صحیفه مهدیه صفحه 299

و هیبت الْعَسْکَرِیَّهِ ، وَالْغَیْبَهِ الْإِلهِیَّهِ ، اَلْقآئِمِ بِالْحَقِّ ، وَالدَّاعی إِلَی الصِّدْقِ عسکری و غیبت الهی ، آن قیام کننده بر حق و فراخواننده به راستی الْمُطْلَقِ ، کَلِمَهِ اللَّهِ وَأَمانِ اللَّهِ وَحُجَّهِ اللَّهِ ، اَلْغالِبِ بِأَمْرِ اللَّهِ ، مطلق، کلمه خدا و امان خدا و حجّت خدا، ظفرمند با امر خدا وَالذَّابِّ عَنْ حَرَمِ اللَّهِ ، إِمامِ السِّرِّ وَالْعَلَنِ ، دافِعِ الْکَرْبِ وَالْمِحَنِ ، و حمایت کننده از حرم خدا، پیشوای آشکار و نهان، دور کننده اندوه و محنت ، صاحِبِ الْجُودِ وَالْمِنَنِ ، اَلْإِمامِ بِالْحَقِّ أَبِی الْقاسِمِ مُحَمَّدِ بْنِ دارای بخشندگی و احسان ، پیشوای بر حق حضرت ابا القاسم محمّد بن الْحَسَنِ ، صاحِبِ الْعَصْرِ وَالزَّمانِ ، وَخَلیفَهِ الرَّحْمانِ ، وَإِمامِ حسن، صاحب عصر و زمان ، و جانشین خدای رحمان و پیشوای الْإِنْسِ وَالْجانِّ )صَلَواتُ اللَّهِ وَسَلامُهُ عَلَیْهِ ( . اَلصَّلاهُ وَالسَّلامُ انسان ها و پریان ، ) درودها و سلام خدا بر او باد(. درود و رحمت عَلَیْکَ یا وَصِیَّ الْحَسَنِ ، وَالْخَلَفَ الصَّالِحَ ، یا إِمامَ زَمانِنا ، بر تو ای وصیّ امام حسن؛ ای جانشین شایسته و ای امام زمان ما؛ اَلْقآئِمَ الْمُنْتَظَرَ الْمَهْدِیَّ ، یا سَیِّدَنا وَمَوْلانا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا قیام کننده هدایت شده ای که مورد انتظار همگان است. ای آقا و مولای ما ؛ ما به واسطه تو به درگاه الهی روی آورده و شفاعت وَتَوَسَّلْنا بِکَ إِلَی اللَّهِ ، وَقَدَّمْناکَ بَیْنَ یَدَیْ حاجاتِنا فِی الدُّنْیا طلبیده و توسّل جسته ایم ، و تو را پیشاپیش حاجت های مان مقدّم می داریم در دنیا وَالْآخِرَهِ ، یا وَجیهاً عِنْدَ اللَّهِ ، إِشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ . و آخرت . ای آبرومند

نزد خدا ؛ برای ما نزد خدا شفاعت فرما .

حاجت ها را از خداوند بخواهید و سپس دست ها را بلند نموده بگویید :

یا سادَتی وَمَوالِیَّ ، إِنّی تَوَجَّهْتُ بِکُمْ ، أَنْتُمْ أَئِمَّتِی وَعُدَّتی لِیَوْمِ ای عزیزانی که سرور و سالار من هستید ؛ من به شما رو آوردم که شما پیشوایان من هستید و شما سرمایه من در روز فَقْری وَفاقَتی وَحاجَتی إِلَی اللَّهِ، وَتَوَسَّلْتُ بِکُمْ إِلَی اللَّهِ، وَبِحُبِّکُمْ فقر و بیچارگی و نیازم نزد خداوند هستید و به وسیله شما به خداوند توسّل جسته و با دوستی وَبِقُرْبِکُمْ أَرْجُو النَّجاهَ مِنَ اللَّهِ ، فَکُونُوا عِنْدَ اللَّهِ تَعالی رَجآئی ، یا و تقرّب به شما نجات را از درگاه خدا امید دارم. پس نزد خدای بلندمرتبه اُمید من باشید. ای ساداتی یا أَوْلِیآءَ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکُمْ أَجْمَعینَ . أَللَّهُمّ إِنَّ هؤُلاءِ سروران من؛ ای دوستان خدا؛ درود خدا بر همگی شما باد. بارخدایا؛ همانا اینان ، أَئِمَّتُنا وَسادَتُنا وَقادَتُنا وَکُبَرآئُنا وَشُفَعآءُنا ، بِهِمْ أَتَوَلَّی وَمِنْ امامان و سروران و فرماندهان و بزرگان و شفعیان ما هستند، به ایشان ارادت و دوستی دارم و از أَعْدآئِهِمْ أَتَبَرَّءُ فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَهِ . أَللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُمْ ، وَعادِ دشمنان شان بیزاری می جویم در دنیا و آخرت. خداوندا؛ آن که آنان را دوست بدارد دوست بدار و آن که دشمن بدارد دشمن بدار، مَنْ عاداهُمْ ، وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُمْ ، وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُمْ ، وَالْعَنْ کسی را که به آنها یاری رساند، یاری کن و کسی که ترک یاری ایشان نمود خوار و ذلیل فرما ، و از رحمت خویش دور عَلی مَنْ ظَلَمَهُمْ ، وَعَجِّلْ فَرَجَهُمْ ، وَأَهْلِکْ

عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ بدار هر آنکه را که به آنان ستم نماید. و در فرج آنان تعجیل فرما، و دشمن ایشان را نابود فرما، چه از جنّ باشد وَالْإِنْسِ مِنَ الْأَوَّلینَ وَالْاخِرینَ ، امینَ یا رَبَّ الْعالَمینَ . أَللَّهُمَّ و چه از انسان، چه از دوران های سابق باشد و چه از دوران های بعد از آن ، ای پروردگار عالمیان؛ این دعا را اجابت فرما . خداوندا؛ ارْزُقْنا فِی الدُّنْیا زِیارَتَهُمْ ، وَفِی الْآخِرَهِ شَفاعَتَهُمْ ، وَاحْشُرْنا در دنیا زیارت آنان و در آخرت شفاعت شان را نصیب ما بفرما . و ما را با آنان محشور کن مَعَهُمْ وَفی زُمْرَتِهِمْ وَتَحْتَ لِوآئِهِمْ ، وَلاتُفَرِّقْ بَیْنَنا وَبَیْنَهُمْ طَرْفَهَ و در گروه آنان و در زیر پرچم آنان قرارمان ده. و بین ما و آنان، لحظه ای عَیْنٍ أَبَداً فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَهِ ، بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمینَ .(5) )چشم بهم زدنی( جدایی میفکن نه در دنیا و نه در آخرت. به رحمتت ای مهربانترین مهربانان .

2دعای توسّل به حضرت بقیّه اللَّه عجّل اللَّه تعالی فرجه

در کتاب »قبس المصباح« دعای مختصری )برای توسّل به مولای مان صاحب الزمان ارواحنا فداه ( نقل شده که عبارت است از :

أَللَّهُمَّ إِنّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ وَلِیِّکَ وَحُجَّتِکَ صاحِبِ الزَّمانِ إِلّا خداوندا؛ از تو درخواست می کنم به حق ولی و حجتت، صاحب زمان، این که أَعَنْتَنی بِهِ عَلی جَمیعِ اُمُوری، وَکَفَیْتَنی بِهِ مَؤُونَهَ کُلِّ مُوذٍ به واسطه آن حضرت، مرا در همه کارهایم یاری رسانی و به وسیله او مرا از شرّ هر وَطاغٍ وَباغٍ ، وَأَعَنْتَنی بِهِ ، فَقَدْ بَلَغَ مَجْهُودی ، وَکَفَیْتَنی کُلَّ عَدُوٍّ طغیانگر و ستمگر و آزار رسانی در امان بداری و کمکم کنی . به راستی که ناتوان گشته

و جانم به لب رسیده و از هر دشمن وهَمٍّ ] وَغَمٍّ[ وَدَیْنٍ ، وَوُلْدی وَجَمیعَ أَهْلی وَإِخْوانی ، وَمَنْ و )غم و اندوهی( و مشکلات و قرضی، کفایت کنی مرا و فرزندانم و همه اهل و برادرانم را ، و هر کس یُعْنینی أَمْرُهُ وَخاصَّتی ، امینَ رَبَّ الْعالَمینَ .(6)

کار او به من مربوط می شود و نیز خاصّان مرا ، این دعا را بپذیر ای پروردگار جهانیان .