صحیفه رضویه صفحه 230

سپس رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم گریست، علّت گریه اش را سؤال کردم، فرمود: علی جان؛ گریه ام برای مصیبتی است که در این ماه بر تو وارد می شود؛ گویا می بینم که تو در حال نمازی در پیشگاه پروردگارت و آن شقی ترین اوّلین و آخرین وهمتای پی کننده ناقه ثمود، ضربتی را بر فرق تو زده که محاسنت را با خون سرت خضاب نموده است.

عرض کردم: این جریان با سلامت دینم صورت می گیرد؟

فرمود: آری؛ تو در سلامت دینت هستی.

سپس فرمود: علی جان؛ هر کس تو را بکشد مرا کشته است، و هر کس با تودشمنی کند با من دشمنی کرده، و هر کس تو را دشنام دهد مرا دشنام داده است؛ زیرا که تو نسبت به من مانند جان من هستی، روح تو از روح من و طینت تو از طینت و سرشت من است، خداوند تبارک و تعالی من و تو را آفریده وبرگزیده است؛ مرا برای نبوّت و تو را برای امامت اختیار فرموده است. پس هرکس امامت تو را انکار کند، در حقیقت نبوّت مرا انکار کرده است.

ای علی؛ تو وصیّ من و پدر فرزندانم و همسر دخترم و جانشینم بر امّتم درزندگی و پس از مرگ من هستی. امر و فرمان تو، امر و فرمان من و نهی تو، نهی من است، به آن کسی که مرا به پیامبری مبعوث نمود و مرا بهترین آفریده اش قرار داد سوگند یاد می کنم که تو حجّت خدا بر مخلوقات او و امین اسرار او وجانشین بر بندگانش می باشی.(1)

فضیلت ماه مبارک رمضان در گفتار حضرت امام رضاعلیه السلام

احمد بن محمّد بن ابی نصر گوید: از حضرت علیّ بن موسی الرضاعلیهما السلام شنیدم که فرمود:

عمره در ماه رمضان معادل حجّ است، یک شب اعتکاف در مسجد الرسول وکنار قبر آن حضرت، معادل حجّ و عمره است. کسی که امام حسین علیه السلام را