- پیشگفتار 1
- مقدمه 2
- اعتبار سند دعاء 7
- «الله» جل جلاله 8
- عرفان و معرفت 14
- نفس 22
- نفس لوامه 28
- نفس مطمئنه 29
- نبی و نبوت 33
- رسول 33
- حجت 35
- ضلال و ضلالت 37
- دین 42
- تفسیر دعاء 44
- اللهم عرفنی نفسک فانک ان لم تعرفنی نفسک لم أعرف نبیک 45
- نتیجه 51
- اللهم عرفنی رسولک فانک ان لم تعرفنی رسولک لم أعرف حجتک 54
- اللهم عرفنی حجتک فانک ان لم تعرفنی حجتک ضللت عن دینی 57
- نتیجه 64
- بحث کلی پیرامون دعاء 66
نبی و نبوت
«راغب» می گوید: «نبوت» سفارت بین خدا و بین خردمندان از بندگان او برای برطرف کردن علت آنان در امر معاش و معاد است و نبی را برای اینکه خبر دهنده است به آنچه عقل های پاک به سوی آن آرام می گیرند نبی می گویند و صحیح است که فعیل به معنی فاعل باشد یعنی خبر دهنده، چنانکه در قرآن مجید می فرماید:
(نبیء عبادی أنی أنا الغفور الرحیم) [1] «(پیامبر گفت:) مرا خدای دانای آگاه (از همه اسرار عالم) خبر داد».
پاورقی
[1] سوره تحریم، آیه3.
رسول
«رسول» به معنای فرستاده و پیام بر و پیام آور است و چنانکه راغب می گوید گاه به سخن و پیامی که برده می شود، رسول گفته می شود. چنانکه بر شخصی که رسالت را تحمل می کند نیز رسول گفته می شود. و رسول و رُسُل بر انبیاء و ملائکه اطلاق می شود و بر کسی که برای انجام کاری فرستاده شده باشد نیز رسول گفته می شود. چنانکه در قرآن مجید می فرماید:
(توفّته رسلنا وهم لا یفرطون) [1] «رسولان ما او را می میرانند و در قبض روح آنها هیچ تقصیری نخواهند کرد».
و موارد اطلاقات آن اعم از این است که امری که رسول برای آن ارسا شده محبوب کسانی باشد که به سوی آنها فرستاده شده یا مکروه آنها باشد.
بنا بر آنچه گفته شد، می توان گفت فرق نبی و رسول این است که در مفهوم نبی، رسالت و پیام آوری نیست نه به این معنی که نبی، رسول نباشد. بلکه به این معنی که شخصی را که رسول و نبی می گویند از این لحاظ که