صحیفه مهدیه صفحه 264

19دعای دیگر در ساعت مخصوصبه آن حضرت ارواحنا فداه

دعای دیگر در ساعت مخصوص

در کتاب »مفتاح الفلاح« این دعا برای ساعت مخصوص امام زمان ارواحنا فداه - از هنگام زردی آفتاب تا غروب آن - در هر روز نقل شده است :

أَللَّهُمَّ یا خالِقَ السَّقْفِ الْمَرْفُوعِ ، وَالْمِهادِ الْمَوْضُوعِ ، وَرازِقَ بار الها؛ ای به وجود آورنده آسمان برافراشته و زمین گسترده ؛ ای روزی بخش الْعاصی وَالْمُطیعِ ، اَلَّذی لَیْسَ لَهُ مِنْ دُونِهِ وَلِیٌّ وَلا شَفیعٌ . گناه کار و فرمان بر؛ ای کسی که هیچ سرپرستی ندارد، و کسی جز او قادر به شفاعت نیست؛ أَسْأَلُکَ بَأَسْمآئِکَ الَّتی إِذا سُمِّیَتْ عَلی طَوارِقِ الْعُسْرِ عادَتْ از تو درخواست می کنم، به واسطه نام هایت که اگر بر راه های صعب و دشوار خوانده شود، یُسْراً ، وَإِذا وُضِعَتْ عَلَی الْجِبالِ کانَتْ هَبآءً مَنْثُوراً ، وَإِذا آسان می گردند؛ و اگر بر کوه ها نهاده شود، از هم پاشیده و پراکنده می شوند؛ و اگر رُفِعَتْ إِلَی السَّمآءِ تَفَتَّحَتْ لَهَا الْمَغالِقُ ، وَإِذا هُبِطَتْ إِلی ظُلُماتِ به سوی آسمان بالا

برده شود، تمامی بسته ها فرا رویش گشوده شوند؛ و اگر به تاریکی های الْأَرْضِ اتَّسَعَتْ لَهَا الْمَضآئِقُ ، وَإِذا دُعِیَتْ بِهَا الْمَوْتَی انْتَشَرَتْ زمین فرو فرستاده شود، تمامی تنگی ها فرا رویش گسترده شوند؛ و اگر بر مردگان خوانده شود، مِنَ اللُّحُودِ ، وَإِذا نُودِیَتْ بِهَا الْمَعْدُوماتُ خَرَجَتْ إِلَی الْوُجُودِ ، از قبرها به درآیند؛ و اگر بر نیست ها و نابود شدگان دمیده شود، به عرصه وجود درآیند؛ 1 . البلد الأمین : 211 ، المصباح : 193 ، منهاج العارفین : 127 ، همچنین، در دو کتاب »مصباح المجتهد : 517» و »بحار الأنوار : 354/86» با اندکی تفاوت آمده است .

وَإِذا ذُکِرَتْ عَلَی الْقُلُوبِ وَجِلَتْ خُشُوعاً ، وَإِذا قُرِعَتِ الْأَسْماعُ و اگر بر دل ها یادآوری شود ، از روی خشوع به لرزه درآیند ؛ و اگر بر گوش ها خوانده شوند، فاضَتِ الْعُیُونُ دُمُوعاً . أَسْأَلُکَ بِمُحَمَّدٍ رَسُولِکَ الْمُؤَیَّدِ اشک شوق از دیدگان سرازیر خواهد شد . از تو درخواست می کنم ؛ به واسطه حضرت محمّد صلی الله علیه وآله وسلم رسول و فرستاده ات که بِالْمُعْجِزاتِ ، اَلْمَبْعُوثِ بِمُحْکَمِ الْایاتِ ، وَبِأَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ با معجزه هایت او را تأیید نمودی، و او را با نشانه های محکم و استوار برانگیختی ، و از تو درخواست می کنم به واسطه امیر مؤمنان ابْنِ أَبی طالِبٍ ، اَلَّذِی اخْتَرْتَهُ لِمُؤاخاتِهِ وَوَصِیَّتِهِ ، وَاصْطَفَیْتَهُ علیّ بن ابی طالب؛ که برای برادری و جانشینی آن حضرت اختیار کردی ، و او را برای دوستی خالص لِمُصافاتِهِ وَمُصاهَرَتِهِ ، وَبِصاحِبِ الزَّمانِ الْمَهْدِیِّ ، اَلَّذی تَجْمَعُ و دامادی پیامبرت، برگزیدی، و نیز به واسطه حضرت مهدی - صاحب زمان و روزگار - از تو درخواست

