدون شریک