ادعیه و زیارات عتبات عالیات صفحه 309

وَعُدَّتی‌لِیَوْمِ فَقْری وَحاجَتی الَی اللَّهِ، وَتَوَسَّلْتُ بِکُمْ الَی اللَّهِ، وَاسْتَشْفَعْتُ بِکُمْ الَی اللَّهِ، فَاشْفَعُوا لی عِنْدَ اللَّهِ، وَاسْتَنْقِذُونی مِنْ ذُنُوبی عِنْدَ اللَّهِ، فَانَّکُمْ وَسیلَتی الَی اللَّهِ، وَبِحُبِّکُمْ وَبِقُرْبِکُمْ ارْجُو نَجاةً مِنَ اللَّهِ، فَکُونُوا عِنْدَ اللَّهِ رَجائی یا سادَتی یا اوْلِیاءَ اللَّهِ، صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِمْ اجْمَعینَ، وَلَعَنَ اللَّهُ اعْداءَ اللَّهِ ظالِمیهِمْ مِنَ الْأَوَّلینَ وَالْآخِرینَ، آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ.

دعای ندبه‌

این دعای شریف، از معروف ترین دعاهای معتبر شیعه است، و مضامین بلند و مفاهیم والایی دارد، و نجوایی است که یک مسلمان منتظر، به یاد آن امام غایب از نظر، به درگاه خداوندی عرضه می‌کند. مروری بر اعتقادات و باورهای شیعه نسبت به فضایل اهل بیت و نوید آمدن حضرت مهدی عجّل اللَّه تعالی فرجه الشّریف و اصلاح جهان و گسترش عدل در سایه حکومت جهانی آن دادگستر موعود است، و مستحب است که در چهار عید، یعنی روزهای عید فطر، قربان، غدیر، و جمعه خوانده شود.

شیخ بزرگوار محمد بن المشهدی در کتاب «مزار» خود که از مدارک کتاب «بحار» علامه مجلسی است و سیّد بن طاوس در کتاب «مصباح الزائر» و میرداماد در کتاب «الایام الاربعة» و دیگران روایت کرده‌اند که