فروغ ولایت در دعای ندبه صفحه 33

«علیه السلام»

پاورقی

[1] مؤید مشروع بودن این ابنیه برای ذکر فضایل و گریه در مصائب پیغمبر و اهل بیت: است، اینکه حضرت امیر المؤمنین برای حضرت فاطمه زهرا علیهما السلام در بقیع بیت الاحزان بنا فرمود و سیده نساء عالمیان وقتی صبح می کرد، با حسنین علیهما السلام به آنجا می رفت و تا شب در آنجا می گریست. هنگامی که شب می شد، امیر المؤمنین علیه السلام می آمد و آن مظلومه محزونه را به منزل می آوردند (بیت الاحزان، ص73).

[2] همکاری و معاونت کنید بر نیکی و پرهیز کاری. (سوره مائده، آیه2).

[3] و باید بوده باشد از شما گروهی که می خوانند به سوی خیر، و امر می کنند به معروف و نهی می کنند از منکر. (سوره آل عمران، آیه104).

[4] به درستی که خدا فرمان می دهد به عدل و احسان. (سوره نحل، آیه90).

[5] سوره کهف، آیه18.

دعای ندبه و آیه و اجعل لی لسان صدق فی الاخرین

ایراد دیگر که به متن دعای ندبه شده است که: این جمله که راجع به حضرت ابراهیم علی نبینا وآله وعلیه السلام می گوید: (وسألک لسان صدق فی الاخرین فأجبته وجعلت ذلک علیاً) با قرآن مخالف است. یعنی: حضرت ابراهیم از تو سؤال کرد که برای او زبان راستی قرار دهی در آیندگان،

پس اجابت کردی او را و قرار دادی آن را علیّ و این افترا به قرآن و حضرت ابراهیم است، زیرا حضرت ابراهیم چنانکه در قرآن است، در سوره شعرا آیه84 گفته: (واجعل لی لسان صدق فی الاخرین)، و مقصود او این بوده است که آیندگان از امم در باره او خوض گفتار باشند و دروغ به او نبندند، و تهمتهائی که به حضرت داوود و سلیمان و عیسی: زدند به او نزنند، و خدا او را اجابت کرده و تمام امتها، چه یهود و چه نصاری و چه مسلمین، به حضرت ابراهیم خوش بین و او را قبول دارند، و او را بت شکن می دانند، و این تناسبی با جمله (وجعلت ذلک علیّاً) ندارد. خدا در کجای قرآن حضرت ابراهیم یا مقصود او را علی قرار داد؟ اصلاً «او را علی قرار دادی» معنی ندارد. بله مقصود از «علیاً» در سوره مریم ارتفاع و بلندی است برای گفتار تمام انبیا.