شرحی بر دعای ندبه صفحه 153

تـرجـمـه !

( آیا چشم آلوده ای می گرید تا چشم من هم با او مساعدت کند و زارزار بگرید ) .

شـرح ! کـمـال الدیـن صـدوق ( 452 ) از ابـن مـحـبـوب نقل می کند که گفت حضرت علی بن موسی الرضا علیهما السلام بمن فرمود ! دنیا فـتـنه ای سخت شدیدی در پیش دارد که در آن فتنه هر خاص و عامی درافتد ، و این موقعی اسـت کـه شـیـعـیـان سـومـیـن فـرزنـد نـسـل مـرا از دسـت بـدهـنـد ، و اهـل آسـمـان و زمـیـن و هـر مـرد و زن تـشـنه کامی و هر محزون و مصیبت زده ای بر فقدان وی بـگـریـد . سـپس فرمود ! پدر و مادرم فدای آنکس باد که همنام جدم و شبیه من و موسی بن عـمـران عـلیـه السـلام اسـت . و او را لباس هائی نورانی است ( 453 ) که از شعاع نور قدس منور است ، و از فقدان او اهل آسمان و زمین افسرده شوند ، و چه بسیار زن و مردی که چون آب گوارائی را که از دست بدهند متاءسف و سرگردان و محزون گردند ، و در حالی کـه آنـان را ناامید می بینم ناگهان ندائی بشنوند با صدایی که دور و نزدیک میشوند ، برای مؤ منان رحمت و برای کافران عذاب است .

مـجـلد 13 بـحـار صفحه 37 ( 454 ) از علی بن جعفر از برادرش موسی بن جعفر علیهما السـلام روایـت مـی کـنـد گـویـد کـه از او پـرسـیـدم کـه تـاءویـل ایـن آیـه چـیـسـت ؟ کـه خـدا مـی فـرمـایـد ! قـل ارایـنم ان اصبح ماوکم غورا فمن یاءتیکم بماء معین - ملک / 30 - یعنی بگو اگر آبی که شما بدان زنده اید فرو رود بزمین چه کسی است که برای شما آب گوارا مـی آورد . فـرمـود ! هـنـگـامی که امام خود را از دست بدهید و او را نبینید چه خواهید کرد ؟ .

هل الیک یا ابن احمد سبیل فتلقی

تـرجـمـه !

( ای پـسـر پـیـغـمـبر آیا بسوی تو راه ملاقاتی هست که بحضورت تشرف حاصل شود )

شـرح ! البـتـه غـیـبـت امـام زمـان عـلیـه السـلام بمعنی این است که او خود را بکسی مـعـرفـی نمی کند و کسی هم او را نمیشناسد نه اینکه او در مکانی محبوس باشد ، پس رؤ یـت آن بـزرگـوار در زمـان غـیـبـت امـر غـیر ممکنی نیست ، و ممکن است واقع شود ، و چه بسا اشخاصی که در زمان غیبت بملاقات آن بزرگوار مشرف شده باشند و او را دیده باشند .

صدوق در کتاب کمال الدین ، و مجلسی در مجلد 13 بحار الانوار ، و حاجی نوری در کتاب نجم الثاقب بابی را بـدان اخـتصاص داده اند ( 455 ) پس رسیدن باین مقصود و تشرف بملاقات آن حضرت در ایـن زمـان هـم مـیـسـور و مـمـکـن اسـت ، و مـیـتـوان بـوسـیـله ایـمـان و عـمـل و تـقـوی تـام و کـامـل و تـهـذیـب نـفـس از اخـلاق رذیـله و صـفـات ذمـیمه باین سعادت نائل آمد .

و راه رسـیـدن بـایـن سـعـادت در مـرحـله اول انـجـام اعـمـال صـالحـه از دسـتـورت واجـبـه و اءدای مـسـتـحـبـات و تـرک مـحـرمـات اسـت ، از تـاءمـل در داسـتـان آنـانـکـه بـه لقـای آن بـزرگـوار تـشـرف حـاصـل کـردنـد استفاده میشود که مداومت بر اعمال خیر و عبادات شرعی و سعی و کوشش در انـجـام دسـتـورات اسـلامی و تضرع و زاری و مساءلت از حضرت باری عز اسمه یک نوع وسیله ایست برای ملاقات آن بزرگوار .