شرحی بر دعای ندبه صفحه 116

فائدة ! البته حجت های خدا واسطه فیض و رحمت الهی هستند که بجنبه روحانیت کسب فیض مـی کـنـنـد و در مقام بشریت افاضه به مخلوق مینمایند . چنانکه در زیارت جامعخ اتس ! بـکـم فتح الله و بکم یختم ، و بکم ینزل الغیث و بکم یمسک السماء ان تقع علی الارض الا باذنه و بکم ینفس الهم و یکشف الضر ( بواسطه وجود شما خدا باب فیوضات و خیرات را گشود ، و بوسیله شما هم ( کتاب افرینش را ) ختم می کند . - چنانکه فرمودند ! الحـجـة قـبـل الخـلق ومع الخلق و بعد الخلق ( 345 ) - ، و بواسطه وجود شما خدا باران رحمت نازل می کند ، و بواسطه شما آسمان را بپا داشت و جز بامر او بر زمین فرو نـیـایـد ، و بـواسـطـه ( مـعـنـویـت و روح و مـقـام بـزرگ شـمـا ) هـم و غـم دل را مـی گـشـایـد ، و بـه بـرکـت شـمـا رنـج و زیـان را بـرطـرف مـی کـنـد . کـمـا قـال الله تـعـالی فـی کـتـابـه الکـریـم و مـا کـان الله لیـعـذبـهـم و انت فیهم - انفال ! 33 - تا تو در میان آنان هستی خدا ایشان را عذاب نخواهد کرد .

این صاحب یوم الفتح و ناشر رایة الهدی

تـرجـمـه !

( کـجـا اسـت صـاحـب روز فـتـح و ظـفـر ( اهل ایمان و روز فیروزی آنان ) و برافرازنده علم هدایت ) .

شرح ! کلمه رایه از رؤ یت و دیدن است و آن علم و علامتی است که در مـیـان سـیـاه بـر پـا مـیـدارنـد تـا فـرمانده سپاه شناخته شود و جایگاه او معلوم گردد ، و بزرگتر از پرچم و بیرق است .

مجلد سیزدهم بحار ص 193 ( 346 ) از عبدالله بن سنان از امام ششم علیه السلام روایت کـرده کـه فـرمـود ! خـداونـد بـر خـلاف وقـتـی کـه تـعـیـیـن کـنـنـدگـان مـعـیـن کـنند عـمـل مـی کـنـد پـرچـم قـائم هـمـان پـرچـم قـائم هـمـان پـرچـم رسـول خـدا اسـت کـه جـبـرئیـل آنـرا در جنگ بدر آورده و در جنگ بحرکت در آورده شد . آنگاه حـضرت فرمود ! بخدا قسم این پرچم از این پنبه و کتان و ابریشم و حریر نیست ، گفتم پـس چـیـسـت ؟ فـرمود از برگ بهشت است ، که پیغمبر صلی الله علیه و آله آن را در روز بـدر بـرافـراشت ، سپس آنرا پیچید و به علی علیه السلام داد ، و آن پرچم نزد او بود تـا در جـنگ بصره حضرت آن را برافراشت و خداوند او را در آن روز پیروزی داد سپس آن را پیچید ، و آن در اینجا پیش ما میباشد و دیگر کسی آن را باز نمی کند تا آنکه قائم قیام کـنـد ، و چـون قائم قیام نمود آنرا باز می کند . و در ص 194 همان مجلد ابوبصیر از امام شـشـم عـلیه السلام روایت کرده گوید ! آنحضرت فرمود ! موقعی که امیرالمؤ منین عـلیـه السـلام و اهـل بـصـره ( در جـنـگ جـمـل ) بـهـم بـرخـوردنـد ، آنـحـضـرت پـرچـم رسـول خـدا را بـرافـراشـت ، و دشمنان شکست خوردند و هنوز آفتاب غروب نکرده بود که گـفـتـنـد ای پـس ابـوطـالب مـا را امان ده ، آنوقت حضرت دستور داد که اسیران را نکشید و مـجروح را نیازارید و فراری را دنبال نکیند و هر کس خود را خلع سلاح نماید و سلاح جنگ را بزمین نهد ایمن است و هر کس بخانه رود و در به روی خود بندد ایمن است .

و امـا روز جـنـگ صفین از آنحضرت خواستند که آن علم را باز کند نپذیرفت و سپاهیان ، امام حـسـن و حـسـیـن و عـمـار یـاسـر را واسـطـه کـردنـد و پـیـش او فـرسـتـادنـد ولی او قـبـول نـکـرد و بـفرزندش امام حسن علیه السلام فرمود ای فرزندم برای این مردم مدت و زمانی معین شده و باید آن مدت و زمان منقضی شود ، و این علم را بعد از من کسی باز نمی کند مگر قائم ( صلوات الله علیه ) .

این مؤ لف شمل الصلاح و الرضا

تـرجـمـه !

( کـجـاسـت آنـکـه پـریشانی های خلق را اصلاح و دلها را خشنود میسازد ) .