شرحی بر دعای ندبه صفحه 164

( و سـرد کن دل او را برفع تشنگی ( به برکت وجود آن مولی ) ای خدائی که بر عرش تـمـام عـوالم ( و عـلم و عـدل و رحـمـت ) اسـتـیـلا داری یـعـنـی سـوز دل و حـرارت قـلب مـا را فـرو نـشان ای کسی که بر عرش تمام جهان خلقت استقرار ازلی داری ) .

یـا رب ایـن آتـش کـه بـر جـان مـن اسـت

سـرد کـن آنـسـان کـه کـردی بـر خلیل

و من الیه الرجعی و المنتهی ( 486 )

( ای کسی که بسوی اوست باز گشت ، و نهایت کار و فعالیت ) .

در کـتـاب کـمال الدین شیخ صدوق ( 487 ) از عبد الله بن سنان روایت کرده که گفت امام صـادق علیه السلام فرمود ! بهمین زودی بشما شبهه ای رسد بدون نشانه ای که دیده شود ، و نه پیشوائی که هدایت کند و مینمانید متحیر و سرگردان ، و نجات پیدا نمی کـنـد مـگـر کـسـی کـه دعـای غـریـق را بخواند ، گفتم دعای غریق چگونه است ؟ فرمود می گوئی یا الله یا رحمن یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک - الخ .

اللهم و نحن عبیدک التائقون الی ولیک المذکر بک و بنبیک

تـرجـمـه !

( بار خدایا ما بندگان توائیم که مشتاق ولی تو هستیم کـه مـا را بیاد تو و پیغمبرت می آورد ( و خلق را بیاد تو و پیغمبرت می آورد ( و خلق را بیاد تو و پیغمبر تو می آورد ) .

شـرح ! هـر مـؤ مـنـی کـه نـور ایـمـان دلش را روشـن کـرده بـاشـد محققا شوق دیدار اولیـائی کـه او را بـیـاد خـدا و پـیـغـمـبـر مـی آورنـد پـیـدا مـی کـند ، و دیدارشان آرزوی دل اوست ، و امام زمان یک چنین کسی است که مؤ من را به سوی خدا و پیغمبر خدا سوق میدهد .