می کنم همان عزیزی عَلی طاعَتِهِ الْارآءَ الْمُتَفَرِّقَهَ ، وَتُؤَلِّفُ بِهِ بَیْنَ الْأَهْوآءِ الْمُخْتَلِفَهِ ، که دیدگاه های پراکنده را بر فرمان برداری از او گرد می آوری؛ و به واسطه او خواسته های مختلف را به هم پیوند می دهی؛ وَتَسْتَخْلِصُ بِهِ حُقُوقَ أَوْلِیآئِکَ ، وَتَنْتَقِمُ بِهِ مِنْ شَرِّ أَعْدآئِکَ ، و حقّ دوستانت را به واسطه او باز می ستانی و برمی گردانی ؛ و از بدترین دشمنانت، به واسطه آن بزرگوار انتقام می گیری؛ وَتَمْلَأُ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلاً وَإِحْساناً ، وَتُوَسِّعُ عَلَی الْعِبادِ بِظُهُورِهِ و به وسیله او، زمین را پر از عدل و داد و نیکی می کنی؛ و با ظهور او ، فضل و فَضْلاً وَامْتِناناً ، وَتُعیدُ الْحَقَّ إِلی مَکانِهِ عَزیزاً حَمیداً ، وَتُرْجِعُ احسانت را بر بندگانت توسعه می دهی و فراوان می گردانی؛ و حقّ و راستی را به جایگاه او در حالی که عزیز و نیرومند و ستوده باشد بازمی گردانی؛ الدّینَ عَلی یَدَیْهِ غَضّاً جَدیداً ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ و دین و آیین راستین خود را به دست با کفایت او تر و تازه می گردانی ؛ )از تو می خواهم( که بر محمّد و آل مُحَمَّدٍ ، فَقَدِ اسْتَشْفَعْتُ بِهِمْ إِلَیْکَ ، وَقَدَّمْتُهُمْ أَمامی وَبَیْنَ یَدَیْ محمّد درود بفرستی، واقعیّت آن است که من ایشان را شفیع خود ساخته ام و آنان را پیشاپیش خود و پیشاپیش حوائجم به درگاه تو آورده ام ، تا حَوآئِجی ، وَأَنْ تُوزِعَنی شُکْرَ نِعْمَتِکَ ، فِی التَّوْفیقِ لِمَعْرِفَتِهِ ، خواسته هایم را برآورده سازی، و )از تو می خواهم( سپاسگزاری نعمت خودت را نصیبم کنی؛ در این که مرا به شناخت آن حضرت توفیق داده، وَالْهِدایَهِ إِلی طاعَتِهِ ، وَتَزیدَنی قُوَّهً فِی التَّمَسُّکِ

بِعِصْمَتِهِ و به فرمان بری از او رهنمون گشته ای، و نیرویم را برای چنگ زدن به نگهبانی ویژه او وَالْإِقْتِدآءِ بِسُنَّتِهِ ، وَالْکَوْنِ فی زُمْرَتِهِ ، إِنَّکَ سَمیعُ الدُّعآءِ ، و پیروی از روش های او، و بودن جزو همراهان و یارانش فزونی بخشی. راستی که تو شنوای دعا هستی ، بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ .(28)

به خاطر مهربانیّت ، ای مهربان ترین مهربانان ؛

علّامه خواجویی در تعلیقه خود آورده است :