شرحی بر دعای ندبه صفحه 56

در مـجـلد 9 بـحـار صـفحه 473 ( 187 ) در تفسیر کلام خدای تعالی و اتوا البیوت من ابـوابـهـا ـ بـقـره آیـه 188 ـ و آیـه و اذ قـلنـا ادخـلوا هـذه القـریـة و ادخـلو الباب سـجـدا ـ بـقـره آیـه 58 ـ و هـنـگـامـی کـه گـفـتـیـم داخـل ایـن سـرزمـیـن آبـاد شـویـد ـ و بـا حـال خـضـوع داخـل شـویـد از امـام پـنجم روایت شده که در تاءویل آن فرمود ! مائیم خانه هائی که خـداونـد امـر فـرموده که از درهایش باید وارد شد ، مائیم درها و خانه های خدا که باید از آنجا وارد شد ، پس کسی که بولایت ما اقرار نماید ( وپیروی ما را نماید ) البته از درهایش وارد خـانـه شده ، و کسی که مخالفت ما را نماید و دیگران را بر ما برتری دهد از بیراه پس و پشت وارد میشود ، و رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود ! انا مدینة العلم و علی بـابـهـا و مـن اراد العلم فلیات الباب من شهر علمم و علی در آنست ، پس هر که طالب عـلم اسـت بـایـد از آن در وارد شـود و ایـن آیـه مـبـارکـه و اتـو البـیوت من ابوابها بحساب اءبجد 218 است که مساویست با جمله ! علی بن اءبی طالب باب مدینة الحکمة . ( 188 )

ثم قال ! انت اخی

ترجمه !

سپس باو فرمود تو برادر منی

شـرح ! در مـجـلد 9 بـحـار صـفـحـه 341 ( 189 ) نـقـل شـده کـه چـون پـیغمبر صلی الله علیه و آله از مکه بمدینه هجرت کرد بین مهاجر و انـصـار بـرادری بـرقـرار سـاخـت و بـین ابوبکر و عمر و عثمان و عبدالرحمان بن عوف و زبـیـر ، و سـلمـان وابـوذر ، و مـقـداد و عـمـار بـرادری برقرار ساخت وامیر المومنین را تنها گـذاشـت و آنـحـضـرت مـحـزون شـد واظـهـار دلتـنـگـی نـمـود ، و گـفـت یـا رسول الله پدر و مادرم قربانت میان من و احدی برادری قرار ندادی ؟ فرمود ! یا علی تو رابـرای خـودم نگاهداشتم آیا خشنود نمیشوی که تو برادر من و من برادر تو باشم و تو صـی و وزیر و جانشین من در میان امت من باشی ، و دین مرا اءدعا کنی ، و بوعده های من وفا کـنـی و مـبـاشـر باشی غسل مرا ، که غیر تو آن را انجام ندهد ، و تو نسبت من بمنزله هارون نسبت بموسی هستی جزاینکه بعد از من پیغمبری نیست .

ومن بین کل الخلق وافاه احمد

راه له اهلا لتلک الاخوة

و انهما فی کل فضل تساویاً

و مافاته فضل سوی اسم النبوة

در کـتاب کـفـایـة الخـصـام صـفـحـه 583 در بـرادری رسـول خـدا صـلی الله عـلیـه و آله بـاامـیـر المـومـنـیـن بـیـسـت و سـه حـدیث از طریق عامه نـقـل کـرده و مـا در ایـنـجـا بـذکـر یـک حـدیث آن اکتفا می کنیم . حدیث بیست و یکم ابن اءبی الحـدیـد در شـرح نـهـج البـلاغـه آورده اسـت کـه عـلی عـلیـه السـلام بـه اهل شوری فرمود ! شما را بخدا سوگند آیا میان شما شاهدی هست ، وقتی که پیغمبر اسلام بـیـن مـسـلمـانان برادری برقرا نمود بین خود و دیگران جز من کسی را برادر خود ساخت ؟ گفتند ! نه .