صحیفه مهدیه صفحه 263

به نظر می رسد که مناسب است هر گاه به توقّفگاهی در بین راه رسیدی، در هر ساعتی که بود دعای ویژه آن ساعت را بخوانی ؛ همچنین ، هنگام حرکت از توقّفگاه نیز به امامی که آن ساعت ویژه اوست ، عرض سلام و ادب کنی ، تا روحت با او انس بیشتر بگیرد ، و او را ضامن خود بسازی که از آن ساعت پیش آمدی برایت رخ ندهد .

اگر خداوند بزرگ این کار را از تو نمی خواست ، این مطالب را نمی آموختی . البتّه با این کار ، تمام کارهایت در مسافرت هایت ، عنوان عبادت خواهد یافت و ذخیره ای برای آن جهان خواهد شد .(26)

18دعا برای ظهور آن حضرت ارواحنا فداه در ساعت دوازدهم روز

دعا ... در ساعت دوازدهم روز

این دعا مخصوص ساعت دوازدهم - یعنی از هنگام زردی آفتاب تا غروب آن - در هر روز برای امام زمان ارواحنا فداه است :

یا مَنْ تَوَحَّدَ بِنَفْسِهِ عَنْ خَلْقِهِ ، یا مَنْ غَنِیَ عَنْ خَلْقِهِ بِصُنْعِهِ ، یا ای کسی که خود را از آفریدگانش جدا ساخته ؛ ای کسی که به آفریده اش از آفریدگانش بی نیاز است؛ ای مَنْ عَرَّفَ نَفْسَهُ خَلْقَهُ بِلُطْفِهِ ، یا مَنْ سَلَکَ بِأَهْلِ طاعَتِهِ

مَرْضاتَهُ ، کسی که خود را با لطف و مهربانی به آفریدگانش شناسانده؛ ای کسی که فرمانبردارانش را به شاهراه خشنودی های خود کشانده؛ یا مَنْ أَعانَ أَهْلَ مَحَبَّتِهِ عَلی شُکْرِهِ ، یا مَنْ مَنَّ عَلَیْهِمْ بِدینِهِ ، ای کسی که دوست داران خود را برای سپاسگزاریش یاری نموده؛ ای کسی که با آیین خویش بر دوست دارانش منّت نهاده ، وَلَطُفَ لَهُمْ بِنآئِلِهِ . أَسْأَلُکَ بِحَقِّ وَلِیِّکَ الْخَلَفِ الصَّالِحِ ، بَقِیَّتِکَ و با نعمت ها و بخشش های خود به آن ها لطف کرده است؛ از تو درخواست می کنم، به واسطه ولیّ خود و آن جانشین صالح؛ که یادگار و باقی مانده فی أَرْضِکَ ، اَلْمُنْتَقِمِ لَکَ مِنْ أَعْدآئِکَ ، وَأَعْدآءِ رَسُولِکَ ، بَقِیَّهِ حجّت های تو در زمینت می باشد، و از دشمنان تو و پیامبرت، انتقام می گیرد؛ هم او که یادگار ابآئِهِ الصَّالِحینَ ، مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ ، وَأَتَضَرَّعُ إِلَیْکَ بِهِ ، وَاُقَدِّمُهُ اجداد شایسته اش است، یعنی محمّد فرزند حسن؛ و به واسطه او نزد تو تضرّع و زاری می کنم، و او را 1 . الأمان من اخطار الأسفار والأزمان : 101 .

بَیْنَ یَدَیْ حَوآئِجی وَرَغْبَتی إِلَیْکَ . أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ پیشاپیش حاجت ها و خواسته هایم نزد تو قرار می دهم ؛ )از تو می خواهم( که بر محمّد و آل مُحَمَّدٍ ، وَأَنْ تَفْعَلَ بی کَذا وَکَذا ، وَأَنْ تُدارِکَنی بِهِ ، وَتُنْجِیَنی محمّد درود بفرستی ، و نسبت به من چنین و چنان کنی . و )می خواهم که( به واسطه او مرا دریابی، و از مِمَّا أَخافُهُ وَأَحْذَرُهُ ، وَأَلْبِسْنی بِهِ عافِیَتَکَ وَعَفْوَکَ فِی الدُّنْیا آنچه برایم ترسناک و هولناک است و از آن پرهیز می کنم، نجاتم دهی . و

به واسطه آن وجود شریف، لباس عافیت و عفو و بخشش خود را در دنیا وَالْآخِرَهِ، وَکُنْ لَهُ وَلِیّاً وَحافِظاً، وَناصِراً وَقآئِداً، وَکالِئاً وَساتِراً، و آخرت به من بپوشانی . نیز، برای او سرپرست و نگهبان و یاور و راهبر و نگهدارنده و پوشش دهنده باش، حَتَّی تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً ، وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً ، یا أَرْحَمَ تا آن که او را از روی میل بر روی زمین ساکن گردانی و در آن برای مدّت طولانی بهره مند نمایی ؛ ای مهربان ترین الرَّاحِمینَ ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ إِلّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ ، فسَیَکْفیکَهُمُ مهربانان؛ به خوبی می دانم که هیچ جنبش و نیرویی جز به واسطه تو )ای خدای بلندمرتبه باعظمت( نیست؛ پس به زودی اللَّهُ وَهُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ . أَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ ، خداوند تو را از ایشان کفایت می کند، و اوست که شنوا و دانا است . خدایا؛ بر محمّد و آل محمّد درود بفرست؛ اَلَّذینَ أَمَرْتَ بِطاعَتِهِمْ ، وَاُولِی الْأَرْحامِ الَّذینَ أَمَرْتَ بِصِلَتِهِمْ ، همان بزرگوارانی که دستور به اطاعت از ایشان داده ای؛ همان عزیزان و خویشان نسبی پیامبر، که فرمان دادی به ایشان بپیوندیم؛ وَذَوِی الْقُرْبَی الَّذینَ أَمَرْتَ بِمَوَدَّتِهِمْ ، وَالْمَوالِیَ الَّذینَ أَمَرْتَ همان نزدیکان پیامبرت که امر فرمودی تا با ایشان اظهار مهربانی و دوستی کنیم؛ همان فرمان فرمایانی که دستور فرمودی بِعِرْفانِ حَقِّهِمْ ، وَأَهْلِ الْبَیْتِ الَّذینَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَطَهَّرْتَهُمْ به شناخت حقّ آنان ؛ همان اهل بیت پیامبر که پلیدی و ناپاکی را از آن ها دور ساخته و بدین سان پاکیزگی و پاکی کامل تَطْهیراً . أَسْأَلُکَ بِهِمْ أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ ،

وَأَنْ ظاهری و باطنی را بر ایشان مقرّر داشتی . به واسطه ایشان از تو درخواست می کنم که بر محمّد و آل محمّد درود بفرستی، و تَغْفِرَ ذُنُوبی کُلَّها یا غَفَّارُ ، وَتَتُوبَ عَلَیَّ یا تَوَّابُ ، وَتَرْحَمَنی یا تمام گناهانم را ببخشی؛ ای بسیار بخشنده؛ و از من درگذری و بازگشتم را بپذیری، ای بسیار توبه پذیر ؛ و به من رحم کنی، ای رَحیمُ ، یا مَنْ لایَتَعاظَمُهُ ذَنْبٌ وَهُوَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ .(27) رحم کننده؛ ای کسی که گناه هیچ کس ضرری به عظمت و بزرگی او نمی رساند؛ و این در حالی است که بر هر چیز تواناست .