صحیفه مهدیه صفحه 257

هیچ بنده ای نیست که خداوند بر او منّت گذارد و این کلمات را در قلب او قرار دهد مگر این که نور را در چشمان او و یقین را در قلبش قرار دهد و سینه اش را برای ایمان بگشاید و نوری برای او قرار دهد که از جایی که نشسته به سوی عرش تلألؤ کند و خداوند روزی دو بار به او بر فرشتگان مباهات کند و حکمت را در زبانش قرار دهد و حفظ کتابش را به او عطا فرماید ؛ گرچه نسبت به این امر حریص نباشد ، و او را در دین ، فقیه و دانشمند قرار دهد و محبّت او را در قلب های بندگانش بیفکند و او را از عذاب قبر و فتنه دجّال و ترس و هراس بزرگ روز قیامت ایمن گرداند .

و او را در گروه شهدا محشور فرماید و خداوند او را احترام و تکریم کند و آنچه به کرامت و بزرگواری خویش به رسولانش عطا کرده، به او نیز عطا کند و چنین شخصی روزی که

همه مردم می ترسند، نمی ترسد و روزی که تمام مردم غمگین هستند غمگین نمی باشد ، و نام او در نزد خداوند به عنوان صدّیق )تصدیق کننده( نوشته شود و در روز قیامت محشور شود در حالی که قلبش آرام و مطمئن باشد و تحت پوشش بزرگان همراه حضرت ابراهیم علیه السلام در روز قیامت باشد .

به برکت این دعا ، بنده آنچه از خداوند بخواهد به او عطا فرماید و اگر خداوند را سوگند دهد ، خداوند به سوگند او عمل کند و در مجاورت پروردگار مهربان در جایگاه باشکوه )بهشت( استقرار پیدا کند و برای او ثواب هر شهیدی که از ابتدای آفرینش دنیا به شهادت رسیده اند ، نوشته شود .

پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند : ای ابن سلام ؛ مراد از جایگاه با شکوه چیست ؟

ابن سلام گفت : مراد بهشت عدن می باشد و آن ، محلّ عرش پروردگار باعظمت و در جوار خداوند می باشد .

ابن سلام گفت : ای رسول خدا ؛ آن )دعا( را به ما یاد بده و همان گونه که خداوند به شما احسان نموده ، شما نیز به ما احسان فرما .

پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم فرمودند : برای خداوند به سجده بیفتید .

معاذ بن جبل گفت : آنان همگی به سجده افتادند ، و چون سر از سجده برداشتند ، پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند : بخوانید:

یا اَللَّهُ یا اَللَّهُ یا اَللَّهُ ، أَنْتَ الْمَرْهُوبُ مِنْکَ جَمیعُ ] خَلْقِکَ[ ، یا نُورَ خدایا، خدایا، خدایا، تو کسی هستی که تمامی مخلوقاتت از تو هراسان و ترسان هستند، ای روشنی بخش النُّورِ ، أَنْتَ الَّذِی احْتَجَبْتَ دُونَ