صحیفه رضویه صفحه 443

خداوند در حال فرودآمدن ابراهیم جبرئیل را نزد او روانه ساخت و انگشتری که بر آن شش کلمه نقش شده بود برایش فرستاد و آن کلمات چنین بود:

لا إله إلاّ اللَّه، محمّد رسول اللَّه، لا حول ولا قوّه إلاّ باللَّه، فوّضت أمری إلی اللَّه، أسندت ظهری إلی اللَّه، حسبی اللَّه.

معبودی جز خداوند نیست، محمّد فرستاده خداوند است، هیچ توانائی و نیروئی جز به سبب خداوند نیست، کار خود را به خدا واگذار نمودم، پشت خود را به خدامحکم ساختم، خدا مرا بس است.

خداوند به او وحی فرمود: این انگشتر را در انگشت خود کن و من آتش را بر توسرد و سلامت می گردانم.

سپس حضرت امام رضاعلیه السلام فرمود:

نقش نگین انگشتر موسی دو کلمه بود که آن را از تورات برگرفته بود:

اصبرْ تُوجِر، اصدق تُنْجِ.

شکیبا باش تا اجر و پاداش داده شوی، راست بگو تا نجات یابی.

و نقش نگین سلیمان چنین بود:

سبحان من ألجم الجنّ بکلماته.

پاک و منزّه است خداوندی که جنّ را با کلمات خود لجام نهاد و مهار کرد.

و نقش نگین عیسی دو کلمه بود که از انجیل برگرفته بود:

طوبی لعبد ذکر اللَّه من أجْله، وویل لعبد نسی اللَّه من أجْله.

خوشا بحال بنده ای که بخاطر او خدا یاد شود، و وای بر بنده ای که بخاطر او خدافراموش شود.

نقش نگین حضرت محمّدصلی الله علیه وآله وسلم: «لا إله إلاّ اللَّه، محمّد رسول اللَّه» بود.

نقش نگین حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام «الملک للَّه» بود؛ یعنی جهان و فرمانروائی