شرحی بر دعای ندبه صفحه 18

شرح ! البته مورد قبول واقـع شـدن و پـذیـرفـتـن آن ، هـمـان تـرتـیـب اثـر دادن بـه آن عمل است ، بوجهی که مورد صلاح و مصلحت باشد . همچنانکه در قرآن کریم در خصوص در خـواسـت مـادر مـریـم آمـده اسـت ! فـتـقـبـلهـا ربـهـا بقبول حسن - آل عمران آیه 37 - پس پروردگارش ویرا به نیکوئی پذیرفت .

و بـه مـوجـب آیـات قـرآن قـبـولی اءعـمـال هـم مـشـروط بـه تـقـوی اسـت ( 59 ) . و مـقـبـول بـودن شـخـص در درگـاه حـضـرت احـدیـت و قـرب مـقـام او هـم در اثـر انـجـام عـمـل نـیـکـی اسـت ، که به تقوی متصف باشد . و یگانه آثارش محبت و فرمانبرداری از او اسـت . پـس اطاعت از او همانند اطاعت از خدا و پیغمبر واجب و لازم است . که فرمود ! یا ایـها الذین آمنوا اءطیعوا الله و اءطیعوا الرسول و اءولی الامر منکم . . . - نساء آیه 59 - ( ای کـسـانی که ایمان آورده اید اطاعت کنید خدا را و اطاعت کنید پیغمبر خدا و صاحبان اءمر از خودتان را ) . و در جای خود ثابت شده که مراد از اطاعت اولی الاءمر در آیه مبارکه اولیای معصومین علیهم السلام هستند . ( 60 )

و چون اطاعت اءوصیاء و اءولیاء حق اطاعت رسول خدا صلی الله علیه و آله است و به موجب مـفـاد آیـه شـریـفـه ! مـن یـطـع الرسـول فـقـد اطـاع الله - نـسـاء آیـه 80 - اطـاعـت رسول هم اطاعت خداوند است .

و امـا مقبول و مقرب واقع شدن شخص بدرگاه حق تعالی وقتی است که اءخلاق و صفات و اءعـمـال او موافق با رضای حق باشد . و چون خداوند منزه از مکان است ، پس مراد از تقرب هـمـان تـوجـه عـنـایـات خاصه ، و مورد لطف او قرار گرفتن است ، که همان قرب معنوی و کمال روحانی است .

و مـقـربـین درگاه اءحدیت را علاماتی است ، که به طور جامع در این آیه قرآن مجملا بیان شـده کـه مـی فـرمـاید ! ( السابقون السابقون اولئک المقربون - واقعه آیه 10 - ( سبقت گیرندگان ( به خیرات و مغفرت و رحمت ) آنان همان مقربان درگاه خداوندی هستند ) . و آیات بعد وصف حال آنان را در بهشت و نعمت هائی که برای آنان مهیا و آماده شده بـیـان مـی کـند . و در اواخر سوره هم می فرماید ! فاما ان کان من المقربین فروح و ریـحـان و جـنـه نـعیم . ( و چنانچه از مقربان باشد پس برای او آسایش و نعمت ابدی است ) .

و قدمت لهم الذکر العلی و الثناء الجلی

ترجمه !

( و علو ذکر و ثنای آشکار به آنان عطا فرمودی ) .

شـرح ! افـراد انـسـان بـه مـقـتـضـای فـطـرت و طـبیعت نسبت به یکدیگر ماءنوس و مهربانند ، و عداوت و دشمنی از عوارض اءخلاق رذیله و صفات ناپسندیده است که برای انسان ایجاد میشود . پس تنها عامل که سبب ایجاد محبت و انس و دوستی میشود ، و آنرا ثابت و پـایـدار مـیدارد ، همان اخلاق حسنه است . که فرمود ! ادفع بالتی هی احسن فاذا الذی بـیـنـک و بیته عداوة کانه ولی حمیم - فصلت آیه 34 - ( تو بدی را به نیکوترین ( عـکـس العـمـل ) دفـع کـن . تا آنکس که بین تو و او دشمنی است ، دست بردارد . آنچنان که گـوئی دوسـت مـهـربـانـی است ) . اگر شخص با انصافی به سیره و تاریخ زندگی حـجـج الهـی نـظـر افکنده و آن را مورد مطالعه قرار دهد ، به علو مقامشان اذعان می کند ، و بـه مـدح و ثـنـای آنـان مـی پـردازد ! ان الذیـن آمـنـوا و عـمـلوا الصـالحـات سیجعل لهم الرحمن وذا - مریم ایه 96 - ( آنانکه ایمان آورند ، و کارهای شایسته انجام دهند ، بزودی خداوند رحمان دوستی آنانرا ( در قلوب مردم ) قرار میدهد . ( 61 ) )

پس کسی که با حجت خدا عداوت داشته باشد ، در حقیقت خللی در ساخت وجودی و شخصیتی اوسـت . و چـه بـسا در اثر انعقاد نطفه او از حرام بوده باشد . در مجلد 7 بحارالانوار ص 389 باب ان حبهم علامة طیب الولادة ( 62 ) . از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرمود ! علامت زنازاده سه چیز است ! یکی بد اخلاق و بدزبانی ، که سبب شود مـردم از او دوری کـنـنـد . و دیـگـر شـوق و مـیـل بـه عـمـل زنا . و بالاخره دشمنی با ما اهل بیت است و باز در همان ماءخذ پیشین ( 63 ) از رسـول خـدا صـلی الله عـلیـه و آله روایـت شـده کـه فرمود ! کسی که عترت مرا دوسـت نـداشته باشد ، یکی از این سه طایفه است ! یا منافق است که ایمان قلبی ندارد ، یا زنازاده است و یا مادرش او را در حال حیض حامله شده بوده .