صحیفه رضویه صفحه 369

هُوَ بِالْمَعْرُوفِ مَوْصُوفٌ، أَنِلْنی مِنْ مَعْرُوفِکَ مَعْرُوفاً تُغْنینی او به این وصف توصیف شده است؛ از مال خود آن گونه به من بده که بِهِ عَنْ مَعْرُوفِ مِنْ سِواکَ، بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.(1)از مال غیر تو بی نیاز گردم، به رحمت خودت ای رحم کننده ترین رحم کنندگان.

دعای مهمّی برای عافیت و عاقبت بخیر شدن

احمد بن موسی بن سعد گوید: با حضرت امام رضاعلیه السلام در طواف بودم، چون برابررکن یمانی قرار گرفتیم، امام علیه السلام دست های مبارک خود را بالا برد و عرض کرد:

یا اَللَّهُ یا وَلِیَّ الْعافِیَهِ، وَیا خالِقَ الْعافِیَهِ، وَیا رازِقَ الْعافِیَهِ،ای خدا؛ ای عهده دار عافیت؛ و ای آفریننده عافیت؛ و ای روزی دهنده عافیت؛وَالْمُنْعِمُ بِالْعافِیَهِ، وَالْمُتَفَضِّلُ بِالْعافِیَهِ عَلَیَّ وَعَلی جَمیعِ خَلْقِکَ،و نعمت دهنده با عافیت، و لطف کننده با عافیت بر من و بر تمام آفریدگانت،یا رَحْمنَ الدُّنْیا وَالْاخِرَهِ وَرَحیمَهُما، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَالِ ای مهربان و رحم کننده در دنیا و آخرت؛ )به رحمت عامّ و خاصّ خود(، بر محمّد و آل مُحَمَّدٍ، وَارْزُقْنَا الْعافِیَهَ، وَدَوامَ الْعافِیَهِ، وَتَمامَ الْعافِیَهِ، وَشُکْرَمحمّد درود فرست، و روزی ما گردان عافیت را، و دوام عافیت را، و همه عافیت را، و شکر الْعافِیَهِ فِی الدُّنْیا وَالْاخِرَهِ، یا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.(2)

عافیت را در دنیا و آخرت، ای مهربانترین مهربانان.