صحیفه رضویه صفحه 83

دعای حضرت امام رضاعلیه السلام برای امام زمان عجّل اللَّه تعالی فرجه

مرحوم محدّث قمی می نویسد: آقا سیّد حسن موسوی کاظمی ادام اللَّه بقائه در تکمله«أمل الآمل» مطلبی را نقل نموده که خلاصه آن این است:

یکی از علماء امامیّه کتابی درباره شهادت حضرت امام رضاعلیه السلام نوشته است به نام«تأجیج نیران الأحزان فی وفاه سلطان خراسان» و از متفرّدات آن کتاب این است که فرموده:

روایت شده که دعبل خزاعی وقتی که قصیده تائیّه خود را برای حضرت امام رضاعلیه السلام خواند، چون به این شعر رسید:

خروج امام لا محاله خارج

یقوم علی اسم اللَّه بالبرکات

حضرت امام رضاعلیه السلام برخاست و روی پاهای مبارک خود ایستاد و سر نازنین خودرا به سوی زمین خم کرد، پس از آن که کف دست راست خود را بر سر گذاشته بودگفت:

أللّهمّ عجّل فرجه ومخرجه، وانصرنا به نصراً عزیزاً.(1)

خداوندا؛ در ظهور و زمان خروج او تعجیل فرما و به وسیله او به ما کمک فرماکمکی کم نظیر.

جالب توجّه است که در این جریان با اینکه دعبل شاعر بزرگ شیعه، نه از نام مخصوص امام زمان عجّل اللَّه تعالی فرجه یاد کرده و نه هیچ یک از اسامی دیگر آن حضرت را به زبان جاری ساخته و تنها قیام آن بزرگوار و روزهای شکوهمند و پربرکت ظهور را یادآور شده، ولی حضرت امام رضا علیه السلام به خاطر یاد آن بزرگوار و یاد دولت کریمه ایشان - نه به خاطر شنیدن نام مخصوص آن حضرت - به پا خواسته و سرنازنین را به سوی زمین خم کرده و در حالی که دست راست خود را بر روی سر