صحیفه رضویه صفحه 533

الرَّاحِمینَ، یا نُورُ یا بُرْهانُ، یا مُنیرُ یا مُبینُ، یا رَبِّ إِکْفِنی شَرَّمهربانان. ای روشن؛ ای آشکار؛ ای روشنی بخش؛ ای آشکارکننده؛ ای پروردگار؛ بدی الشُّرُورِ وَافاتِ الدُّهُورِ، وَأَسْأَلُکَ النَّجاهَ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ.(1)بدی ها و آفت های روزگار را نسبت به من کفایت کن، و از تو می خواهم که مرا نجات دهی و رهایی بخشی روزی که در صور دمیده می شود.

دعای ششم

أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍ، وَلاتَدَعْ لی فی هذَا الْمَکانِ خداوندا؛ بر محمّد و آل محمّد درود فرست، و در این جایگاه ارزشمندالْمُکَرَّمِ، وَالْمَشْهَدِ الْمُعَظَّمِ ذَنْباً إِلّا غَفَرْتَهُ، وَلا هَمّاً إِلّا فَرَّجْتَهُ،و محترم، و حرم باعظمت وامگذار برای من گناهی را مگر آنکه آن را بیامرزی، و نه اندوهی را مگر آنکه آن را گشایش دهی،وَلا کَرْباً إِلّا کَشَفْتَهُ، وَلا غَمّاً إِلّا أَذْهَبْتَهُ، وَلا حُزْناً إِلّا سَلَبْتَهُ،و نه گرفتاری را مگر آنکه آن را برطرف سازی، و نه غمی را مگر آنکه آن را دور نمایی، و نه غصّه ای را مگر آنکه آن را از بین ببری،وَلا دَیْناً إِلّا قَضَیْتَهُ، وَلا عَدُوّاً إِلّا کَفَیْتَهُ )قَصَّمْتَهُ(، وَلا مَریضاًو نه قرضی را مگر آنکه آن را ادا کنی، و نه دشمنی را مگر آنکه آن را کفایت کنی )درهم شکنی او را(، و نه مریضی راإِلّا شَفَیْتَهُ وَعافَیْتَهُ، وَلا عارِیاً إِلّا کَسَوْتَهُ، وَلا عَیْباً إِلّا سَتَرْتَهُ،مگر آنکه آن را شفا دهی و عافیت بخشی، و نه برهنه ای را مگر آنکه آن را بپوشانی، و نه عیبی را مگر آنکه آن را پنهان داری،وَلا رِزْقاً إِلّا بَسَطْتَهُ، وَلا خَوْفاً إِلّا أَمَنْتَهُ، وَلا شَمْلًا إِلّا جَمَعْتَهُ،و نه روزی و رزقی را مگر آنکه آن را گسترش دهی، و نه بیم و ترسی را مگر آنکه آن را ایمن بخشی، و نه نابسامانی را مگر آنکه آن را سامان دهی،وَلا غآئِباً إِلّا حَفِظْتَهُ وَأَدَّیْتَهُ، وَلا دَعْوَهً إِلّا أَجَبْتَها، وَلا مَسْأَلَهًو نه غایبی را مگر آنکه آن را حفظ کنی و بازگردانی، و نه دعایی را مگر آنکه آن را به اجابت برسانی، و نه درخواستی راإِلّا أَعْطَیْتَها، وَلا أَمانَهً إِلّا أَدَّیْتَها، وَلا فِتْنَهً إِلّا صَرَّفْتَها، وَلامگر آنکه آن را عطا کنی، و نه امانتی را مگر آنکه آن را بازگردانی، و نه فتنه ای را مگر آنکه آن را دور نمایی، و نه