صحیفه مهدیه صفحه 367

بدین صورت که کنار قبر مطهّر جناب عثمان بن سعید قدس سره ایستاده و بگوییم :

اَلسَّلامُ عَلی رَسُولِ اللَّهِ ، اَلسَّلامُ عَلی أَمیرِالْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ سلام بر رسول خدا ؛ سلام بر امیر و فرمانروای مؤمنان ، حضرت علیّ بن أَبی طالِبٍ ، اَلسَّلامُ عَلی خَدیجَهَ الْکُبْری ، اَلسَّلامُ عَلی فاطِمَهَ ابی طالب ؛ سلام بر حضرت خدیجه ، بزرگترین زن ؛ سلام بر حضرت فاطمه الزَّهْرآءِ ، اَلسَّلامُ عَلَی الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ ، اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ بْنِ زهرا ؛ سلام بر امام حسن فرزند حضرت علی ؛ سلام بر امام حسین ، فرزند عَلِیٍّ ، اَلسَّلامُ عَلی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ ، اَلسَّلامُ عَلی مُحَمَّدِ بْنِ حضرت علی ؛ سلام بر علیّ بن الحسین )امام سجّاد( ، سلام بر محمّد بن علی )امام باقر( ، عَلِیٍّ ، اَلسَّلامُ عَلی جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ ، اَلسَّلامُ عَلی مُوسَی بْنِ سلام بر جعفر بن محمّد )امام صادق( ، سلام بر موسی بن جعفر )امام کاظم( ، جَعْفَرٍ ، اَلسَّلامُ عَلی عَلِیِّ بْنِ مُوسی ، اَلسَّلامُ عَلی مُحَمَّدِ بْنِ سلام بر علیّ بن موسی )امام رضا( ، سلام بر محمّد بن علی )امام جواد( ، عَلِیٍّ ، اَلسَّلامُ عَلی عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ ، اَلسَّلامُ عَلَی الْحَسَنِ بْنِ سلام بر علیّ بن محمّد )امام هادی( ، سلام بر حسن بن

علی )امام عسکری( ؛ عَلِیٍّ ، اَلسَّلامُ عَلی مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الْمَهْدِیِّ صاحِبِ الزَّمانِ ، سلام بر محمّد بن حسن ، حضرت مهدی صاحب عصر و زمان )علیهم السلام( . اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا عُثْمانَ بْنَ سَعیدٍ، أَشْهَدُ أَنَّکَ بابُ الْمَوْلی، أَدَّیْتَ سلام بر تو ای عثمان بن سعید ؛ گواهی می دهم که تو باب و راه رسیدن به مولای مان هستی ؛ پیغام ها را از او به دیگران ، عَنْهُ وَأَدَّیْتَ إِلَیْهِ ، ما خالَفْتَهُ وَلا خالَفْتَ عَلَیْهِ ، قُمْتَ خاصّاً ، و از دیگران به او رسانیدی ؛ نه با او مخالفت کردی و نه کسی را علیه او به مخالفت برانگیختی ؛ بپا خاستی در حالی که اوّلین نایب خاصّ بودی وَانْصَرَفْتَ سابِقاً، جِئْتُکَ عارِفاً بِالْحَقِّ الَّذی أَنْتَ عَلَیْهِ، وَأَنَّکَ ما و از دنیا رفتی در حالی که بر همه )از نظر عقیده( سبقت گرفتی . در حالی خدمتت شرفیاب شده ام که حقّی را که تو بر آن هستی می شناسم، و خُنْتَ فِی التَّأْدِیَهِ وَالسِّفارَهِ ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ مِنْ بابٍ ما أَوْسَعَکَ ، زیارت نایب اوّل ...

می دانم که در ادای رسالت و انجام وظیفه سفیربودنت هیچ خیانتی انجام نداده ای . سلام بر تو ای در رحمتی که بسیار گسترش داشتی ؛ وَمِنْ سَفیرٍ ما امَنَکَ ، وَمِنْ ثِقَهٍ ما أَمْکَنَکَ ، أَشْهَدُ أَنَّ اللَّهَ و ای سفیری که بسیار امانت دار و مورد اعتماد بودی؛ و ای مورد اطمینانی که قدرتت بسیار بالا بود. گواهی می دهم که خداوند اخْتَصَّکَ بِنُورِهِ حَتَّی عایَنْتَ الشَّخْصَ ، فَأَدَّیْتَ عَنْهُ وَأَدَّیْتَ إِلَیْهِ . تو را به نورش اختصاص داد تا آن که شخص مبارک حضرتش را با چشم دیدی،

و بدین سان پیغام ها را از او به دیگران و از دیگران به او رسانیدی . سپس بر پیامبر و امامان علیهم السلام تا امام زمان ارواحنا فداه دوباره سلام می دهی و می گویی :

جِئْتُکَ مُخْلِصاً بِتَوْحیدِ اللَّهِ وَمُوالاهِ أَوْلِیآئِهِ ، وَالْبَرآءَهِ مِنْ أَعْدآئِهِمْ با یگانه دانستن خالصانه خداوند و دوستی و موالات خالصانه اولیای الهی ، و بیزاری از دشمنانشان وَمِنَ الَّذینَ خالَفُوکَ ، یا حُجَّهَ الْمَوْلی ، وَبِکَ اللَّهُمَّ تَوَجُّهی ، و بیزاری از کسانی که با تو مخالفت کردند، خدمتت شرفیاب شدم. ای دلیل و حجّت مولا امام زمان بر ما؛ بارالها؛ تنها به تو روی آورده و توجّه دارم، وَبِهِمْ إِلَیْکَ تَوَسُّلی .

و تنها به واسطه این بزرگواران به سوی تو توسّل می جویم .

پس از آن ، هر دعایی که می خواهی بخوان و حاجت و خواسته ات را از خدای تعالی بخواه .

آن گاه دیگر نایبان بزرگوار را نیز همین گونه زیارت کن ، و تنها به جای اسم »عثمان بن سعید« ، نام همان نایبی را که زیارت می کنی بگو .(2)

2زیارت نایب اوّل