صحیفه مهدیه صفحه 343

که تو بر هر شَیْ ءٍ قَدیرٌ ، وَذلِکَ عَلَیْکَ یَسیرٌ ، وَأَنْتَ الْجَوادُ الْکَریمُ . (2)

چیزی توانایی ، و این کارها برایت آسان است ، و تو سخاوت مندی بزرگوار هستی .

حکایت حرز یمانی

در »دار السّلام« نقل فرموده است : دستخطّ علاّمه مجلسیِ اوّل رحمه الله را در پشت دعایی که معروف به حرز یمانی است چنین یافتم :

به نام خداوند بخشنده مهربان ، ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است، و درود بر شرافتمندترین پیامبران مرسل محمّدصلی الله علیه وآله وسلم و عترت پاک او باد .

و بعد ؛ سیّد نجیب و ادیب بزرگوار، برگزیده بزرگواران و نقیبان ارجمند ، جناب امیر محمّد هاشم - که خداوند تأیید و توفیقش را به واسطه مقام ارجمند محمّد و آل پاکش علیهم السلام ادامه دهد - از من خواست تا اجازه حرز یمانی را که به امیر مؤمنان علیه السلام و امام پرهیزگاران و بهترین مخلوقات پس از آقا و سرور پیامبران )که درودها وسلام های الهی تا آن گاه که بهشت، جایگاه شایستگان خواهد ماند ، بر آن دو بزرگوار نثار باد( نسبت داده می شود ، به او بدهم .

به این خاطر ، اجازه روایت این دعا را به او می دهم؛ با سندم که از سیّد عابد و زهد پیشه ارجمند امیر اسحاق استرآبادی )که نزدیک قبر آقای تمام جوانان اهل بهشت در کربلا دفن شده است( و او از امام و مولای ما و مولای جنّ و انس ، جانشین خدای تعالی ، حضرت صاحب العصر و الزمان - که بر او و پدران پاکش درود الهی نثار باد - نقل می کند .

آن سیّد بزرگوار فرمود

: در راه مکّه بودم که گم شدم و از قافله عقب ماندم و کارم به جایی رسید که از زندگی ام نا اُمید شدم و همانند کسی که در حال مرگ است شدم و شروع به گفتن شهادتین کردم . ناگهان مشاهده کردم مولای ما و مولای جهان یعنی جانشین خداوند بر تمام مردم روی زمین، بالای سرم است .

آن حضرت فرمودند : ای اسحاق ؛ برخیز . برخاستم و ایستادم ، در حالی که تشنه بودم ، مرا سیراب فرمود و در پشت سرش بر مرکب سوار کرد ، پس شروع به خواندن این حرز نمودم و آن حضرت که درود خداوند بر ایشان باد اشتباهات آن را اصلاح می نمود تا دعا به پایان رسید ؛ در این هنگام مشاهده کردم که در »ابطح« هستم؛ از مرکب پیاده شدم و آن بزرگوار غایب شدند، و کاروان من نیز پس از گذشت نُه روز بدان جا رسید .