صحیفه رضویه صفحه 403

إِلَیْهِمْ وَإِعْلامِهِمْ ذلِکَ، وَأَنْتَ الْقادِرُ عَلی أَنْ تَسْتَوْهِبَنی مِنْهُمْ،و آگاه کردنشان از این حقوقی که به گردن من دارند شرم کرده ام، و تو این قدرت را داری که گذشت آنان را از من فراهم کنی،وَتُرْضِیَهُمْ عَنّی کَیْفَ شِئْتَ وَبِما شِئْتَ، یا أَرْحَمَ الرَّحِمینَ، وَاَحْکَمَ و از من خشنودشان سازی به هر گونه و به هر چه که بخواهی، ای مهربان ترین مهربانان، و حاکم ترین الْحاکِمینَ، وَخَیْرَ الْغافِرینَ. أَللَّهُمَّ إِنَّ اسْتِغْفاری إِیَّاکَ مَعَ الْإِصْرارِحاکمان، و بهترین آمرزندگان. خدایا؛ آمرزشْ خواهیِ من از درگاهت با اصرار و پافشاری ام لُؤْمٌ، وَتَرْکِیَ الْإِسْتِغْفارَ مَعَ مَعْرِفَتی بِسَعَهِ جُودِکَ وَرَحْمَتِکَ بر گناه از پستی و فرومایگی است، و آمرزش نخواستنم و ترک آن نیز با شناختی که از وسعت بخشندگی و مهر تو دارم عَجْزٌ، فَکَمْ تَتَحَبَّبُ إِلَیَّ یا رَبِّ وَأَنْتَ الْغَنِیُّ عَنّی، وَکَمْ اَتَبَغَّضُ عجز و درماندگی است. ای پروردگارِ من؛ چه بسیار به من محبّت ورزیدی با این که تو از من بی نیاز بودی، و چه بسیار تو را به إِلَیْکَ وَأَنَا الْفَقیرُ إِلَیْکَ وَإِلی رَحْمَتِکَ، فَیا مَنْ وَعَدَ فَوَفا، وَأَوْعَدَخشم آوردم با این که به تو و به رحمت و مهرت نیازمند بودم. پس ای خدایی که وعده کردی و به وعده ات وفا نمودی، و تهدیدفَعَفا، إِغْفِرْ لی خَطایایَ، وَاعْفُ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَیْرُ الرَّاحِمینَ.(1)کردی، ولی از انجام آن درگذشتی، خطاهای مرا بیامرز و از من بگذر و به من رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی.

نود و نُه اسم خداوند

احمد بن فهد حلّی رحمه الله در کتاب «عدّه الدّاعی» از حضرت امام رضاعلیه السلام و آن حضرت از پدرش، از پدرانش علیهم السلام، از حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام روایت کرده است که فرمود:

إنّ للَّه تسعه وتسعین اسماً، من دعا بها استجیب له، ومن أحصاها دخل الجنّه.